Een schooltijd was natuurlijk meer dan alleen rekenen, taal en aardrijkskunde want tijdens de lessen en in tussenuren viel ook altijd het nodige te beleven. Zo zorgden de vaste grapjassen regelmatig voor wat leven in de brouwerij en gebeurden de leukste dingen natuurlijk als de leraar met zijn rug naar de klas stond.
Wie heeft er vroeger niet om iets onbenulligs met een vriendje of vriendinnetje de slappe lach gehad? Was het dan eindelijk stil, dan was één onderlinge blik genoeg om weer in lachen uit te barsten. Zelfs de meest tolerante leraren werden dit op een gegeven moment zat en dan volgde er straf. De klas uit, briefje halen, nablijven of zelfs melden bij de directeur.
Als het zomer was en het zonnetje scheen, had je natuurlijk wel iets beters te doen dan in die saaie schoolbanken hangen. De echte durfals vervalsten de handtekening van hun vader of moeder, om zo onder de les uit te komen. Terwijl hun klasgenootjes binnen de hoofdsteden van Nederland uit het hoofd aan het leren waren, gingen zij lekker naar het strand, de bossen in of vissen in de rivier. Dit ging net zo lang goed totdat de leraar hier achter kwam en de ouders inlichtte.
Wij ontvingen een leuk verhaal van SchoolBANK’er Liesbeth die met een penicillinespuitje vol water de leraar tot waanzin dreef.
Wij hadden vroeger scheikundeles van een heel saaie leraar die geen orde kon houden in de klas. Vaak zat je je dus te vervelen tijdens zo’n les. Mijn vader had een boerderij en wij hadden regelmatig penicillinespuitjes waar hij de uiers van de koeien mee in moest spuiten als deze geïnfecteerd waren. Op een dag kwam ik op het ingenieuze idee om een paar van die lege spuitjes mee naar school te nemen. Onder de scheikundeles vulde ik die dan met water, want we zaten aan die lange bureaus met een wasbak in het midden. Om de les wat op te vrolijken- ik zat toevallig achterin!- spoot ik dan recht naar voren over al die ruggen heen als de leraar op het bord stond te schrijven. Er ging dan een gegil door de klas en zodra hij zich omkeerde hield ik gauw mijn spuitje onder het bureau. Zo hadden we toch nog een beetje lol tijdens die saaie formules. Hij is er nooit achtergekomen waarom iedereen gilde, maar ik was wel zo slim om hem zelf net niet te raken. Je kunt namelijk wel een metertje of zes schieten met zo’n spuit!!
Wat voor kattenkwaad haalde jij vroeger allemaal uit en welke straf is je het meest bijgebleven? Wat voor avonturen beleefde jij allemaal als je probeerde onder een saaie les uit te komen? Schrijf hier een verhaal over, deel het met de redactie en wellicht vind je jouw verhaal binnenkort op onze site!
Reacties 65
Mijn leraar Nederlands ging altijd op mijn bank zitten , middelste rij vooraan! Hij had van die slappe weke handen en ik kon het niet laten om ( toen hij even niet keek ) mijn vulpen leeg te laten lopen op zijn hand ! Drama 3 dagen van school gestuurd !!
de kleppel van de bel meenemen naar huis,en dan zeggen de volgende dag grapje meester.inktpotje leeggooien kon je niet schrijven,meester weer boos.altijd wel wat maar alles met elkaar een mooie tijd vond ik.slootje springen tewijl je in de klas moest zijn enz enz.
Als er op het bord stond: 'stoelen op de tafels', i.v.m. schoonmaak, moesten wij dat doen na afloop van de lessen. Soms stonden ze 's morgens nog op de tafels en dan gingen wij daar bovenop zitten. Wij de grootste lol, lerares die vervolgens binnenkwam niet! 🤣
Op de LTS in het plaatwerklokaal met een oliespuitje in het smidsvuur spuiten dan ging het roken. En ook wat gevaarlijker met een elastiek en een klinknagel op de tl lampen schieten.
Bij ons op Fransiscusoord in de praktijkklas was het de gewonnte dat als er iemand jarig was, dat degene die erna jarig was een cadeautje kocht voor degene voor haar. De jarige hing dan een verlanglijstje op met wat ze wilde hebben. Zo was er in mei een meisje jarig Dat meisje bleef maar zeuren dat er een cadeautje voor haar gekocht. moest worden. Zo lang dat de anderen het zat waren. We hadden een muurkast in de klas en de betrefde leerling had eentrippelstoel Toen ze weer eens aan het zeuren was zei ik: als je nu niet ophoud rijd ik je in de kast en ik stond langzaam op. Ze begon hard te lachen en zei dat ik dat niet durfde. Maar het lachen verging haar snel toen ik de kast open deed en haar erin reed. Ik deed de deur dicht maar bleef erbij. Toen schrok ze toch wel en het lachen veranderde al snel in een oorverdovend gehuil. Ondertussen waren de leraren terug van hun koffiepauze. Waaronder onze eigen lerares en de Adjunct directeur. Deze laatste was not amused en zei dat zouden ze met mij niet moeten doen. Maar mijn lerares moest stiekem toch wel lachen. Het heeft nl wel geholpen en heb deze klasgenoot niet meer erover gehoord.
Op het Andreas College in Drachten had ik weinig moeite bij te blijven met de lesstof en zodoende had ik wat momenten dat ik mij verveelde in de schoolbanken. Ik heb geen idee hoe ik er op kwam maar op een gegeven moment had ik het potloodstiftje in mijn passer vervangen door een houtboortje van gelijke dikte. In verschillende klaslokalen was ik al begonnen vanaf de onderkant van mijn bureaublad een gaatje naar boven te boren door de passer tussen mijn vingers te draaien. Het ging niet snel want het was een hard materiaal. In verschillende lokalen maakte ik gestaag vorderingen. Bij geschiedenis was ik het verst. Tot op een dag het boortje na een paar keer stevig draaien door de bovenkant van het tafelblad omhoog kwam. Laat nou precies op dat moment de leraar langslopen en met grote ogen vol ontzetting zien wat daar gebeurde. Ik heb nog lang mogen nagenieten van mijn tijdverdrijf met het schoonvegen van het schoolplein.
Af en toe een grap van de docent of van de leerlingen dat hoort erbij en is ook heel leuk en zorgt voor ontspanning en respect. Ik ben zelf ook jong geweest! Als docent kon ik wel meegaan in dat soort situaties, maar als het te lang duurde of te vaak voorkwam dan ging ik in dergelijke situaties achterin het lokaal staan uit het beeld van spiedende leerlingen en zette de klas aan het werk.
Mijn schoolvriendin Anny en ik zaten naast elkaar en de leraar Engels dacht dat wij zaten te kletsen en zette mij apart van haar , helemaal vooraan.Omdat ik dat onterecht vond, ging mijn pukkel voor me op de bank en ik ging met mijn armen over elkaar zitten. Bij Engels kon ik makkelijk een lesje missen. Net op dat moment komt directeur Brunenberg binnen. Hij zag mijn houding en vroeg waarom ik demonstratief niks zat te doen, waarop ik aangaf dat ik onterecht naar voren gehaald was en vroeg aan de leraar of hij wel heel zeker wist dat ik had zitten kletsen. Brunenberg haalde me meteen uit de klas naar zijn kantoor. Daar zat ook Geurts , de wiskundeleraar. Ik kreeg eerst een preek dat het mijn taak niet was om leraren ter verantwoording te roepen. Daarna kwam de echte reden van het uit de klas halen. Hij vroeg of ik de gymlessen volgde en ik antwoordde ontkennend. Het was op advies van mijn huisarts, ik ben even kwijt waarom. Hij vroeg of ik een briefje van de dokter had om dat te bewijzen. Ik gaf aan dat het aan huisartsen verboden was om medische attesten af te geven, waarop Geurts ineens in een boek moest duiken. Maar vervolgens kreeg ik te horen dat het wel erg vreemd was dat ik niet aan gym meedeed maar er wel een 7 voor op mijn rapport had. Mijn antwoord was dat ik dat ook vreemd vond en er toch erg blij mee was. “Ja maar” zei Brunenberg, “is het dan nooit bij je opgekomen om aan de gymleraar te vragen hoe dat kon?” , waarop ik met een stalen gezicht aangaf dat dat zeker bij me opgekomen was, maar aangezien het mijn taak niet was om leraren ter verantwoording te roepen, had ik dat niet gedaan, want dat kon onaangename gevolgen hebben. Geurts dook onder zijn bureau en ik kon vertrekken.
Da's een hele goeie!
Op de MULO hadden we een kleine handwerklerares, ze moest zich aan de lessenaar ophijsen en ging dan op de stoel met een kussen zitten. Ik had in een feestwinkel , 1954, een schetenkussen gekocht en die in de klas onder het kussen gelegd. En ja hoor juf Proppie ( bijnaam) ging vervolgens op de stoel zitten. Heel hard klonk die scheet door de klas, Wat een hilariteit. Ik ben die dag naar huis gestuurd en moest de volgende dag mijn excuses aanbieden . maar wat een lol.
In klas 1 van de MULO in Aalsmeer heb ik nies poeder uitgedeeld . De leraar vond het geen leuke grap. Ik moest 500 x strafwerk schrijven. De tekst weet ik nog . Het uitdelen van nies poeder is geldverspilling het verspreiden ervan leidt alleen maar tot rode neuzen en strafwerk . Sommige van mijn klasgenoten hebben mij geholpen met het uitschrijven van de strafregels . De tekst vond ik wel goed gevonden. Ik kreeg een lamme hand van al die regels . Het is meer dan 50 jaar geleden .De tekst vergeet ik nooit meer
We hadden gescheiden gym, als de meiden aan het gymen waren, hadden wij, de jongens, Franse les, de docente vond het nodig dat wij dan de les Poppys nazongen. Je begrijpt natuurlijk dat een stuk of wat pubers van 15 jr alleen maar liepen te kloten, gevolg vrijdagmiddag terugkomen. Dit terugkomen moest meerdere keren totdat Herman zijn zakmes pakte en deze in de tafel plantte,met de opmerking ik ben het zat waarna hij de klas uitliep. Wij zijn hem maar gevolgd.
Ik zat op de lagere school in de bank met naast mij Piet we hadden nog schoolbanken met een potje in het midden en Piet deed het potje open door het dekseltje om te schijven en hij ging uit verveling zachtjes in het potje zitten blazen waardoor er golfjes in de inkt in de pot ontstonden. Daar is toch niets aan zei ik je moet er keihard in blazen en Piet deed dat dan ook direct en goed hard ook zodat de inkt vanuit het potje recht in zijn gezicht kwam, grote hilariteit in de klas en de leraar die zijn gezicht zag zei doodleuk dat heb je als je leuk wilt zijn je de bent nu zelf het haasje.
Met de juf van de vijfde klas van de lagere school had ik geen al te beste relatie. Ik stond bekend als een bijzonder koppig jongetje, want mijn ja bleef ja en dit gold ook voor nee. Ze had de bizarre gewoonte om iemand uit de klas aan te wijzen die solo, begeleid met haar hartverscheurend valse harmonium, een psalmvers moest zingen. Dit werd tot mijn verbazing altijd braaf door mijn klasgenootjes gedaan. Op enig moment trof mij dit lot, namelijk psalm 68 vers 10. Ze zette in, maar ik gaf geen kik. Op haar eis om nu eens te gaan zingen reageerde ik met: "Neem maar een ander". Die brutaliteit liep prompt uit op een woedeaanval, nablijven en voor straf dat psalmvers met twaalf regels vele keren overschrijven.....
Wij hadden een zeer oplettend en saaie leraar voor wiskunde, hoe wel ik zeer geïnteresseerd was in wiskunde vond ik het niet meer leuk om de lessen te volgen. Ik zocht hier een oplossing voor om dus niet meer naar de lessen te gaan en toch nog goeie cijfers te halen, dit alles om de leraar te ontlopen. vaak genoeg ging de leraar koffie halen en daar kwam ik op het idee om schoolcijfers te wijzigen van de gemiste toetsen die ik dus niet had gemaakt. vaak was dat een standaard cijfer (1) omdat ik niet aanwezig stond. op de dag stond ik natuurlijk ook op afwezig dit veranderde ik dus ook cijfer 1 werd niet al te opvallend een kleine 7 (op de computer) (zijn inlogcode had ik natuurlijk al gekopieerd met een simpel tooltje) en de aanwezigheid was een kwestie van aanvinken van ziek of absent naar aanwezig. Lang leve het werk via de PC en het bijhouden van de absentie lijsten en cijfers. Behalve dat deed ik aan treiteren van de leraar en kwam ik soms pas binnen wanneer hij zijn bekende koffie ging halen en mij dan vroeg was jij er net ook waarop ik antwoordde ja meneer lijdt u soms aan dementie of zag u mij toevallig niet (was oud en droeg een bril) beetje flauw maar het hielp wel!
Eigenlijk heb ik nooit gespijbeld, behalve - wonderlijk genoeg - op de kleuterschool. Het was daar ook echt niet leuk. Zo werd je - als kleuter! - als je vervelend werd gevonden de klas uitgestuurd naar de hoofdleidster. Voor haar moest je dan je hand gestrekt naar voren houden, waarna zij er hard op sloeg met een liniaaltje. Dat was in een tijd dat je ouders niet verhaal gingen halen bij school als je dit vertelde. Mijn oplossing was: zo veel mogelijk weg blijven. Er was een andere school in de buurt met een grote zandbak. In plaats van naar de kleuterschool te gaan ging ik in die zandbak spelen. Als de school daar uit ging, ging ik braaf naar huis. Dat ging goed, tot ik werd gesignaleerd door een tante, die mij linea recta naar huis bracht. Einde verhaal...
Wij zaten in een u vorm met vier kinderen in de midden waar ik er 1 van was.En ik had een pennen bak waar ik mij achter kon verschijnen met propjes schieten op het bord en af en toe op het bureau bij de meester geweldige tijd was dat.
Ik heb de zwem spullen vergeten of gym spullen vergeten Kreeg ook daar voor straf Of ik gooide een propje In een gleuf buiten op de speelplaats ook straf gehad Ik ben ook wel eens te laat geweest ook straf gehad De tijd moest ik nablijven een uur Ook wel eens op de gag gezeten voor straf of
op de lagere school moest ik ook weleens op de gang staan omdat ik tijdens de les zat te lachen, ik was vroeger echt een giechelkip
ik hen wel eens gym spullen vergeten of zwemspullen vergeten wel eens straf gehad ik ben ook een keer te laat gekomen ook straf gehad nablijven ik ben ook wel eens op de gang gezeten van directeur ook wel straf gekregen of een propje papier in een gleuf gegooid buiten ook gelijk straf gehad
de gym spullen heb ik wel eens vergeten en zwemspullen vergeten ook wel eens straf gehad er voor taalwerk uit een boek maken en te laat gekomen ook wel eens straf gehad nablijven de tijd in halen en ook wel eens van de directeur straf gehad aan een tafeltje op de gang uit het taal boek schrijven ik heb ook van deze straffen veel geleerd en de middelbare school ook wel eens straf gehad en op het schoolplein waar we buiten speelde een propje papier in de gleuf gegooid ook gelijk straf regels schrijven van ik mag niet een propje in de gleuf gooien op het school plein en weer een keer de gymspullen vergeten ook gelijk straf gehad op woensdag middag met na blijven met armen over elkaar een uur de hele met een paar kinderen van mij klas dit was een klassikale straf hadden we toen ik heb er best van geleerd van de straffen leer je ook wel goed dat je het niet meer mag doen en straf is ook wel eens leuk om te krijgen ik heb ook wel eens in de hoek gestaan met de handen op de rug bij het bord als straf dat was ook leerzaam en ook er achteraan straf werk gekregen moest ik ook iets op schrijven ook leerzaam straf is ook goed daar leer je ook van om het dan niet meer te doen
Ook ik was wat men toen noemde: " een raddraaier"" op de mulo .De directeur kwam thuis vragen, wat voor bosneger heb je me nu op m'n dak gestuurd ?We hadden een leraar Nederlands, een goedaardig maar gauw aangebrand mens.Er was ook een ordner met daar in een geel papier, hier werd je naam in genoteerd als je je les niet kende of wat had uitgehaald.Iemand had op een gegeven moment er een kunstdrol uit een feestwinkel ingelegd.Iemand moest genoteerd worden, hij pakte de map deed hem open,"wie heeft dat gedaan"?,dan smeer ik het in je gezicht.Aan het einde van de les melde zich de dader. Hij moest mee naar naastliggende phisicalokaal. de leraar opende de map en maakte een gooibeweging, de jongen bukt en het gipsengeval vliegt over z'n hoofd zo in de vitrine met glaswerk, wat er toen gebeurde kun je wel raden.
De hoofdmeester liet Henk en mij nablijven. Denkende en ook horende zat meester Akkerman in de namiddag achter zijn orgel. Een mooie gelegenheid om van zijn aardbeien naast de school te snoepen. Tijdens dit uurtje nablijven was het enigste wat hij zei: Jullie snappen zelf wel waarom. Heeft hij het orgelrepertoire klaarblijkelijk toch onderbroken.
Op de oude hedilla mavo in Hedel hadden wij Nederlandse les van juffrouw Sterkenburg. Vaak vervelende lessen en deze dus ook. Klasgenoot Ad Dekkers had een paar stinkbommen (kleine flesjes met gele vloeistof) meegenomen en besloot die kapot te gooien tegen de achterwand waar ik met nog twee klasgenoten zat. De stank was niet te harden en juffrouw Sterkenburg vroeg wie dat gedaan had. Niemand natuurlijk...dus moest ik en nog twee mede klasgenoten (Jan en Jos) nablijven op onze vrije woensdagmiddag. Degene die gegooid had mocht eigenlijk gaan maar besloot te blijven omdat hij had gegooid. Strafregels schrijven. Na een paar uur biechtte Ad op dat hij gegooid had. Toch moesten wij alle vier blijven. De directrice werd er bij gehaald en die zei...als één van jullie vier ooit nog eens iets uithaald dan is het einde oefening voor jullie op deze school .
Ik gooide tijdens de kookles met anderen doperwten naar elkaar zelf tot aan de wc toe. En jahor ik kreeg de schuld. En nu wil je natuurlijk weten wat voor straf ik kreeg. Naar de directeur nee, nablijven nee. Ik mocht de volgende kookles niet meedoen.En die was juist zo leuk iets van cake bakken nee ik moest stom staan strijken.
ja dat is natuurlijk niet zo leuk
L.S., Ener van mijn opleidingen dat was het, Christelijk Middelbaar Ondernemersonderwijs Rotterdam.. Een keiharde maar ook, (in die zin) een a-sociale stad.. Waarbij het meer, dan eens is gebeurd.. Dat ik (in mijn eentje), tegen zwervende- knokploegen moest vechten.. Om (alsnog) de school. te kunnen bereiken....Kortom: zo'n "wereldstad" als dat, ene Hugo Borst altijd beweerd. Dat was Rotterdam, (ook in mijn tijd), allang niet meer het geval..(C.q. is het ook, nooit geweest.) Een complete aso- bende, om het zo maar even te zeggen. Van de zogeheten "betere- stadsmanieren", heb ik dan ook nooit iets bemerkt.Als het om, kattenkwaad ging. Dat heb ik zelf, nooit- en te nimmer uitgehaald. Ik was een voorbeeldige- leerling, wat dat betreft.Nochthans kan ik mij echter, èèn geval herinneren. Met wat uit de hand, had kunnen lopen...Wij hadden een, enorme- schoonheid in de klas. Haar naam was, Belinda Keijzer. Zij had (af- en toe) een beetje, Patricia Paaij diva- verschijnselen..Maar dat mocht voor mij, de pret niet drukken. Ik zag haar helemaal zitten, maar zij mij niet! Zij was in die tijd, vreselijk punk..Compleet met versierde, (hang-) ijzerwaren alsook gaten in de kleding. Dat maakte haar, voor mij extra- sexy..Bovendien hoorde ik dat zij her en der, signalen gaf aan anderen. Dat wat haar betreft sex mocht, ook voor het huwelijk.Het e.e.a. haaks, op de Bijbelse- normen..Toen was ik bij haar, helemaal verkocht, zoals dat zo heette. Maar wat was zij, zo'n enorme stoot.!!!! Ik kon er, geen weerstand aan bieden.. Bij de handvaardigheids-les daar zag de lerares, bij mij de (hopenloos verliefde) blik in mijn ogen richting Belinda...Zij nam toen de ènig juiste beslissing, als mogelijk. Binnen het kader van: de pschygologie van de adolecentie..Zij sloot ons beiden op, in het materialen-hok. (De deur, op slot !) Waarbij mijn versierpoging, compleet de mist inging...Waarbij ik het welliswaar voor elkaar kreeg, dat zij achter mij aankwam. Maar wèl met zo'n. vreselijk grote kleiroller in de hand. Kennelijk met de bedoeling, om mij enige schade toe te brengen. Terwijl ik als een Heer toch, desdondanks de gepastte afstand bewaarde.. Dat is dan ook het ènige geweest, met wat ik op mijn conto heb gehad.....Het had verkeerd, kunnen aflopen . Ik baalde uiteraard, als een stekker. Dat zij later koos voor Fabian, die vreselijk grote neger. !
Geen beste school geweest, aan je interpunctie te zien. Alle komma's staan verkeerd, probeer het nog eens.
Wij hadden in de eerste klassen les van een oude tekenleraar, de heer Scholten. Een soms wat knorrige man maar ik kon het over het algemeen toch wel goed met hem vinden. Deze man gaf enkele minuten voor het einde van de les altijd met zijn karakteristieke stem aan dat we onze spullen moesten opruimen. Ik kon het stemgeluid van deze leraar perfect imiteren en liet met enige regelmaat ca. 10 minuten voor tijd de woorden "Opruimen jongens" op de klas los waarna de meeste leerlingen ook meteen begonnen op te ruimen. De man ontstak hierop in woede en siste "jullie ruimen pas op als ik het zeg". Ik ben nooit ontmaskerd en heb dus ook geen straf gehad.
Bij de praktijkschool werd ik op de gang gezet op de st jansschool breda moest ik altijd de hoek in en verder weet ik niet zo veel meer
Van tijd tot tijd hadden leerlingen koffiedienst en we brachten dan de koffie naar alle klaslokalen. Een van onze onderweizers hield van redelijk wat suiker. mijn vriend en ik vonden daar een oplossing voor. we vonden een grondschep. die goed schoon was en namen die mee met de koffie naar het klaslokaal van de leraar. De leraar moest lachen en stelde voor om de suiker pot via de schep in het koffiekopje te laten vallen.
Dat is geen kattekwaad ( ik weiger die N), dat is een zeer geslaagde grap!
Op mulo hadden we een leraar nederlands die geen orde kon houden. Bij een tekenles van hem maakte een van de leerlingen een vlek met oostindische inkt hij gebruikte een kracht rem waarna de keraar zei alle zegen komt van boven .Opdat moment viel tekenvoorbeeld naar beneden, De chaos brak toen los
Teveel om op te noemen. Op de basis school 2 keer van school gestuurd en op de Farel, 5 dagen geschorst geweest i.v.m. bommelding ( niet gedaan ) gevochten met wiskunde leraar Hogenes. Veel gespijbeld, de school boeken werden nooit gecontroleerd. Brutaal tegen de leraren, maar dat was zo'n beetje heel de klas hoor, was de tijd hè. Wij , een bepaalde groep rockers obstinaat en recalcitrant. IK heb een paar jaar geleden nog gemaild met het oude hoofd van de Farel, Dhr. Kuyt, maar die wist zich alles van mij nog te herinneren. IK zal verder niet in details treden, want dan wordt het een boekwerk. Geweldige tijd was het en ik zat nergens mee, interesseerde me allemaal geen moer, mijn ouders overigens wel. Maar toch in één keer geslaagd, hoe is het mogelijk hè. Tja..........intelligentie of zo ?
En een zelfingenomen klier
Goh en ik zit er al jaren mee dat ik niet de liefste was. Best wel een irritant mannetje. Lees ik de reacties hier van een aantal dan was ik zo een klier nog niet
'Ken je trots op wezen', is het nou, over die gecompliceerde pubertijd?
Je kunt beter vragen wat niet? Bij wiskunde zaten we gewoon te roken in de klas, juf durfde er niks van te zeggen. Bij naaldvakken heb ik de haren van de juf afgeknipt. Bij de kookles heb ik in het eten gespuugd wat de juf moest proeven
Jij noemt dit kattenkwaad? Dit is ziek
om niet te zeggen ZWAKZINNIG!!!!! Als je dat bij mij in de klas had gedaan, had ik je voor het front van alle lln. kaalgeknipt en helemaal zwart geverfd. Wat een doos.......
Ik zat in de 4e of 5e klas van de Leeghwaterschool in Amsterdam. Precies welke klas weet ik niet meer. Is ook niet belangrijk. Wat ik wel weet is dat ik van de 3e tot de 6e klas een schooljuffrouw had genaamd juffrouw ten Have. Dit was een enigszins verzuurde dame van rond de 50 jaar die de gewoonte had om met een eiken liniaaltje op je vingers te slaan als je stout was geweest. Ze had driekwarts onderbroeken aan waarvan de pijpen bij haar knieën eindigden. Dat had iedereen gezien omdat bij het voorlezen ze met haar kont op een tafeltje zat en haar voeten op een stoeltje. Je keek dan recht in haar kruis. Ikzelf probeerde zo veel mogelijk hier niets van te zien want dat ging ten koste van mijn eetlust. Op een dag was ik in een feestartikelen winkel geweest en had daar een paar stinkbommen gekocht. Kleine glazen ampullen met een gele vloeistof die bij het breken een verrotte eierlucht verspreidden. De volgende dag zat ik in de klas en kwam op het idee om zo'n ampul op de grond te gooien en met mijn schoen te breken. Na een paar minuten ging het naar verrotte eieren stinken in de klas. Iedereen begon te snuffelen en vieze gezichten te trekken. Ook juffrouw ten Have die vroeg wie er zo'n smerige wind had gelaten. Ze wist uiteraard niets van de stinkbom. Niemand antwoordde dus begon ze te foeteren dat ze ons nog erger dan varkens vond om het lef te hebben om een stinkende scheet te laten in de klas. Toen het tijd was om naar huis te gaan zei ze dat we moesten blijven zitten en dat ze eerst wou weten wie die wind had gelaten. Toen er ongeveer een half uur voorbij was gegaan begon een klasgenoot half te huilen en riep naar mij,Jan zeg nou dat je een stinkbom hebt neergegooid want ik wil naar huis. Hij had het gezien en wist wat ik op de grond had gegooid. Toen heb ik aan juffrouw ten Have maar bekend wat ik had gedaan. Ik vond het zielig voor mijn klasgenoten dat ze moesten nablijven. Zij mochten naar huis maar ik moest nog een half uur langer blijven om strafregels te schrijven. Ik was wel opgelucht dat ik geen tikken op mijn vingers kreeg met het eiken latje. Het is nooit meer goed gekomen tussen mij en juffrouw ten Have. Heb overigens later in de 6e klas dat latje gebroken in het speelkwartier. Snel naar de klas toen iedereen buiten was en dat latje in tweën gebroken en weggegooid. Ze heeft er nooit wat over gezegd.
Toegangs deur klaslokaal blokkeren met wig
ik had de zwemspullen niet bij me kreeg gelijk straf uit de taalboek ik zei iets tegen de leraar toen kreeg ik ook straf moest ik met de armen over elkaar zitten helemaal vooraan en moest even nablijven . die school vas wel leuk de zonnegaard hete het . op de andere school St´joannesschool gooide ik een propje in een gleuf zei de leerkracht ga maar naar binnen kraag gelijk straf een keer de hele klas zat te praten zei een juf tegen ons dat we straf kregen met de armen over elkaar en niemand mocht iets zeggen en als we iets zeiden kregen we telkens een kwartier er bij voor straf . was ook leuke school
Jammer dat je niet beter opgelet hebt want je taalvaardigheden houden niet over.
Daar gaat het niet om, Richard, het was in ieder geval een leuke school.
Het is 'de school was wel leuk en de Zonnegaard heette het, met 2 e's en twee t''s!
Als het over kattenkwaad en straf gaat moet ik meer aan een jongen uit onze klas denken. Een goedhartige jongen. Altijd aardig voor iedereen, voor zover ik me herinner. Hij stond vaak in de hoek voor straf, terwijl hij eigenlijk nooit rottigheid uithaalde naar mijn idee. Ik denk dat de meester hem gewoon altijd moest hebben. Misschien dat zijn broertje, die ook in de klas zat, daarom zo de pest aan die meester had. Ook vele jaren later nog.
kan ik me iets bij voorstellen . Trouwens niet alleen leerlingen maar ook docenten kunnen je het bloed onder de nagels vandaan halen, vooral als je niet goed in hun vak bent. ik moest eens een kaartje overtrekken voor een aardrijkskundetaak, maar kwam niet zo goed uit de verf. toen zette die lerares me voor gek bij andere klasgenoten, ze kan niet eens een kaartje overtrekken, wat een baby he? zei ze. dat zouden ze nu niet meer moeten proberen, denk ik
Gum met daar in rechtop een kroontjespen bij klasgenoot op de stoel. Terug in de klas snel gaan zitten en oeps wij allemaal lachen. Meester boos want was gevaarlijk vanwege de inkt aan de pen. Maar wij hadden onze lol gehad
In de jaren 60 hadden we op de Mulo in Lutjebroek (waar toch een streng regime heerste) een jong leraar, net van school, meester Bakker. Hij werd tot huilens toe beschoten met meegenomen elastiekjes! Achteraf denk je, waarom deed ik mee.
elastiekjes zijn toch een beetje eng, als iemand dat in zijn oog krijgt
De bergruimte in de schoolbank waar we de boeken en schriften inlegden was aan 1 kant open .en dan gaf je schoolbank een duw zodat alles uit de bank op de grond viel ,en als men alles weer terug gelegd had gaf men weer een duw zodat alles weer op de grond viel. Dus weer op ruimen.ook werd er veel met potloden en pennen door de klas gegooid.de muren van de klassen vrij dik waar je tussen 2 deuren die de klassen verbonden tussen ging staan .en de leraar je niet miste
In 1975 was ik er al te oud voor, maar ik weet wel, dat toen de taal- commissie nog niet tot het idiote besluit was gekomen om er een N in te plakken. Mar wat jaren eerder heb ik nog wel eens een punaise op de stoel van de 'meester' gelegd, maar over het algemeen bleef het inderdaad zo onschuldig.
Huhhh? Waar was je te oud voor? En waar hebben ze een N in geplakt?
In het voortgezet onderwijs zaten we in een houten barakken school met uiteraard houten wanden. Nu was het de kunst om kort op een stuk wc papier te kauwen zodat het een lekkere natte prop werd en hem dan met je liniaal proberen recht boven het midden van het schoolbord tegen de muur te doen belanden. Na verloop van tijd zaten er uiteraard veel van die proppen maar na enkele dagen lieten ze weer los omdat ze opgedroogd waren.
Van 1976-2000 was ik conrector van een Lyceum in Amsterdam. Uitgestuurde leerlingen moesten zich bij mij melden, nadat zij een verslagje hadden geschreven van het gebeurde. Daar waren juweeltjes bij. Eén kan ik mij nog goed herinneren: "Onze geschiedenisleraar is helemaal kaal. Hij gaf vandaag saai les. Ik verveelde me, dus ik had wel zin in een geintje. Hij was net bezig iets op het bord te schrijven. Ik steek me vinger op en roep MEES! Hij draait zich om en vraagt: ja, wat is er? Ik zeg: ik kan niet lezen wat u op het bord heeft geschreven. Zegt ie: O? Heb je een bril nodig ofzo? Zeg ik: nee, uw haar zit ervoor. De klas barstte in lachen uit, maar ik moest er uit"
Wij lieten in 1962 zelfrijdende voertuigjes tussen de banken neer het bord rijden tot grote hilariteit van de klas en ergernis van de godsdienstleraar. ( het voertuig bestond uit een leeg garenklosje wat voorzien was van 4 spijkertjes aan de bovenkant on te punniken. Door het klosje een elastiekje aan een kant vast achter een spijkertje. andere kant werd door een klein stukje kaars gehaald en dan werd er een lollie-stokje door het elastiekje gestoken. Het stokje ronddraaien op de vloer zetten en hij rijdt heel langzaam naar voren.
Huhhh? Het is nog niet helemaal duidelijk hoe kregen jullie dat aan het lopen?
Tijdens de muziekles wat in onze toenmalige klas er meestal uit bestond dat de leraar de stof in het lesboek behandelde met saaie monologen over componisten en wat instrumentenkennis ,echter hier nooit een fysieke muziekinstrument aangeraakt of gezien , zodoende vonden velen in mijn klas het veel boeiender om grappige karikaturen van hun getekend te krijgen tijdens deze "lessen" wat steeds een hoop gegiechel in de klas opleverde tijdens de normaal zo suffige stemming in deze lessen ,daar de leraar niet snel doorhad waardoor die welkome commotie steeds onstond kon ik nogal wat lessen hiermee doorgaan voordat ik toch eens keer gestraft werd ,die straf bestond dan uit een middagje overblijven en hetzelfde hoofdstuk herhaaldelijk overschrijven ,Ambachtschool Heerlen 1973 -'74
Wijlen mijn vader vertelde leuke verhaaltjes over zijn schooltijd (bijna honderd jaar geleden, in Engeland). Eens moest de hele klas in de rij staan om een klap met de stok te krijgen omdat een karikatuur tekening van de leraar door de klas gegeven werd. Mijn vader was de enige die de tekening niet gezien had omdat hij in de hoek zat. Hij mocht dus op zijn plaats blijven. Natuurlijk was het voor hem heel moeilijk zich niet dood te lachen toen hij zag hoe zijn vrienden allemaal gestraft werden. "Any more giggles from you and you'll be caned too" zei de leraar. Het is hem toch gelukt om serieus te blijven. Eens ontdekte mijn vader de methode om opeenvolgende nummers op te tellen bv. 1+2+3......t/m 100 (in het engels: "The Law of Arithmetic Progression"). Hij legde dit uit aan een vriend in een andere klas. Een tijdje later zei zijn vriend tegen hem: "Bedankt dat je mij deze methode uitlegde. Onze klas moest nablijven en we moesten de nummers van 1 t/m 100 optellen. Ik herinnerde mij jouw methode en na een minuut had ik het antwoord en mocht ik naar huis." David Williams (Nederland 1959-67)
Op de LTS in Den Haag hadden we technisch tekenen. Je gebruikte een potlood, gum en een grote veer om de rommel van het uitgummen weg te vegen. Het is me een keer gelukt om de veer met een stukje tape aan de broek van een klasgenoot voor me te plakken voordat hij naar voren moest komen. Een komisch gezicht die grote veer die onder het lopen alle kanten uitwiebelde
Zolang de streken niet gewelddadig of gemeen zijn, vind ik ze heel leuk, zoals 't verhaal hierboven van de scheikundeles.
Van alles uitgehaald, van onschuldig, zoals punaises op stoelen neerleggen, maar ook wat gewaagder. Bijv. Rookbommetjes maken met sterretjes en plastic elektriciteitspijpjes en stinkbommen maken. Geleerd op fysica hoe dat moest. Kon je H2S gas maken, en dat stonk vreselijk!
Wij hadden een jongen in de klas die altijd alle boeken en schriften in zijn tas had,dus hij was loodzwaar en puilde aan alle kanten ui. Dan was het een sport om die tas ondersteboven te keren zodat de inhoud over de vloer lag.
Wij verbrokkelden stukken gum en schoten de kleine stukjes zo door de klas heen. Als de zon op de juiste manier in de klas scheen, pakten we spiegeltjes en zaten elkaar achterna op het schoolbord. Echt lachen, die kleine ronde lichtjes op het bord, haha.