Ieder jaar is het weer een groot feest: de Nijmeegse Vierdaagse. De wandeltocht is de oudste van Nederland, want hij wordt al sinds 1909 jaarlijks gehouden. Weet jij nog hoe het er vroeger aan toe ging?
Ontstaan van de Vierdaagse
Op 3 april 1908 werd de Nederlandse Bond voor de Lichamelijke Opvoeding (NBvLO) opgericht. Deze bond had als taak om dingen te organiseren die men zou stimuleren om meer aan lichamelijke beweging te doen. Het eerste evenement dat de organisatie bedacht was de Vierdaagse: een vierdaagse wandeltocht waar vooral militairen aan zouden meedoen. De eerste editie, op 1 september 1909, liepen er 306 deelnemers mee. Slechts 10 daarvan waren burgers, de rest waren militairen. De Vierdaagse was toen nog niet specifiek aan Nijmegen gebonden. Tijdens de eerste editie vond alleen de laatste dag in Nijmegen plaats, maar in alle edities erna kon er vanuit verschillende steden gelopen worden. Vanaf 1925 werd Nijmegen de vaste startplaats.
In de jaren daarna, vergaarde de wandeltocht steeds meer bekendheid en groeide het uit tot de grootste meerdaagse wandelprestatietocht ter wereld. In 1928 liepen de eerste buitenlanders mee, tot uit Japan aan toe. Tegenwoordig doen er ieder jaar deelnemers uit zo’n 80 landen mee, waaronder nog steeds veel militairen.
Weet je nog?
Loop jij al een aantal jaren mee? Dan weet je je deze bijzondere gebeurtenissen tijdens de Vierdaagse misschien wel te herinneren…
In een uur door de Betouwstraat en Van Welderenstraat
Tijdens de tweede dag van de Vierdaagse loopt de route door Wijchen en Beuningen, 2 plekken ten Westen van Nijmegen. Vroeger liep de route door de Betouwstraat en de Van Welderenstraat: 2 straten waar veel homo-uitgaansgelegenheden zijn. Tijdens de Vierdaagse ontstond hier dan ook een groots volksfeest, wat tot enorme drukte leidde. Men liep op het tempo van een paar meter per minuut en deden soms wel een uur over de route door deze 2 straten, terwijl dit normaal maar 10 minuten duurt. In 2006 heeft de organisatie besloten de route daarom te veranderen en loopt men over de Waalkade.
Vierdaagse-huwelijken
Er zijn 2 huwelijken gesloten tijdens de Nijmeegse Vierdaagse: voor het eerst in 2003 op de Pontenbrug na Cuijk. De tweede vond plaats in 2019, waar een stel trouwde op de John S. Thompsonbrug in Grave.
De swingende agent
Van 1996 tot 2006 stond er op de kruising St. Annastraat, Groenestraat en Groenewoudseweg de zogenaamde ‘swingende agent’. Max Walg was al deze jaren politieagent die daar het verkeer regelde, maar deed dit op swingende wijze om goed de aandacht te trekken. Het werd al snel een herkenbare traditie van de tocht. Voor de 100e editie, in 2016, keerde hij nog een keer terug om zijn act op te voeren.
Overlijdensgevallen
Soms gebeuren er ook minder leuke dingen tijdens de Vierdaagse. Zo zijn er in totaal 6 mensen overleden tijdens het wandelen van de tocht. Het eerste geval deed zich voor in 1927, toen er iemand overleed aan een zonnesteek. In 1963 viel er een Nederlandse soldaat uit die later zou overlijden, en in 1973 overleden 2 Zwitserse militairen. Het laatste sterfgeval was in 2006, toen ook 2 wandelaars aan een zonnesteek bezweken.
Lichamelijke beperking
Tot 2009 kregen mensen met een lichamelijke beperking, dus bijvoorbeeld in een rolstoel, niet het felbegeerde kruisje dat andere deelnemers krijgen aan het einde van de tocht. De reden hiervoor was dat er in het reglement van de Vierdaagse staat dat de deelnemers beide benen moeten gebruiken. In 2009 veranderde dit en is er een dispensatieregeling voor mensen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking, zodat zij alsnog het kruisje ontvangen.
Wat weet jij nog van de tochten vroeger? Loop je ze nog steeds?
Meer blogs:
- Hoe vaak heb jij de avondvierdaagse gelopen? Zo is de avondvierdaagse ontstaan
- De Nijmeegse Vierdaagse in beeld
Reacties 7
Vanaf 1981 probeerde ik als medewerker van een provinciale club samen met de WIG uit Nijmegen mensen met een handicap volwaardig aan de Vierdaagse te laten deelnemen. Voor de toenmalige (ex-militair) marsleider was het hier te kort en daar te lang. Kortom, wat we ook probeerden, het lukte niet. Meer dan 25 jaar later (!!!!) alsnog: die hele Vierdaagse heeft voor mij allang afgedaan. Wat een hautaine kwakdozen.......
Vanaf 1981 probeerde ik als medewerker van een provinciale organisatie samen met de WIG uit Nijmegen mensen met een handicap volwaardig te laten meedoen aan de Vierdaagse. Volgens de toenmalige (ex-militaire) marsleider was et hier te kort en daar te lang. Kortom, wat we ook probeerden, het lukte niet. Nu meer dan 25 jaar later alsnog!!!! Die hele Vierdaagse heeft voor mij allang afgedaan. Wat een hautaine kwakdozen!!!!
Voor mij was het een lang gekoesterde wens om een keer mee te doen en in 2005 (een jaar voordat het in 2006 ivm hitte werd afgelast) kon ik mee doen. Na een dik half jaar van serieus trainen, kon ik 4 dagen 40 km lopen. Wat een geweldig evenement!! Dit kwam vooral door de details die een speciale sfeer gaven, vanaf het eerste moment, tot het allerlaatste moment. Zonder deze details en zoveel mensen die professioneel of vanuit zichzelf mee hielpen, zou het niet hetzelfde evenement zijn. Enkele details, die alles 'n speciale sfeer gaven, waren; De vele mensen die je verder hielpen, als je niet meer kon, met een kom soep, applaus, iets lekkers of een ballon, dat kleine jongetje van 23 jaar, die madeliefjes had geplukt en aan iedereen uit- deelde, mensen die je water gaven, spontaan brood hadden gesmeerd, dat je mocht pakken, de boerenkapel die op een viaduct stond te spelen, terwijl de (vracht)auto's hier al rijdend, voor ons bleven toeteren, studenten die al om 6 uur s'morgens in open ramen stonden te springen, om ons aan te moedigen, dat orgeldraaiertje, de swingende agent, verklede mensen, de muziek overal, plassen tussen de maiskolven (al waren de boeren daar niet zo blij mee en vond ik ook, dat je heel voorzichtig moest lopen, om de mais niet te vernielen), versierde dorpen, mensen die steeds applaudiseerden en spontaan een ballon of bloemenkrans bij mij omhingen of een bloemstukje gaven, die ene brandweerman die mij een arm gaf, toen ik niet meer kon en tegen zijn collega riep "Hee! Ze heeft nog een andere arm nodig"! En nog zoveel meer dingen! Zo blij dat ik van zoveel details foto's heb gemaakt. Het was geweldig!
Wat jammer Rob dat u geen fijne ervaring hiermee had!
Het is meer de halsstarrigheid van de toenmalige marsleider en zijn autoritaire wijze van handelen die mij stoorde en voorgoed door ex-militairen geleide wandeltochten tot iets vreselijks maakten.
Weliswaar ben ik meer dan 50 jaar weg uit mijn geboorteplaats Nijmegen maar ik weet nog wel dat de straat heet: " In de Betouwstraat." Enige dagen voor dat de vierdaagse begon werd onze tuinbank naar het spoorviaduct op de St. Annastraat gebracht zodat we een mooie zicht hadden op de binnenkomst van de lopers. Een groot deel van de St. Annastraat stond zo vol met allerhande meubilair.
Mijn tante zat in het klooster welke aan de route lag op de finishdag. Met het hele gezin (8 stuks) gingen we naar Nijmegen bij mijn tante op bezoek en kijken naar de intocht, toen heel veel militairen uit verschillende landen . Kijkend naar de vlag en dan raden uit welk land zij kwamen. Nu heb ik zelf al 18 keer gelopen.