Kattenkwaad uithalen? Stiekem zijn we er allemaal weleens schuldig aan geweest in onze jongere jaren. Het zijn streken die we als kind uithaalden en waarvoor we hooguit een kleine straf kregen. In welk kwajongenswerk herken jij jezelf?
Belletje lellen
Belletje trekken, belletje leuren of belletje lellen. De grap die ieder kind minstens één keer heeft uitgehaald bij de buren of een willekeurige straat in de buurt. Een eeuwenoude grap die al sinds de negentiende eeuw door kinderen wordt uitgehaald. Natuurlijk was de lol ervan dat je bij iemand aanbelde zonder diegene te hoeven spreken. Geen gezeur dus als jouw deurbel afgaat en je twee jonkies ziet wegrennen.
Propjes schieten
Een andere bezigheid waar je als ‘kwajongen of -meisje’ druk mee was, is propjes schieten. Oftewel een propje papier nat maken in je mond en deze in een rietje wegschieten door te blazen. De ideale gelegenheid om een klasgenoot of een niet-oplettende leraar te bekogelen.
Stinkbom af laten gaan
Stinkbommen kopen bij een feestwinkel om deze in het klaslokaal af te laten gaan. En dan net doen alsof iemand een scheet heeft gelaten. Maar wie? Met geluk stonk de klas zo erg, dat de les vervroegd werd gestopt. Met pech moest je nablijven.
Zout in plaats van suiker
“Greetje, mag ik van jou de suiker?” Suiker is niet altijd van zout te onderscheiden. Dus wat deed je? De zout geven of er alvast overheen strooien. Zeker bij een oudere oom die het verschil steeds minder goed kon zien, was dit de streek voor een familiedag.
Zappen vanaf een afstand
Een universele afstandsbediening is een afstandsbediening die je voor vrijwel elke televisie kunt gebruiken. Het was dan ook een goede grap om je buiten achter een struik te verstoppen en vanaf je schuilplek de televisie van de buren te besturen. Even zappen naar een volgend programma. Sorry buurman!
Pijltjes blazen
Net als propjes schieten, was pijltjes blazen zo’n mogelijkheid om een onschuldige grap uit te halen. Je maakte van oude krant een perfecte pijl. Strak gerold en met een tuitje. Net als een spuitzak. Het enige dat je nog nodig had was een blaaspijp. In een rietje gingen die pijlen namelijk niet passen.
Een scheetkussen neerleggen
Naast een stinkbom was het neerleggen van een scheetkussen een goede grap om te doen alsof iemand een scheet laat. Bovendien had je bij deze grap geen stank als gevolg. Je legde hem op de eettafelstoel van je ouders of verzorgers, van je docent of van één van je vrienden. Lachen geblazen.
Bellen met een aparte naam
Nog zo’n streek was om het telefoonboek te pakken, erin te bladeren en willekeurig een aantal mensen met een aparte achternaam te bellen. “Hallo meneer Peterselie, u spreekt met mevrouw Bieslook. Hoe maakt u het?” Je moest nog oppassen dat je niet na de eerste zin al in de lach schoot.
Deurmatten omwisselen
Woonde je vroeger in een appartementencomplex of een flatgebouw? Dan zag je voor de meeste voordeuren een deurmat liggen. Niets was dan grappiger om deze deurmatten compleet te verwisselen en te wachten tot je de verbaasde blikken zag van de buren die thuiskwamen of vertrokken.
Herken jij jezelf in deze streken of heb jij nog aanvullend kwajongenswerk? Laat het weten in de reacties hieronder.
Reacties 20
Prachtig.Herinner ze allemaal.
Belletje lellen was grappig vroeger . En stiekem zout in plaats van suiker bij de koffie gooien bij een leraar die je niet mocht was het einde. Ik zie die kop al gaan wanneer hij een slok neemt. 🤣🤣🤣
Zozo, waarom ben ik tot nog toe de enige die op dit artikel reageert? Durven jullie niet te bekennen dat jijzelf (heel) vroeger ook wel "grappen" hebt uitgehaald die soms eigenlijk niet helemaal door de beugel konden? Bang dat je alsnog gestraft wordt voor je daden? Nou, dat is die naaste of verre buurman, als je destijds herkend bent, allang vergeten hoor! Tenminste in mijn geval wel, want dat is zeker 50 jaar of langer geleden... Ik ben opgegroeid in Leeuwarden en bij ons was toen de volgende grap nogal populair: Uit te voeren met een paar vriendjes op een donkere herfstavond, als iedereen voor de radio of zwart-wittelevisie zat, als volgt. Het doelwit was een aantal rijtjeswoningen naast elkaar, waarvan de voordeuren een flinke knop hadden. Vervolgens werden die knoppen met een lang stuk sterk touw met elkaar verbonden en werd bij de betreffende woningen tegelijk aangebeld. Dan snel een nabije schuilplaats opzoeken (van te voren vast te stellen!) en kijken wat er ging gebeuren. Vooral als de eerste de deur probeerde te openen en daarna nummer 2 of 3 datzelfde probeerden, was het een kostelijk gezicht hoe de net (naar binnen) geopende deur door de buurman weer werd dichtgetrokken... Dat was echt lachen en tamelijk veilig omdat de slachtoffers toch niet hun deur uit konden, tenzij ze via de achterdeur door de steeg toch de straat wisten te bereiken en dan moest je dus weg wezen... Ruitje tikken was ook leuk: een kopspeld in de stopverf van het voorraam steken en daar een dunne naaidraad of stuk nylon-vissnoer overheen hangen met een kiezelsteentje eraan gebonden. Vervolgens op afstand ergens achter gaan zitten en korte rukjes geven. Succes verzekerd, want iedereen kwam na verloop van tijd zijn voordeur uit om te kijken waar dat irritante getik vandaan kwam... Oudejaarsavond was de "poepton" populair, een "grap" voor de verre buurman of -vrouw waar je een hekel aan had. Die werkte als volgt: men verwijdert de poepton met deksel uit het "skythuus" achter de betreffende woning via de steeg, controleert de ton op voldoende inhoud, bij gebrek daaraan neme men de ton van de buren. Via de steeg wordt de poepton naar de straat gebracht en schuin tegen de juiste voordeur geplaatst en wordt er aangebeld. Het gevolg laat zich raden en je kan je voorstellen dat het heel verstandig was om een eindje verder dekking te zoeken.... en vooral stil te zijn. Nadien zocht je een donker hoekje en ging je met z'n allen je zitten schamen. Foei! Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar uit schaamte ik laat het hierbij.
Je hebt je zeer zeker nooit verveeld Geert! Ben je uit eindelijk goed terecht gekomen? Schaam je niet deze streken krijgen van mij een 10
Beste Ron, leuk dat je reageerde en zelfs een beetje enthousiast overkomt. Inderdaad heb ik me (vroeger en nu) nooit verveeld want er was altijd wel wat "te doen". Onder meer een HTS-studie elektrotechniek (geslaagd in 1966), dus ja, ik ben best wel goed terecht gekomen... Dank voor jouw rapportcijfer. Overigens heb ik gelezen dat jij er zelf ook niet "vies" van was om een bedenkelijke grap uit te halen... Ook mijn moeder was daar niet enthousiast over en zat soms de volgende dag te vertellen wat "die rotjongens" gisteren weer uitgehaald hadden. Heb uit veiligheidsoverwegingen mijn mond toen maar dichtgehouden... Maar de kleinkinderen hebben zich rotgelachen over wat opa vroeger uithaalde!
Op de middelbare school hebben we een keer een punaise op de stoel van een leraar gelegd. Hij ging zitten en had niks in de gaten...totaal geen reactie! Huh....??? We probeerden ons lachen in te houden tot we even later zagen wat er aan de hand was: de punaise zat precies in het midden, tussen zijn billen, dus precies in zijn bilnaad.
Hebben wij ook eens gedaan en precies hetzelfde gebeurde! Leraar had nergens erg in en ging door de klas lopen. We keken naar zijn zitvlak en ja hoor, daar was het kleine witte rondje zichtbaar , precies in de naad......hoe is het mogelijk.
we moesten 20km naar de dokkumer ambachtschool fietsen als je dan in een groep terug ging moest je soms opletten of niet iemand z.g.n.ijswater[alcohol????] achterop je zadel goot je achterwerk werd steen koud. ook wel op de stoel van de onderwijer gedaan als je die niet mocht.oudejaars avond slepen, boven op onze school een boerewagen setten en dan vol koemest .bordjes maken en dan in de voortuin bv een fam.vochten vaak het bord worsteltent een man was n.s.b in de oorlog dus zo de wind waait mijn jasje of mens erger je niet voor iemand die kwaad werd als de foetbal wat te dicht bij zijn tuintje lande
Ja leuk, dat 'oudejaarsslepen' heb ik ook nog meegemaakt. Een keer miste mijn vader zijn kruiwagen. Bleken alle kruiwagens uit de omgeving in karavaan op de dijk te staan. En ze hadden een keer een (mest?)wagen op z'n kant bij iemand tussen de bomen gezet. Nou zie die er maar weer uit te krijgen.
Als er sneeuw lag ging je sneeuwballen gooien maar als er ergens een raam openstond een bal naar binnen proberen te gooien.
Ik vroeg mijn moeder om een oude portemonnee, ging dan op zoek naar honde poep, dit deed ik dan voorzichtig in de portemonnee zodat hij goed vol zat. Legde hem dan op straat en wachtte vervolgens van een afstand om de reakties te zien van die gene die hem vond. Allereerst vol verwachting maar na de portemonnee geopend te hebben met een vies gezicht trekkend weg geworpen, prachtig vonden we dat! (mijn vriendtje toen en ik, niet mijn moeder ter verduidelijking)
In de klas stand "Sjakie"of "Herman" een skelet. Een keer had een klasgenoot hem een hoed opgezet en een sigaret aangestoken en deze in de mondholte van Sjakie gestoken en dan van achter het skelet hiertegen blazen...Het was net alsof hij echt rookte...De leerkracht kwam binnen en zag het...hij had nog nooit zo gellachen! Een portemonnee aan een moeilijk zichtbaar draadje neerleggen en wegkruipen. Zodra iemand de portemonnee wilde oprapen, wegtrekken! Een kwartje vastplakken aan de vloer en verbaasde reactie als men 't probeerde op te rapen.
Tsja, roken is dodelijk.
Ik kan mij nog herinneren dat een leraar met zijn gulp open voor de klas verscheen. Iedereen zat te gniffelen en te giechelen in de klas. Tot de leraar, die niet wist waarom iedereen zat te giechelen, het zat werd en een leerling bij zijn kladden de gang op sleurde om te vragen waarom er zo gegiecheld werd. Even later kwam de leraar met een rood hoofd en het schaamrood op de kaken met de leerling weer terug de klas in. Probleem opgelost!
Een vriendje van mij en ik hebben eens heel veel deuren met touw aan deurknoppen/klinken geknoopt en dit van huis naar huis naar de overkant toe vastgebonden. Onder het touw doorgelopen en aan beide kanten van de straat aangebeld. Dit was echt huilen van de lach! We waren toen een jaar of 10 in 1955. Wij kregen geen straf want niemand kwam er achter wie het gedaan had.
We hadden gevoetbald en verloren, dus net zo vrolijk. Om even plezier te hebben belden we een taxi bedrijf en die naar het internaat te sturen om iemand op te halen. Wij konden de oprijlaan, de trap naar de grote voordeur zien en de gebaren van de taxi chauffeur en de broeder zien, niet zo vrolijk voor hun, maar wij hadden het plezier 🤣
Ben geboren in 1944, en woonde in een straat met rijtjes 2 verdiepingshuizen, met erkers met ramen. Dus men kon makkelijk naar buiten kijken om te zien wat de kinderen aan het doen waren. Er waren geen voortuinen, en de achtertuinen hadden geen achteringang. Wij speelden dus meestal gewone spelletjes, maar belletje trekken werd wel eens gedaan.
aanbellen (in Amsterdam) en dan vragen woont hier mevrouw Platje ?? nee...... nou dan pikken we U matje en die legde je dan voor de deur neer...en dan moesten ze1- 2 of 3 trappen naar beneden...Op een x keer ging de deur open maar lag geen matje toen vroeg Ik woont hier Mevrouw Koper ne was het antwoord nou dan pikken We U loperrrrrrrrrr hahaha
Mijn vriendin en ik gingen zondagsavonds naar de bioscoop in Alkmaar met de bus. Omdat we tijd hadden om op de laatste bus naar huis te wachten gingen we belletje drukken, en dan hard weg lopen. Ik heb een keer - opzettelijk - zout in iemand's koffie gedaan in plaats van suiker omdat hij tegen mij gelogen had. Dat gezicht! Papieren pijltjes schieten - geweldig! Mijn broer was er goed in, ik maakte zijn pijltjes..Mijn zooss deden het ook, ik leerde ze pijltjes maken, totdat een buurjongen er een speld in deed. De ouders leken dat niet erg t vinden, ik vond het gevaarlijk. Wat als er een pijltje in je oog geschoten werd?
Nou, ik durfde niet zoveel, hoor. Belletje lellen heb ik wel gedaan. Echt lef had je wanneer je ergens aanbelde en dan bleef staan. Tegen degene die opendeed, zei je dan: "O, sorry mevrouw, ik ben vergeten weg te lopen." Hopelijk had de mevrouw humor.... In een les waarin de leraar geen orde kon houden, verbrokkelden we stukken gum en pikten de stukjes door middel van wijsvinger en duim door de klas heen. Vonden de werksters niet leuk....... Of met een oud tandartsspiegeltje het zonlicht weerkaatsen en over het schoolbord laten dansen, elkaar achternazitten, dat deed ik ook, lachen. Maar dan moest je zon hebben en die moest dan goed staan, dat kwam dus relatief weinig voor....