Al tientallen jaren trekken Nederlanders er in de zomervakantie op uit met een volgeladen auto met een luisterboek (5 beste luisterboek abonnementen), tent, een vouwwagen, caravan of camper. Kamperen is van alle tijden, maar is in de afgelopen 50 jaar toch wel sterk veranderd.
Zo koos je vroeger de camping uit in een groot boek van de ANWB, tegenwoordig bekijk en boek je de camping eenvoudig via je laptop. Kinderen spelen onderweg op de achterbank met hun spelcomputers en tablets in plaats van ‘ik zie, ik zie, wat jij niet ziet… en de kleur is…’. En moest je vroeger naar Spanje 3 verschillende wegenkaarten mee, tegenwoordig navigeer je eenvoudig met je smartphone naar de plaats van bestemming.
Ook de campings zelf zijn er op vooruit gegaan. Luxe voorzieningen, uitgebreide sanitairgebouwen en glamping tenten zijn geen uitzondering meer.
Ging jij als kind ook wel eens kamperen en herinner je je nog hoe dat was? SchoolBANK’er Mieke deelde dit leuke, herkenbare verhaal van vroeger met ons…
Kamperen in Buurse
“Wij gingen met het hele gezin van elf personen altijd naar Buurse op vakantie. In de eerste jaren in een zelfgemaakte tent en later hadden we een huisje met een zeildak. Dit dak werd elk jaar meestal rond 1 april opgebouwd en eind september weer afgebroken. In Buurse waren we dan elk weekend en natuurlijk zes weken in de grote vakanties. Poeh… dat was een hele volksverhuizing. In die tijd hadden mijn ouders niet alles dubbel, dus iedere keer stapelden we alles op de fietsen: kleding, tafel, pannen, bestek, kopjes en nog veel meer. Vervolgens een half uurtje fietsen en dan genieten van de natuur!
Er waren toen nog niet van die luxe wasgebouwen en geen echte toiletten. Gewoon een diep gat in de grond en daar bovenop een kist met een gat erin. We wasten ons bij een pomp, want stromend water was er toen ook nog niet aangelegd. Zwemmen deden we in de Buurserbeek en iedereen uit mijn familie heeft daar zwemmen geleerd.
Ik denk nog steeds met heel veel plezier aan die tijd terug en ook mijn broers en mijn zus hebben het er nog vaak over. In mijn ogen was dat écht kamperen!”
Wat vind jij van al deze veranderingen? Leuk of kampeer je liever zoals het vroeger was? Back to basics, zonder luxe sanitair, tablets en een navigatiesysteem? Hoe dan ook, er zijn talloze fietsknooppunten die je een mooie tocht (knooppuntenroute) op de fiets kunnen bieden. Gebruik de fietsrouteplanner van Fietsnetwerk om ze te ontdekken!
Reacties 25
Neen, bij ons werd niet gekampeerd. Mijn vader voer en was uitgerekend in de zomervakanties vaak ergens op zeer te vinden. Mijn moeder ondernam niets; te vermoeiend voor haar..
Vroeger kampeerde ik met mijn ouders op voorlopers van natuurkampeerterreinen: tent van Slee, wassen bij de pomt en met een schep het bos in. Nu nog steeds kamperen, maar niu op de fiets in Europa, elke dag ergens anders met een lichtgewicht tent, matje slaapzak, kookspullen, spritusbrandertje; alles verpakt in waterdichte fietstassen. Mede met koerskleding en merino-,en fleecekleding maakt het kamperen een stuk aangenamer
Al die caravans en campers maar zelfs al die overdreven luxe tenten zijn voor mij geen echt kamperen meer. Wij hadden dan ook op ons kleine landgoedje één van de allereerste kampeerpaspoort terreintjes, later natuurkampeerterrein ook als lid van destijds de LKC (Landgoed en Kasteel Campings) later omgedoopt tot Gastvrije Landgoederen. Maar ook als ik zelf kampeerde was het bijna altijd in een soort tentje dat later sheltertje werd genoemd. Geleerd als padvinder!
