Die eerste dag naar de middelbare school

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar als er in mijn leven een dag is die ik niet snel zal vergeten, dan is het wel die allereerste dag dat ik naar de middelbare school ging.

Alleen al de reis was een avontuur. Mijn geboorteplaats uit en met de trein! Het stadje Weesp waar ik woonde, kende alleen een huishoudschool en een LTS, wilde je wat anders dan moest je reizen.
Je kon kiezen uit Bussum en Amsterdam. Nou dat was een eenvoudige keus! Bussum vond ik, met de zekerheid waarover alleen twaalfjarigen beschikken, KAK. En Amsterdam… jaaaa, dat was de stad waar het allemaal gebeurde! Grappig genoeg besef ik nu dat ik totaal geen beeld had van “het allemaal”, maar ik wist dat dat de plek was waar ik heen moest. Daar was het leuk, daar gebeurde het. In de loop van de jaren bleek ik het goed gezien te hebben: ik voelde me goed in Amsterdam. Ook al is het Amsterdam van toen onherkenbaar veranderd, ik voel me er nog steeds vertrouwd. Het is en blijft een thuishaven.

Maar niet op mijn eerste schooldag! Eerst met de trein en dan een heel eind lopen. Veel verder weg dan het gebouw waar we normaal les zouden krijgen. We waren maar met een klein groepje. Er waren veel ouders die ook vonden dat Amsterdam de plek was waar HET gebeurde. En aan HET stelden ze hun kinderen liever niet bloot.
Amsterdamse ouders hadden natuurlijk geen andere keus en die stuurden hun kinderen massaal naar het “Van der Waals”. Ik had nog nooit zoveel kinderen van mijn leeftijd bij elkaar gezien. Daar stonden we: onder de hoge bomen van het schoolplein, bij dat indrukwekkende oude gebouw.
Het enige wat ik wist was “ik zit in klas 1 F”.

Een meneer ging in een deuropening staan. Hij riep het nummer van de klas en vervolgens alle namen. En toen riep hij 1 F! Mijn middelbare schooltijd was begonnen.

Kun jij je de aanloop naar jouw middelbare schooltijd nog herinneren? Hoe heb je dat beleefd?