Een kloddertje roze hieieieieier… Iedereen die nu tante Til voor zich ziet, in haar roze fladderjurk, is ongeveer van dezelfde leeftijd als ik. Wat was er vroeger leuke kindertelevisie, met JJ de Bom, de familie Knots, meneer Kaktus, J. J. de Bom, ome Willem en later Theo en Thea. Kun jij je deze programma’s nog herinneren?
J. de Bom, voorheen de kindervriend
Opvolger van de al even legendarische Stratenmaker op Zee show. Het programma werd onder andere bedacht door Hans Dorrestein en Willem Wilmink, alle rollen werden gespeeld door Wieteke van Dort, Joost Prinsen en Aart Staartjes. Ze behandelden in sketches vragen die kinderen per brief aan ze schreven, die allemaal worden bezorgd door postbode Hein Gatjes. Het programma was eind jaren zeventig op televisie, er zijn maar 32 afleveringen van gemaakt. Ik kan me herinneren dat er kinderen in mijn klas waren die niet naar het programma mochten kijken, omdat hun ouders het te grof vonden – zoals het beroemde poep-en-pies-menuet. Wij lagen natuurlijk dubbel van het lachen om die gekke liedjes! Mocht jij er wel naar kijken?
De Familie Knots
Hetty Heyting had budget gekregen voor een kinderserie, maar niet genoeg voor meer dan drie acteurs. Ze wilde per se een hele familie in haar programma, dus de acteurs speelden allemaal drie of zelfs vier rollen. Hetty was Tante Til, oma en Hansje. Als ik er nu naar kijk, vind ik het allemaal erg flauw maar toen kwamen we niet meer bij als oma weer ‘oude zemelaar’ tegen opa zei! En waren er nog Onkel X, de geheimzinnige detective, die ervoor zorgde dat alle jongens op het schoolplein met hun hand onder hun jas deden alsof ze gewapend waren met een echt pistool, en de stripwinkel van Hansje, die verkering wil met Arend Vogel, de huurder op zolder. Wist je dat actrice Hetty Heyting jaren na afloop van de serie, de roze fladdertjesjurk van tante Til weer heeft gekocht op een veiling – voor een flink bedrag?
Meneer Kaktus (en meneer Kweetniet)
Een kinderprogramma in een boksring? Best bijzonder! Meneer Kaktus begon als theaterprogramma, en dat kun je merken aan de kinderen die als live publiek bij de opnames aanwezig zijn – en soms ook wat te zeggen hebben over het programma. Kinderen konden in het programma iets vertellen over hun leven, maar er waren ook toneelstukjes waarvan een aantal altijd eindigde met de dood van de spelende vrouw. Klinkt nog steeds niet echt als een kinderprogramma, he? Weet je nog dat er knutselwerken werden beloond met de ‘prik van de cactus’, en dat daar ook een liedje bij hoorde? Meneer Kaktus zegt: OK!
De film van Ome Willem
Hoe kun je die vergeten? De Film van Ome Willem was mijn lievelingsprogramma op televisie. Ik heb geen flauw idee waarom ik het zo geweldig vond, want als ik nu een aflevering terugkijk op Youtube ben ik verbaasd over de flauwe grappen en vooral: het trage tempo van het programma. Maar vroeger was het elke week een hoogtepunt als er weer ‘Deze vuist op deze vuist’ werd gezonden. Kun je je ook Teun, Toon en August nog herinneren? Er was een poppenkast, er waren muzikanten (de grote grijze geitenbreier en de papjesgeitenbreier) en er waren elke week weer dezelfde grapjes: een broodje poep, een krokodil en plasgeitenbreiers, die kinderen in het publiek die naar de wc moesten, even konden begeleiden.
https://www.youtube.com/watch?v=8rbbI4oI3AU
Theo en Thea
Hallooo, hier zijn Theo en Thea! Mijn zus en ik keken dit op zondagochtend, terwijl mijn ouders nog sliepen. Alle kinderen op de lagere school maakten kartonnen tandjes om op Theo en Thea te lijken en wat er in het programma gebeurde, werd op het schoolplein tot in het oneindige nagespeeld. Waarom was het zo bijzonder? Enorme meligheid (heb je wel eens een leverworst gewonnen?), creatieve vondsten en dan die rare Tosca Niterink en Arjan Ederveen – die daarna ook nog veel televisieprogramma’s hebben gemaakt, maar voor mij toch altijd een beetje Theo en Thea bleven…
Keek jij ook elke zondagochtend naar Villa Achterwerk? Vond je Ome Willem grappig? Schrok je van Tante Til en die gekke Neef Herbert?
Welke kinderprogramma’s kun jij je nog meer herinneren?
Reacties 1
Ik ben een 50er jaren kind en kan me nog vaag herinneren aan Coco en Knorrepot, 'Rickie en Slingertje' en dappere Dodo...nu zou ik het enge, lelijke poppen vinden, want dat waren ze eigenlijk. Ook was er de 'verrekijker', waarin het begin altijd fascineerde; een verrekijker die langzaam uitgeschoven werd. Het was een soort internationaal nieuws voor kinderen. We mochten als kind elke woensdagmiddag bij 'tante Dik', een buurvrouw, naar haar t.v. kijken. Zelf kregen we pas tv. in de jaren 60. Op die woensdagmiddagen was er, naar ik meen, altijd PIpo de clown, Zwiebertje, Mik en Mak. Verder herinner ik me aan ti-ta-tovenaar, Floris, Oebele, Flip de tovenaarsleerling en 'ja zuster, nee zuster. Ook de fabeltjeskrant en Paulus de boskabouter waren meen ik uit die tijd. We keken eveneens naar kapitein Zeppos, Belle et Sebastian en Thierry la Fronde ook wel 'de slingeraar'genoemd. Ook herinner ik me aan Ivanhoe, Rawhide en the Virginian maar dat zijn niet écht kinderseries.