De basisschool was een geweldige en zorgeloze tijd. Knikkeren in de pauze, het jaarlijkse bezoekje van Sinterklaas en stickers scoren voor je schoolwerk. We frissen graag je geheugen op met deze geweldige nostalgische basisschool herinneringen.
Het gevoel dat je een sticker kreeg, zal je nooit meer ervaren én vergeten
Wanneer je écht iets heel goed had gedaan, werd je door je juf of meester beloond met een sticker. Hier was je ontzettend blij mee, het is bijna niet op te schrijven hoe blij je was. Je was door het dolle heen. Dat je zó blij kon zijn met een simpele sticker. Wanneer je het wel goed had gedaan, maar niet grandioos, werd er een krul gezet. Was ook leuk. Vol trots liet je deze vorm van waardering aan je klasgenoten zien. Zouden zij ook wat hebben?
Apenkooien
Zei de gymmeester apenkooien? Wanneer je aan apenkooien denkt, word je weer even blij als toen. Er was niks leukers dan de hele middag ravotten en lol maken met je klasgenoten. Je haalde alles uit de kast om te winnen. Het werd pas echt feest wanneer je tegen andere klassen of scholen mocht strijden. Want verliezen? Ho maar.
Sinterklaas op school
5 december is de dag van Sinterklaas. Je keek er dan ook maanden naar uit: Sinterklaas kwam op school. Hij had altijd zijn grote boek mee, waar echt van alles instond. Van de lievelingskleur van je beste vriendin tot de rotstreek van je klasgenoot. Wat zal hij dit jaar gaan zeggen? Met veel plezier en klamme handjes klom je altijd zo snel mogelijk bij de beste man op schoot. Natuurlijk was je dit jaar lief geweest.
Knikkeren voor schooltijd, tijdens de pauze en na schooltijd
Het enige waar je je vroeger als kind druk over moest maken, was tegen wie je in de pauze zou gaan knikkeren. Keurig in een zakje nam je ze elke dag mee naar school. Keer op keer ging je de strijd aan. Je moest en zal die bonk winnen. Als je je lieftallige knikkers niet wilde riskeren, ging je gewoon potjes doen voor spek en bonen. Die bonken kon je namelijk ook gewoon kopen…
Jarig zijn op school
Jarig zijn op school was altijd een feestje. Met je zelfgemaakte kroon zat je vol trots in de klas. Dat je daarna ook nog eens mocht trakteren maakte het helemaal af. Het liefst trakteerde je cake in reepjes (= patat) met slagroom (= mayo). Of trakteerde je liever één van deze baksels? (link naar traktatie artikel). Als je mazzel had, mocht je ook trakteren bij andere klassen. Dan mocht je altijd één iemand meenemen. Apetrots liep je samen door school.
De schooltandarts
Een paar keer per jaar parkeerde het busje van de tandarts op het schoolplein en dan was de hele school de pineut. Wanneer de bus het schoolplein op kwam, voelde je een tsunami aan stress en zenuwen door je lichaam. Zonder verdovingen werden gaatjes gevuld en kiezen werden met bruut geweld getrokken. Het liefst verstopte je jezelf op het toilet en kwam je pas tevoorschijn als de bel ging en de school uit was.
De bordenwissers uitkloppen
Het uitkloppen van de bordenwissers is ook een onuitwisbare herinnering aan je basisschooltijd. Toen jij op school zat, had je nog geen tablets en smartboards. Jij moest het gewoon doen met een zwart bord met krijt. Hartstikke leuk, alleen moest je die wel schoonmaken. Met een bordenwisser of een spons met water ging je aan de slag. Daarna uitkloppen maar! Leuk dat je dat vond!
De afwas doen voor de juf
Schoonmaken is verschrikkelijk. Laten we het daarover eens zijn. Maar vroeger, deed je het maar al te graag. Helemaal als je dit voor de juf mocht doen en je er een speculaasje voor kreeg. Kom maar op met die vieze bordjes en kopjes!
Een niveau omhoog
Op de basisschool had je verschillende niveaus met rekenen en lezen. De klas werd onderverdeeld in verschillende groepjes. Wanneer je een niveau hoger mocht, ging je ook naar een ander groepje. Dat gevoel was echt euforisch. Je rende naar je moeder om het te vertellen.
10. De musical was het hoogtepunt van het jaar
Kan jij je eindmusical nog herinneren? Waarschijnlijk wel, want wat een feest was dat. Of je nou wel of niet wilde dansen, wel of niet wilde zingen – voor iedereen was een rol. Het liefst wilde je dan ook de hoofdrol of was je boom. Er zat niets tussen. Wanneer iedereen ging klappen en het applaus wel een half uur (voor je gevoel) duurde, was je echt dolgelukkig. En dan zijn we nog niet eens begonnen over het eindfeest…
Reacties 37
Grappig veel van hierboven staat herken ik niet. Stickers kregen wij niet voor schoolwerk. Daar kreeg je gewoon een cijfer voor dat meetelde voor je rapport en wat jij apenkooien noemt noemen we in Rotterdam: voetjes van de vloer. De schooltandarts ging ik niet naar toe ik had een gewone tandarts. Het schoolbord maakten we niet schoon dat deed de leraar zelf. De afwas? Behalve de koffiemok van de leraar was er niks te afwassen en dat deed hij gewoon zelf. Knikkeren deed je buiten schooltijd en tijdens het knikkerseizoen want op het schoolplein deden we aan voetbal,speelde op het houtenkasteel, verzamelde kastanjes of zaten op de lage muur die het schoolplein afschermde. En van eindmusicals hadden we nog nooit gehoord. We hadden wel een bonte avond als groep 8 in de gymzaal van de kleuterschool met sketches en playbacken op populaire liedjes van de tijd. Maar grappig om te lezen hoe Ilse haar schooltijd ervaarde en te realiseren hoe het is veranderd in al die jaren.
Vond het een rot tijd. Niks aan. Zou het niet graag over willen doen. Wel 2 goede vriendinnen ervan over gehouden!
Heel slechte herinneringen aan deze tijd veel gepest zou het nooit weer willen overdoen,en dan nog als extra die tandenbeul brrrr ,krijg nog de rillingen ervan
Zelfde hier
Elke maandag om 14.00 uur schooltv
herinner mij het als de dag van gisteren,leerling tandartsen die je maar zo een vulling gaven onder het mom je hebt een gaatje(niet dus) en dan ook nog een donkere tandarts met erg grote handen kwam er bij de Maria Reginaschool :)
In 1948 vond ik het prachtig als het mijn beurt was dat ik op "de wip" mocht die in de speel plaats stond in de St Pius School op de Herengracht, Amsterdam.
Ik ging met bijna 7 jaar naar de lagere school: startte toen nog op 1 april en ik was 13 dagen te laat jarig. Maar in dat jaar werd mijn broertje geboren en mijn moeder schreef sommetjes op die ik daarna maakte! Eenmaal naar school kwam ik op een 2-mans school, dus met drie klassen in 1 lokaal. De juf schreef de opdrachten op het bord en ik maakte dan alle opdrachten, dus die van de 1e, de 2e en de 3e klas. Vandaar dat ik na een half jaar "overging" naar de 2e klas en aan het eind van het schooljaar naar de 3e klas. De juf vond dat ik beter naar een school in de stad kon gaan en daar ging ik na een akkefietje met het hoofd der school naar toe. Kwam in de derde klas, want daar ging de overgang per september. De juf die ik toen kreeg hinkelde, maar het was wel een lieverd. We zijn na dat jaar naar een ander gebouw verhuisd met meer maar ook lichtere lokalen. In de 4e klas kreeg ik een meester die uit Groningen kwam: Veendam. Met de aardrijkskundeles pompte hij het erin dat je nooit zijn geboorteplaats mocht vergeten! Ook had hij een mooie manier om een stotterende jongen toch te laten hardop lezen: hij wees iemand aan die met die jongen mee las. Nog een herinnering die gegrift in mijn geheugen staat: tijdens een griepepidemie(de Spaanse?) zaten we op een goed moment nog maar met 4 kinderen in de klas waar normaal over de 35 kinderen waren. We kregen toen allerlei leuke werkjes te doen. Was een leuke tijd! Ook werden we voorbereid op de volgende school. Daarom werd er na schooltijd Frans gegeven door het hoofd der school. Ook kregen we, soms voor straf, enorme vermenigvuldig- en deelsommen op die dan op 0 uit moesten komen. Lukte je dat niet, dan moest je net zo lang door gaan tot het wel lukte. Daar vonden we ook een maniertje op: de laatste aftreksom "manipuleerden" we zo dat het antwoord wel 0 was. Ook kregen we op een gegeven moment "het trucje" door en wisten dan zeker of het antwoord van de deelsom goed was. Bijna aan het einde van de 6e klas moesten we toelatingsexamen doen voor de H.B.S. Mijn gemiddelde voor taal, rekenen, geschiedenis en aardrijkskunde was boven de 8 en daarom kreeg ik de boeken voor het eerste schooljaar gratis te leen. Al met al was mijn lagere schooltijd tweeledig: heb lieve juffen gehad en aardige meesters, behalve het hoofd der school op mijn eerste lagere school. Nadat ik een karweitje voor de juf moest doen, kwam ik iets te laat en de jongens van de 6e klas waren nog buiten aan het sneeuwballen en vroegen mij de deur open te houden! De meester stond achter de deur en toen ik naar binnen ging, gooide een van de jongens een sneeuwbal precies door het kiertje waar ik door heen gegaan was: boven op zijn neus met gevolg een geweldige draai om mijn oren zodat ik de hele gang door tolde. Toen stond mijn besluit vast: bij deze man wil ik nooit in de klas zitten. (achteraf bleek ook dat hij geen orde kon houden, maar het was een geweldige verteller: als hij begon met vertellen hing je aan zijn lippen) Door de lieve juffen en aardige meester was mij al snel duidelijk wat ik wilde later: ook meester worden en kinderen heel veel leren! En dat is ook gebeurd: heb bijna 40 jaar les gegeven.