I prefer the old way !!Just a tent and nothing else.
Ik ga niet zeggen "goeie ouwe tijd", maar de meeste gezinnen kregen het in de jaren 60 iets beter. Echter een dubbeltje kon maar één keer uitgegeven worden. Als je kampeerder kon je toch redelijk goedkoop met vacantie.
Myn keuze: Back to the basics, zonder al dat luxe gedoe, tablets n navigatie systemen. Ik ging vroeger altyd vanuit Amsterdam naar Groet, by Schoorl, met myn vriendin en haar ouders en broertjes. Dat was in mid 1950 tot mid 1960's. Daar hadden ze een "zomerhuisje" met een linnen dak, bedden boven elkaar, soms oorwormen kwamen er ook binnen :) Er was een olie en gas stelletje, water in n emmer, en de w.c. was buiten, dus we hadden altyd n zak lantaarntje by ons. Door hun heb ik kamperen geleerd. Ik woon sinds 1965 in Canada, waar ik volop kansen heb gehad om te kamperen, op heel veel verschillende manieren, incl backcountry hiking en camping in veel verschillende en prachtige gedeeltes in Canada. Met myn family hebben we hier in Canada ook erg veel gekampeerd. N Maar...als ik nu in Nederland op visite kom, dan kampeer ik zelfs nu nog altyd een paar dagen met dezelfde vriendin, haar man, kinderen en kleinkinderen. Ze houden het nog altyd tamelyk simpel, spelen spelletjes buiten tot laat in de avond enz. Alhoewel ze nu in Hank, Br zyn. Het is nog altyd heeeel gezellig met veel geklets en gelach. Het is nu 65 jaar later, mar ik noem dit een levenslange vriendschap! We hebben "banden" die nooit gebroken kunnen worden. Wat een herinneringen! Myn ouders waren geen zgn "kampeerders".. dus ik was een echte boffert!! Gonny/Conny in Victorua BC Canada
Ik vind kamperen heel leuk ook met een beetje luxe. 2 keer met vliegtuig vond er niets aan, dus kamperen met een beetje luxe of niet is erg leuk.Vrijheid je kan gaan en staan waar wil eigen spullen prima.
Kamperen was erg leuk, Via de vereniging gingen wij altijd kamperen in Garderen op kampeer terrein "de Dellen". Wassen met koud waren. En we gingen wandelen naar het Solsegat.
kamperen in Vessem. Mijn opa & oma hadden daar op de camping een huisje ...tijdens de vakantie mochten wij ernaast kamperen in een tent , hebben er ook nog een tijdje een een zo n huisje gewoond tot we naar het dorp konden verhuizen, geweldige tijd gehad als stads jongen !
leuke tijd ,kamperen bij een boer mochten we in de boomgaard staan deze boer was een oude vrijgezel hij vond het heerlijk bij ons in de tent te komen eten ,ook met de tent europa door geweest
Hallo Lu iK was nog geen jaar oud dat mijn ouders mij mee nam naar Ameland op camping Duinoord. Ik kampeer nu 60jaar van mijn leven en fietste met een tentje achterop de wereld rond! groetn ut Grunn.
Ik kampeer zo basic mogelijk. Ik wil kamperen zonder WIFI straling wat goed lukt in Scotland.
Het was toen heel leuk, maar op 75 jarige leeftijd vind ik dit toch wel aangenamer
Laten we het maar mooi houden zoals het nu is
Jazeker vroeger was leuker en spannender tegenwoordig is een camper vrij normaal maar veel minder spannend Herman
Het kamperen van vroeger zou ik nu niet meer kunnen. Alles op de knieën in n trekkerstentje, dat is geweest :-( jammergenoeg! Geplaagd door artrose😢
kamperen Altijd heerlijk gevonden. mij. zuid frankrijk, zwitserland onze ouders in de carvan mijn zusje en ik in een tentje altijd dicht Bij water. mijn moeder had een neus voor het uistippelen van mooie rond tripjes.mlekker in de zon lezen
Kamperen allen een tent en slaapzak en een matje of luchtbed , heerlijk in het bos bij het water en wat blik oorlogs voer mee hihi wat ik heerlijk vond een visje uit de sloot en paddestoelen en bessen in overloop gewoon leven van de natuur voor een paar weken per jaar heerlijk was dat , zal best terug willen en wie weet nu is het wat luxere en tent met alles erop en eraan ook leuk maar echt anders .
