Mijn oudere broer nam mij vroeger wel eens mee naar een platenzaak. In die tijd kon je dan een singeltje of album uitzoeken en dan vroeg je of je die mocht beluisteren. Dat kon in sommige zaken zelfs in een aparte cabine met zitje en elders stond je aan een toonbank waar telefoonhoorns uitkwamen. Op die manier kon je eerst luisteren of je de muziek echt goed vond, voordat je de plaat kocht.
Uren rondhangen in de platenwinkel
Ik vond dat altijd een leuk uitje, eigenlijk jammer dat dat nu niet meer zo gaat. Je kunt nu uiteraard eerst online beslissen wat je wil gaan kopen, maar die nostalgie mis ik soms wel.
Eerst lekker rondsnuffelen in alle bakken, gesorteerd op alfabet en artiest. Dan kiezen en luisteren.
Had je een plaat gekocht snel naar huis om die daar op de draagbare pick-up natuurlijk grijs te draaien.
Lees ook: de herinnering aan je eerste plaat.
Van draagbare pick-up naar moderne platenwisselaar
Wij hadden overigens in de woonkamer al een supermoderne platenwisselaar ingebouwd in een wandkast. Je kon daar meerdere Lp’s op leggen en als een plaat helemaal afgedraaid was viel de volgende plaat naar beneden. Als ik daar nu aan terugdenk, best spannend dat er nooit eentje kapot viel.
Verwondering
Als kind vind je dat natuurlijk helemaal geweldig en ik zat dan ook wel eens gebiologeerd naar het wisselen van de platen te kijken.
Inmiddels is er weer een plantencultuur ontstaan, niet meer vooraf luisteren in de winkel. Ook jongeren hebben steeds meer interesse in vinyl. Vorige week was er in het centrum van Alkmaar een grote platenbeurs waar diverse aanbieders met hun voorraad veel publiek wisten te trekken.
Nostalgie weer terug?
Ook op tweedehandssites of beurzen wordt er volop gespeurd naar bepaalde platen. Echte kenners lopen stad en land af, liefhebbers maken er een leuk uitstapje van. Om vervolgens thuis, met de benen op tafel en lekker bakkie of borreltje erbij, de aanwinst te beluisteren.
Toch weer nostalgie!
Meer blogs: