Afgelopen kerst was de hoeveelheid kaartjes die ik in de bus kreeg dramatisch laag. Ik weet niet hoe het bij jullie gesteld was? Ik kreeg er in totaal 4. Waarvan 2 van een bedrijf afkomstig waren: mijn eigen werkgever (leuk) en de ex-garagehouder (minder leuk). Die laatste wil natuurlijk dat ik dit jaar weer mijn auto voor de apk-keuring bij hem breng. Ik heb wel vrienden, dus daar ligt het niet aan, en ja, die zijn ook attent.
Vroeger een stapel kaarten op de mat
Ik moet toegeven dat ik het wel jammer vind dat we elkaar veel minder (kerst)kaarten sturen, want het is toch altijd wel leuk als je leest dat iemand aan je denkt. Vooral zo rond de kerstdagen en op je verjaardag. 10 jaar geleden lag er nog een gezellige dikke stapel op mijn mat.
Een tijd lang bewaarde ik alle kaarten. Daar ben ik vorig jaar mee gestopt. Op een regenachtige herfstdag heb ik de dozen met mijn verzameling van zolder gehaald en ben ik de kaarten gaan uitdunnen.
Apart was het om erachter te komen van wie ik door de jaren heen een kaartje kreeg. Er zaten echte fanatieke schrijvers tussen waarvan ik meerdere keren per jaar een kaart kreeg. Zelfs met hele lange teksten erop. Er zaten ook veel kerstkaarten tussen waar alleen ‘Groetjes van …’ op stond.
De kaarten van de mensen die mij het meest dierbaar zijn heb ik bewaard.
Lees ook: Kerstkaarten versturen? Tips voor unieke teksten
De gloriejaren van de kaarten van 10×15 cm
Er bleef een stapel van 1 soort ansichtkaart over. De traditionele ansichtkaart met het formaat 10×15 cm. Die vind ik de leukste en die kun je mooi stapelen en dus ook compact bewaren. Ik ben voornemens die kaarten nog eens ergens in te verwerken. Bijvoorbeeld in een poot van een tafel die er dan uitziet alsof het ‘Dutch design’ is.
Lang heeft mijn collectie kaarten bij mij in van die stalen kaartenrekken gehangen. Nu ik ze bijna nooit meer in dat formaat krijg, heb ik die rekjes ook maar meteen van de muur gehaald.
De gloriejaren van de ansichtkaarten 10×15 cm was in de periode van de gratis kaarten in de horeca. Daar zaten altijd hele leuke en toepasselijke kaarten tussen. Dat kostte je dan alleen nog een postzegel. Dat was voor een student die in de stad woonde, zoals ik, ideaal.
Nooit meer eens ‘Groeten uit …’
Het lijkt erop dat de traditionele ansichtkaart nu wel echt aan het uitsterven is en dat komt natuurlijk door de opkomst van digitale communicatiemiddelen en sociale media. Met de verjaardagskaarten valt het nog wel mee. Die worden nog wel gestuurd, maar ook niet meer in van die grote getallen. Een kaart van de vakantie in Algarve ontvangen anno 2025. Vergeet het maar. Nooit meer eens de ‘Groeten uit …’.
Het ontvangen en het versturen van kaarten is nu wel meer speciaal en het wordt jou en mij supermakkelijk gemaakt. Je hoeft er niet eens meer voor naar een café te gaan. Je maakt er gewoon 1 vanaf de bank.
Stuur je ons een kaartje? Vinden we leuk! Dit is ons adres: Kompas Publishing
Meer blogs: