Zegels sparen: we zijn er als Hollanders dol op. Hoewel het bij bepaalde winkels nog steeds kan, is er ook veel vervangen door klantenkaarten of online punten. Maar vroeger kon dat sparen naar hartenlust.
Herinner jij je al deze spaaracties nog?
D.E. zegels
De zegels van Douwe Egberts zijn nog steeds onverminderd populair, maar wist je dat deze spaaractie al bijna 100 jaar oud is? De actie startte in 1924 en was hiermee de eerste zegelspaaractie van Nederland. De actie werkt sinds die tijd nog steeds hetzelfde: de zegels zitten op de verpakking en kunnen worden uitgeknipt. De zegels kunnen opgespaard worden tot bundels van 1.000, en iedere bundel is 5 euro waard. Dat geld kan vervolgens worden gebruikt om nieuwe D.E. producten te kopen: van koffie tot koffiezetapparaten. Nog steeds doet maar liefst 63 procent van de Nederlandse huishoudens mee aan deze actie.
Albert Heijn koopzegels
Supermarkt Albert Heijn kwam in 1955 met de koopzegels. Het systeem werkt als volgt: voor iedere euro aan boodschappen die er gedaan wordt, kan men een zegel van 0,10 cent bijkopen. Een vol boekje aan zegels (490 stuks) kost dus 49 euro (en destijds gulden). Lever je het volle boekje in, dan krijg je er 52 euro voor terug. Dat is dus een rendement van 6 procent. Vroeger kreeg je dat al niet van de bank, en tegenwoordig al helemaal niet meer.
In het begin van de actie kon met het zegelboekje ook inruilen voor een obligatie ter waarde van 50 euro (een belegging waarbij er een vast of variabel rentebedrag wordt uitgekeerd). Na 7 jaar bleken klanten ruim 850.000 obligaties bij elkaar te hebben gespaard ter waarde van 42,6 miljard gulden.
Valois zegels
Deze spaaractie was van 1932 tot 2004 een razend populaire spaaractie België. Bij verschillende kleinhandelaars konden de roze zegels van firma Valois gespaard worden. Deze zegels werden in een boekje verzameld. Volle boekjes gaven recht op kortingen van producten maar bijvoorbeeld ook treinkaartjes. Met de jaren liep de populariteit van het systeem terug, waardoor Valois in 1995 besloot om een chipkaart te gaan gebruiken in plaats van zegels. Dit werkte echter niet en in 2004 stopte het bedrijf ermee.
Shell handdoeken
Bijna ieder Nederlands gezin heeft wel een badhanddoek van de succesvolle Shell spaaractie in huis liggen. Deze actie duurde van 1983 tot 2012. Bij iedere 5 liter benzine kreeg je een zegel, en 25 zegels waren goed voor een kaart met een waarde van 1 euro. Deze konden opgespaard worden tot je een badhanddoek kon kopen.
Verkade natuurplaatjes
In 1903 kwam Verkade met het concept dat de meest beroemde en geliefde spaaractie van Nederland zou worden. De fabrikant van onder andere koekjes begon plaatjes van flora en fauna bij hun verpakkingen te voegen. Daarnaast verkochten ze verzamelalbums om de plaatjes in te bewaren. In totaal zijn er tussen 1903 en 1940 meer dan 35 verschillende albums uitgebracht in een oplage van ongeveer 3 miljoen. De actie was zo populair dat op het kantoor van Verkade een albumafdeling en ruilkantoor werden ingericht, waar mensen hun missende plaatjes konden ruilen.
Aan welke acties heb jij vroeger meegedaan? Ook nu zijn er nog veel spaar- en kortingsacties waar je aan mee kunt doen. Een actueel overzicht van alle acties vind je op Startpagina.nl/kortingscodes.
Meer blogs:
Reacties 26
Uit de jaren twintig van de vorige eeuw heb ik nog een schoenendoos vol stoffen mini-tapijtjes en -vlinders. Die je destijds bij rookwaar kreeg. Mijn oma kreeg ze als jonge meid van jongens die haar wel leuk vonden. Ze rookten zich te pletter om haar van die mooie dingen te voorzien. Later had oma er nog wel eens spijt van, dat de jongens zoveel hadden gerookt om haar. In verband met het oplopen van longkanker. Maar daar wist men 100 jaar geleden nog niks van misschien?
Groeiend Goud-zegeltjes hadden we vroeger thuis. Met zo'n gerste-aartje erop. Een vol vel leverde dan geld op. Die zegeltjes lagen overal. In de fruitschaal, in alle lades en tussen de bakbenodigdheden, in het rommeltjesbakje.
Ik verzamelde luciferdoosje. Prachtige afbeeldingen stonden daar op. Heel trots was ik daar op.
ik weet nog dat mijn moeder vroeger Leeuwenzegel margarine had, en van die zegels kreeg mijn broer een tafelvoetbalspel en ik een pop met een rode overgooier. ik was niet zo van de poppen, alleen leuk om het haar, als je er een paardenstaart of staartjes in kon maken
Ik mis de Persilemmertjes actie . Dat waren emmertijes die je uit de verpakking van Persil waspoeder kon knippen. Voor zover ik herinner vooral bedoeld voor verenigingen om de kas te spekken. Ik heb er nog een keer een prijs mee gewonnen voor de meeste verzamelde emmertijs als welpje bij de verkennerij .
Ik kocht mijn eerste eigen fotocamera, een Afga Isoly, via het J.A.C.K., wat de afkorting was van Jeugd Actie Camera Koopsysteem. Dat ik dat nog weet! Dit was in 1960, ik was toen acht jaar! 1 gulden per zegel, je had er 25 nodig voor de camera, en nog eens 15 voor de flitser. Uiteraard was dit een flitser voor losse flitslampjes. Ik heb de camera 10 jaar gebruikt. Eerst alleen voor zwart-wit foto's, want kleur was veel te duur. Later ook kleurenfoto's. Later ben ik dia's gaan maken en ben ik overgestapt op een kleinbeeld camera. Ilford Sportsman, Mamiya MSX 500, Nikon FM. Later op digitale camera's overgestapt. In 2002 ben ik begonnen met videofilmen en monteren. Dat doe ik nog steeds. Met een videocamera en sinds anderhalf jaar ook met een drone. Deze zegeltjes hebben dus wel wat teweeg gebracht!
De bleuband zegeltjes en de contant zegeltjes, en de spaarzegeltjes op school.
Ik weet nog dat je in de jaren zestig sleutelhangers bij verschillende producten kreeg.
4 Rizla albums vol met vogelplaatjes, mijn vader en ooms rookten er lustig op los om mijn albums vol te maken. De albums staan nog steeds in mijn boekenkast en onlangs kreeg ik ook een ouder album "Zo moet je vissen" cadeau. Daarin een prachtige zin van de toenmalige voorzitter van de Algemene Hengelaarsbond L. Bode jr. : En hoewel ik geen standpunt wens in te nemen inzake het wel of niet roken, ben ik van mening dat er gerookt en gevist zal worden zolang er mensen zijn.
Ja, deze 4 albums heb ik ook nog steeds in mijn boekenkast. De serie heet "Zo leer je vogels kennen" en album 3 en 4 gaan over exotische volière vogels. Op de omslag staat een foto maar de plaatjes in het album zijn getekend. Verder spaarde ik dieren ansichtkaarten en sigarenbandjes.
Mijn moeder spaarde ook zegels van de waspoeder en van de jam "flipje van Tiel" daarvan kon je voor de boekjes sparen. Ook de zegeltjes van zeeuws meisje en blue band boter werden gespaard en niet te vergeten de D.E. zegels.
Zo herinner ik mij de spaaractie van de Gruyter, voor elke tien gulden aan kassabonnen die je inleverde, kreeg je een gulden terug.
"En betere waar, en tien procent, alleen De Gruyter!"
Ik weet nog dat we in de jaren 60, speldjes kregen bij verschillende artikelen in onze "buurtsuper". En al hadden we sommige artikelen nooit in huis, toch net zolang bedelen bij moeder om het te kopen, omdat er zo'n mooi speldje bij zat. Er was ook een speldjes album waar de speldjes in terecht kwamen en waarin duizenden prikgaatjes te zien waren, van het vele veranderen van de plaats van de speldjes. We hadden ook suikerzakjes met album, dan ging eerst de inhoud in de suikerpot en het zakje in het album, dubbele werden geruild. Hele ritsen sleutelhangers in de slaapkamer, die kwamen ook wel eens naar beneden als je sliep haha! Leuk om dit te schrijven en met veel genoegen aan terug te denken. Mary Witteman
Ook in de jaren 50/60 spaarde ik bij Hille beschuit de plaatjes voor geschiedenis albums! "Neerlands vlag aan vreemde kust" . In het Verkade museum in Zaandam heb ik onlangs nog een hele tijd staan genieten van de prachtige aquarellen van de plaatjes voor de albums! Echte kunstwerkjes!
En wat dachten jullie van de reclamespeldjes. Het was een sport om een serie bij elkaar te krijgen. Ik heb ze nu nog en geniet er ook nog van. Destijds allemaal om producten aan de man/vrouw te brengen.
Ik herinner mij wel de zegels van de margarine en de vekadeplaatjes die werden gespaard. Er waren ook nog wikkels van zilverpapier die geld opleverden voor goede doelen.
En wie kent nog de Kwatta soldaatjes? Die kon je sparen voor een speelgoed Kwatta soldaat wiens armen en benen je alle kanten op kon buigen.
Ja, ik heb ze nog een spaarkaart.
Wij spaarden zegels van de Spar, die plakte je in een boekje en als het vol was leverde je het in en kreeg je geld ervoor dat we bij de boodschappen gebruikten. Ik spaarde fotos van filmsterren die kreeg je bij een pakje kauwgum. En dan dubbele ruilen met je vrienden.
Ik heb bij mijn geboorte een pandabeer gekregen van mijn oma. Er zit een labeltje Persil aan vast, oma had dus zegeltjes gespaard om de beer te kopen/krijgen. Herkennen jullie nog schoolsparen, ik ben van 1961. Op woensdag kocht je op school zegeltjes met bij en een bijenkorf erop of zoiets. Die zegels plakte je in een boekje en als dat vol was kon je naar de bank en dan kreeg je dat op je spaarrekening gestort. Als je ging sparen bij de raiffeisenbank (tegenwoordig samen de RABO) kreeg je een spaarpot van metaal en bij de bank hadden ze dan een sleutel om die op en te maken. Er zaten van die gemene scherpe tandjes aan de bovenkant waar je het geld in gooide. Je kreeg het er dus echt niet uit. Ik spaar nog steeds van van alles zegels. Ook de Kwatta soldaatjes kwamen mij bekend voor, ik woonde in Breda en daar had je de Kwatta. Ook speldjes (en gaatjes boek), plaatjes en sigarenbandjes heb ik nog gespaard. De zegels waren en zijn nog steeds om trouwe klanten wat korting te geven. Tegenwoordig is dat niet veel meer, alhoewel Plus 50% geeft op de koopzegels. Toch veel geld. Mijn vader kwam uit Tiel en daar keek je uit op de fabriek, alle flipje artikelen werden dus echt wel gespaard. Ik hoop dat de mensen van later tijd net zoveel plezier hebben beleefd en nog hebben aan het verzamelen van gratis artikelen of zegels. Gratis artikelen gaan bij mij in een zak en zijn een welkome aanvulling op de sinterklaas en kerstcadeautjes.
Binnen de wikkel van bolletje beschuit zaten 1 of 2 (als je geluk had van de plaatje waren soms onhandig afgesneden) plaatjes van Europese steden of landschappen. Wij aten beschuiten van een andere firma. Jammer. Ik had wel het album om ze in te plakken. Van een vriend leende ik zijn album. In het weekend tekende en schilderde ik deze plaatjes na. Later haalde ik bij een bakker in een naburig dorp bolletje beschuit. Dat schoot beter op.
Full Speed (merk sigaretten) met Auto plaatjes in de verpakking, Coca cola flessen met voetbal spelers aan de binnenkant van de dop!! Leuke dingetjes!!!
De waarden van de 850 duizend genoemde AH obligaties was geen 42,6 miljard maar slechts 42,5 miljoen. Dat scheelt een factor 10000.
Het redement van de AH zegels was mede afhankelijk van de tijd dat je er over deed om het boekje vol te sparen. Als je meer boekjes per jaar volgespaarde en elk boekje meteen weer inleverde was het rendement nog veel hoger. Je werd er echter niet rijk van.
[…] Herinner jij je deze spaaracties van vroeger nog? Van D.E. zegels tot Verkade plaatjes […]