Herinner jij je nog klas 5 en 6 van de basisschool? Herbeleef weer even die onbezorgde kinderjaren en neem een kijkje mee terug in de tijd.
Klas 5
In klas 5 zaten we in een combinatie met klas 4, in totaal 50 leerlingen bij elkaar. De onderwijzer gaf heel goed les: wat ik me nog kan herinneren is, dat wij mooie lente schriften maakten met aandacht voor bloemen en vogels en dat de leerkracht ons daarin creatief inspireerde en stimuleerde. Ik denk zelfs dat ik, na vele verhuizingen, nog zo’n schrift heb bewaard.
De onderwijzer rookte als een ketter, stak de ene sigaret met de andere aan. Hij was streng, doch rechtvaardig zou ik zeggen, alhoewel hij losse handjes had. Vooral de jongens moesten het ontgelden. Als ze iets hadden gedaan wat hem niet zinde riep hij ze naar voren en kregen ze een keiharde klap om hun oren, zó hard, dat je hem hoorde. Als er iemand naar voren geroepen werd wist je het al. Nooit heb ik vernomen dat de onderwijzer hiervoor op het matje geroepen is of dat er tenminste een ouder over geklaagd heeft. Waarschijnlijk waren er ouders die dan tegen de kinderen gezegd zouden hebben: “Dan zul je het wel verdiend hebben!” Bijzonder toch!
Klas 6
Klas 6 was ingedeeld in 3 groepen, naargelang de sociale klasse van de gezinnen.
Groep A, groep B en groep C. Naar mijn mening kwam je automatisch in A als je uit een arbeidersgezin kwam, en in C als je vader min of meer een notabele was. Daar tussenin de kinderen van middenstanders, letterlijk.
Het was heel moeilijk om van de ene groep naar de andere over te stappen. De toekomst lag al min of meer vast. Kennelijk volgens het principe: als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje. Er zullen vast veel leerlingen zijn geweest die voor verrassingen hebben gezorgd; die konden bewijzen wel degelijk meer in huis te hebben dan door de leerkracht voorspeld was.
Ik ben benieuwd of meer mensen zich hierin herkennen. Wellicht kwam dit meer in dorpen voor dan in de wat grotere plaatsen/ steden.
Reacties 22
Ik herinner me vooral dat ik erg bang was voor andere kinderen. Zo'n 30 jaar later kwam ik enkele vroegere klasgenoten weer tegen en het voelde speciaal dat ik nu gewoon met ze praatte.
Wordt er nu bedoeld klas 5 en 6 van de lagere school of groep 5 en 6 van de basisschool?
Klas 5 en 6 zijn nu de groepen 7 en 8.
Kijk eens boven deze rubriek "K L A S" 5 en 6
Klas 6a was voor degenen die minimaal Mulo konden doen. Klas 6b was voor degenen die hoogstwaarschijnlijk naar de huishoudschool gingen. Ik zat op een katholieke meisjesschool. Plaatsing in die verschillende klassen had niets te maken met afkomst of met wat je vader deed. Anders was ik zeker niet in klas 6a terechtgekomen.
Ik woonde op een dorp ,3 klassen in 1 lokaal ,ging prima ,weinig kinderen . Maar heel leuke tijd. Lilian
In de 5e klas zat ik bij mijn vader in de klas. Dat vond ik vreselijk. Het leukste dat jaar was her schoolreisje naar Rotterdam. Van Winsum naar Rotterdam. Een wereldreis. Vertrek plm 6.00u en terug tegen 23.00u. De 6e klas was een gewoon rustig jaar. De laatste schooldag strooiden we in alle klassen snoepjes. De meisjes hadden op handwerken een schortje gemaakt met grote zakken drop. Daar ging het strooigoed in. Verder ging je gewoon van school. Geen feest of zo.
In klas 4, op de Aloysiusschool en Budel zo rond de jaren zestig, had ik les van meester Ras. Hij schepte er genoegen in kinderen af te rossen met een "spaans rietje". Zelf kon ik niet goed schrijven en s'morgens,, als we het taal- en schrijfwerk van de vorige dag nagekeken terugkregen, scheurde hij voor de klas mijn schriftjes kapot omdat het weer niet te lezen was. Vervolgens moest ik mijn handen op het schoolbankje leggen en dan, zo hard als ie kon,, sloeg hij met dat spaans rietje over mijn hand. Meteen daarna, moest ik met de kroontjespen iets opschrijven. Dat vlekte natuurlijk geweldig waarna het ritueel zich herhaalde. Zo terroriseerde hij de hele klas. Zover ik weet heeft hij altijd ongestraft zijn gang kunnen gaan met het afrossen van de kinderen. Iedereen was bang voor hem.
de meester gaf ipo n 7 voor zn tekening,toen had hij door dat het de zoon van de kroonoliedirecteur was,zei die kale: oh ipo ben jij het, en gaf hem n 9. echt gebeurt in 1964.
Hadden 3 klassen in 1 lokaal ,ging prima een lieve meester Hennekeij is 98 jaar geworden.Er waren ook weinig kinderen op een klein dorp ,de laagste klassen hadden een juf.Warme herinneringen ,ging in 1952 naar school. Lilian Driessens
Ik zat op de School met den Bijbel in Warmond. In de zesde klas ging ik naar de ‘opleiding’, dat was een groepje dat naar de MULO of naar de HBS zou gaan. Ondanks dat ik uit een arbeidersgezin kwam. We kregen ook Frans en een rekenboek dat de anderen niet kregen.
Meester Tanja was zijn tijd ver vooruit met zijn projectonderwijs. Hij gaf les aan de hervormde school in Idskenhuizen, klas 5/6. Er gingen dagen voorbij dat ik niet hoefde rekenen of taallesjes moest naken. Toch hadden we eind klas 6 het rekenboekje van klas 8 uit. We mochten ook zelf het werk nakijken als je aan het eind van de week een taak af had. Omdat ik op creatief gebied wel goed was, mocht ik vaak de leiding hebben in het groepswerk en werd ik ingeschakeld als er stagiaires waren. Kort na mijn vertrek, werd meester Tanja leraar handenarbeid aan een kweekschool voor onderwijzers (-essen).
Dat klopt. Ik zat in een A klas en vond dat toen als kind al heel discriminerend. Uiteindelijk is het "goed" gekomen met met mij en ben ik de "A" status ontgroeid maar het heeft wel impact gehad.
In klas 5 zat ik in de klas van de School m/d Bijbel te Scheemda-Eexta bij meester Piet Mulder, ik heb daar met heel veel plezier de lessen gevolgd ,meester kon goed uitleggen, en op Vrijdagmiddag las hij o.a. voor uit Jaap Holm en zijn vrienden, het voelde in die klas als een warme deken. Ik ben dankbaar dat ik hem ben tegengekomen in mijn leven.
Ik zat op een christelijke school erg streng. Ik wilde graag naar de HBS maar mijn ouders vonden van niet. Het was te duur en niet voor de arbeidersklasse. Jammer heb ik dat gevonden en het bleef mij achtervolgen want huishoudschool was toch minder. Heb mij later wel opgewerkt met mulo schriftelijk bij nti. Ben goed terecht te komen en ruim 40 jr verpleegkundige geweest. Het onderwijs was erg goed vroeger ook al werd je gedrild. Het meeste herinner ik nog de vaderlandse geschiedenis in klas 5 en toen kon je een speld horen vallen als meester Maaskant vertelde. Verder heb ik ook in klas 5 en 6 Frans gehad. Ik kan gedeelten uit het boek nog opdreunen en dat na zoveel jaar. Dit was in 1951.
Het hoofd van de school vond dat ik naar de hbs moest gaan in de 6de klas met nog andere kinderen. Er was een speciaal boekje met opgaven die ik moest maken. Ik kreeg na schooltijd ook Franse les. "Papa fume une pipe". Ik wilde niet naar de hbs die was in Rotterdam, ik ben naar de ULO in Slikkerveer gegaan. Na 2 jaar ULO met erge hoge cijfers werd geadviseerd toch naar de hbs te gaan. Dat is uiteindelijk gebeurd. Ik vond het wel een grote overgang en begon in de 2de klas. Diploma hbs-A gehaald.
Mijn combi-klas 5/6 was H.J. Van Kempenschool Groningen, jaren '67/ 68, moderne protestantse school, bestaat helaas niet meer. Kregen een drinkbeker met foto vanwege huwelijk Beatrix en Claus. En inderdaad dinsdags van 16-17 uur franse les 'Papa fume une pipe'. Heeft zeker geholpen in de brugklas! Er emigreerde soms iemand naar Australië of Nieuw Zeeland. Indonesische, Indo, Molukse, Surinaamse vriendjes waren interessant, ook bij hun thuis, of bij ons thuis. Stagiaires (kwekelingen) mochten leuke lessen verzorgen. Hoofdonderwijzer had thuis trappen met 37 treden (les priemgetallen) en was groot fan van Tjerk Vermaning de amateur archeoloog; we kregen er veel stencils over. Aan het eind van het schooljaar mocht je met een emmer door de andere klassen inktpotjes leegmaken. Er werd niet veel meer mee geschreven, ballpoint voor de 'gewone man' was al behoorlijk in opkomst, zelfs de vier-kleuren balpen. Je wist ook dat er kinderen uit armoede gezinnen in de klas zaten maar je had geen idee (te jong) hoe met ze om te gaan of wat voor ze betekenen.
Ik zat op een RK-school in de jaren 64/65, toen ik 10/11 jaar oud was. Beide klassen 5 en 6 waren gecombineerd en het was dus best een grote klas. Gelukkig was er toen nog discipline en dat maakte het een stuk makkelijker voor kids die snel afgeleid waren, erg druk en/of niet goed konden leren..... eigenlijk werd je gedwongen mee te doen, vooral omdat het klassikaal onderwijs was toentertijd. Meester Franken was een schat van een man, vond ik althans omdat ik altijd een streepje voor had. Ik kon heel goed Nederlands en mocht altijd het dictee meeschrijven voorin de klas, achter het bord. Als het klaar was, werd het bord omgeklapt en kon de meester met zijn aanwijsstok laten zien hoe alles correct geschreven moest zijn. Ik maakte nooit fouten en daarom zal mij altijd die ene fout bijblijven en zal ik die nooit vergeten. 'Perzikken' schreef ik en dat moest uiteraard maar met 1 k worden geschreven. Ik had het de eerste keer wel goed, maar bij het even snel nakijken viel het me op .....je zegt toch niet 'perzieken?' en ik 'verbeterde' het. De meester zag het en zei dat je meestal iets wat je automatisch opschrijft nóóit moet verbeteren omdat dit meestal wel goed is! Hij lachte en zei dat hij mij eindelijk een keer op een fout betrapt had...ik vond het vreselijk op dat moment. Er werd door hem nooit geslagen, hij gooide hooguit weleens een krijtje naar iemand (meestal dezelfde jongen) als die niet oplette. Als je wilde kon je in klas 6 deelnemen aan Franse les en ik deed dat uiteraard...ik was gek op talen en nog steeds! Ik kwam na klas 6 op de ULO (er was toen nog geen MULO) en slaagde daar na 4 jaar met ULO én middenstand diploma, omdat ik geen sikkepit snapte van wiskunde. Gelukkig kon je in de 2e klas kiezen voor de handelskant als algebra niet jouw ding was.
Bij ons op school was er ook een klasse-splitsing. Het arbeidersvolk kwam automatisch in de B-klas en de middenstandskinderen en kinderen van grote boeren en anderszins van stand kwamen bij de directeur in de A-klas. En daar werd door de regel niet veel tamtam van gemaakt. Het was zoals het was. En zo kwam ik 6B terecht. Een gezellige klas. Echter toen mijn ouders van een ouderavond terug kwamen werd mij, rauw op het dak, meegedeeld dat ik een jaar ging overdoen in de 6A-klas bij de directeur, vanwege mijn minder goede gezondheid. Pats boem, in één klap al mijn vriendinnen kwijt, alle zekerheden kwijt. Alle houvast kwijt. Het volgende jaar ben ik achter in de klas gekropen, bij een nichtje welteverstaan, en heb eerst de kat uit de boom gekeken. Maar al gauw zat ik er tussen. Mijn geluk was dat ik goed kon leren. En het prima klikte tussen de meester en mij. Met daarna het voordeel dat je niet automatisch op de Huishoudschool terecht kwam maar, in mijn geval, op de toenmalige ULO. En die heb ik eveneens met redelijk gemak doorlopen. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
In klas 5 lagere school had een meneer (sommige klassen hadden broeders) die les gaf en die meneer was niet te beroerd om oorvijgen uit te delen.
Ikzat op de Minister de Visser school in Maassluis en kwam in de zesde klas terecht bij meester Bot. Ik herninner mij dat hij ons een plaats gaf in het lokaal volgens onze cijfers: beste cijfers op de achterste rij ... een uitdaging voor een nogal ambitieuze leerlinge! Ook dat hij ons opnieuw schrijven leerden met van de ouderwetse letters met krullen en uithalen, en dat ik daar echt niets van moest hebben! Maar hij was een goede onderwijzer en bereidde ons goed voor op het toelatings examen voor het lyceum. Wij mochten hem graag en aangezien hij op de fiets naar school kwam uit Maasland, toen Van Houten een actie begon wwarmee je een Solex kon winnen zijn we meteen begonnen met heel veel chocalade repen te eten en wikkels te verzamelen - en uiteindelijk wonnen we een Solex voor de "Meester"!
In de vijfde hadden we een hele strenge lerares die altijd Poe Verhoef werd genoemd. Haar echte naam was Emmy, maar omdat ze zo vreselijk streng was werd ze Poe genoemd. Mijn zusje had haar in de tweede. Poe noemde haar wel eens "aanstelster", dus de andere kinderen gingen dat ook zeggen. Onze moeder wist het met zuster Patricia op te lossen, Poe heeft mijn zusje nooit meer uitgescholden. Maar als ze naar de kapper was geweest bijvoorbeeld, had ze een heel goed humeur. Dan vond ik haar eigenlijk wel sneu. Ze kon erg sarcastisch zijn. Mijn vriendin Els was eens verkouden en snoot haar neus. Het arme kind werd toen op een niet malse manier bekritiseerd door Poe. Ze vestigde de aandacht op Els, die daar helemaal niet tegen kon, de hele klas keek naar haar. Omdat ze haar neus moest "leren snuiten", ik kon het mens wel schieten op dat moment. Je kent kinderen, die kunnen je zo lekker aan zitten staren. Ik was ook niet zo'n held hoor. Poe kwam wel eens op bezoek bij de invalonderwijzeres, die bij ons in de portiekflat woonde, in de woning recht onder ons. Dat wist ik niet, dus toen ik de trap op wilde, kwam zij net bij de onderwijzeres naar buiten. Ik schrok zó van die strenge juf op de plek waar ik haar totaal niet verwachtte, dat ik compleet dichtsloeg. Ik groette haar niet, wat me de volgende dag een reprimande opleverde. Waarom zei ik geen gedag??? Tja...... Van de zesde klas herinner ik me meneer de Zeeuw, de onderwijzer, aardige man. Zr. Patricia en de overige nonnen hadden de school verlaten, er werd nu "gewoon" onderwijzend personeel aangenomen. Voor wat betreft handwerken vond ik dat niet erg, want dan was die akelige dikke strenge non ook tenminste weg. Wat een onaardig mens was dat, als je een "steek liet vallen".