Gewoon helemaal niet kamperen! Vroeger niet, nu niet, nooit. De kampeerervaring die ik heb is van het schoolkamp van de school waar ik nu (al meer dan 26 jaar) les geef en 1x met mijn eigen gezin, in een al opgezette tent-met bedden, 2 weken in Frankrijk. Vond het iedere keer echt kramperen. Dus voor mij echt niet meer. Wel minimaal 'n 4 en liever 5***** hotel. Maar eigenlijk blijf ik net zo lief thuis, heerlijk rustig als de hele buurt op de camping is :)
Van mijn schoonouders heb ik leren kamperen. Alles op de grond. Geen stoelen. Slapen: aanvankelijk op luchtbedden (niet fijn) , later op opblaasmatjes. Met mijn man ben ik lid geworden van de NTKC: alles wat je thuislaat is meegenomen, en: met eenvoudige middelen in de vrije natuur op 23 prachtige terreinen in Nederland. Onze kinderen hebben die traditie overgenomen en kamperen nu zó met onze kleinkinderen die het geweldig vinden en normaal. Spelen met wat het bos te bieden heeft. Helaas kan ik wegens artrose niet meer kamperen, hoop het nog één keer te doen. Glamping is geen kamperen. Huur dan een huisje.
Kamperen : net als vroeger ,totaal opgenomen worden in de natuur ,ZEKER zonder mobile en tablet.En dan het liefst in de woestijn nu(Israel),weg van alle menselijke invloeden en geluiden…...een soort geestelijke reiniging...en daarna kunnen we er weer een poosje tegen…..
ik ben nog nooit op vakantie geweest,klink gek ben er nu 81,ben wel weg geweest was geen vakantieheb ik andere gedachten over.zat op de krommerijn school in utrecht lang geleden.kon of kan niemand vinden uit mijnn tijd hadden toen nog meester brouwer weet ik nog .
Met mensen van de soos /clubhuis de Haard in de Daquerrestraat, ik zoek al heel mensen van die tijd, ca 1966
Kamperen was bij ons thuis vroeger al vroeg begonnen. Eerst met de tent en later met een zelf gebouwde caravan. Eerst een kleintje om te proberen en later een stacaravan. Beide gebouwd in onze achtertuin, toen uit elkaar gehaald en naar de camping gebracht. Daar werd het hele gevaarte dan weer opgebouwd.
Als jonger kind, toen ik nog met mijn ouders mee ging, hadden we meestal hotels, vakantiehuisjes of een appartement. Maar toen ik puber werd mocht ik met vrienden kamperen. We hadden maar weinig geld, kamperen was lekker goedkoop. We gingen op de fiets en ook wel eens met een tienertoer-treinkaart. Het was zeker vaak niet alleen goedkoop, maar daardoor primitief, met douches waar je een muntje in moest gooien en dan had je warm water, voor kort ..... Dat was dan snel douchen en regelmatig maar met zijn tweeen, dan kostte het minder muntjes. Eten .... een gasbrandertje en veel blikvoer met kant en klaar spul, dus dat werd snachts vaak scheten laten, zaten we elkaar uit te gassen. Maar desondanks hebben we ons enorm vermaakt, we moesten altijd inventief zijn, leerden allerlei probleempjes op te lossen, ik zou er een compleet jongensboek over kunnen schrijven! EN zonder onze ouders deden we heel veel wat niet mocht ....