......De juf die ik toen kreeg hinkelde, ........ Hinkelen was een spel met springen op een been. Ik denk dat C.K. Sterrenburg bedoelde dat zij HINKTE.
wij kregen geen stickers, maar een stempel. Geen idee of stickers al bestonden in de 50-er jaren
Inderdaad een stempel
OP maandagmiddag om 14.00 schooltv
Qua tandarts op school kan ik mij niet meer herinneren. Maar wel schoolborden met krijt op de speciaal onderwijs basisschool. Computers waren wel aanwezig op deze school, maar was nog niet standaard met qua rekenen en/of lezen. Dus er werd gewoon uit je hoofdgeleerd met pen en papier. Kan me niet zo gauw meer herinneren of we rekenmachines mogen gebruiken. Op basisschool had ik nog geen eens een mobiel. Maar wel rond het jaar 2000 had ik mijn eerste mobiel, waar je nog niet uitgebreid spelletjes kon spellen of whatsappen. Wel sms'en met afkortingen e.d. op zich zou ik wel over willen doen, met de kennis van nu over het mij heen te laten lopen en opkomen voor mijzelf. Niet zozeer uitgebreid gepest, in de zin van schoppen en slaan.
Wij zaten ook met 3 klassen in 1 lokaal 1-2-3 met een Juf,en 4-5-6 met een meneer.deze laatste jaren waren echt niet leuk hij was vaak chagerijnig en erg ongeduldig,iets fatsoenlijk uitleggen kon hij niet.en bijna elke dag nablijven en 5 zinnen schrijven dit ging om de D en DT tot dat je de vijf zinnen goed had dan mocht je naar huis.
Ik mocht iedere vrijdag sigaretten halen voor meester van Kraay,
Nonnen en twee lieve juffen, nl juffrouw vd Heuvel en juffrouw de Zeeuw. En twee serpenten: Hessing en Hommels. Geen goede herinneringen aan mijn lagere school. Of er Sinterklaas gevierd werd, kan me er niets van herinneren. Stempels kregen we als iets goed was. En het 75 jarig bestaan van onze school. En de kapelaan die altijd vreselijk naar jenever stonk als ie godsdienst les kwam geven. Mariaschool, Den Haag!
Als het warm weer werd gingen we buiten slagbal doen inplaats van naar de gymnastiekzaal ,hiervoor moesten wij altijd netjes in de rij een minuut of 20 lopen,waren we gelijk al een beetje opgewarmd voor we moesten beginnen.ik heb ook een leerkracht gehad die als iets niet goed was zoals hij dat wilde,je een tik met de liniaal op je handen kreeg.
Ja inderdaad! Ik ben in 1953 geboren en herinner me het allemaal nog wel. Ook de tandarts zonder verdoving!
Wij hadden een lijst achter in de klas met vlaggetjes, als je je best had gedaan voor een bepaald item dan mocht je een vlaggetje achter je naam zetten. Ik heb dit toen al een enorme waanzin gevonden en vond het meer iets voor de uitslovere en zie mij nou types. En zo ervaar ik het nog steeds.
De schooltandarts was echt verschrikkelijk. Ik heb er een jarenlang tandarts trauma aan overgehouden, wat pas rond mijn veertigste echt overging. Ik was vroeger klein en watervlug, wat een enorm voordeel was bij apenkooien. Trouwens ook bij trefbal, wat in deze opsomming nog ontbreekt! Ik kan mij ook de stempels nog goed herinneren. Volgens kreeg je bij 10 stempels een plaatje (werd met gluton in je schrift gelijmd). Ook het voorlezen van de juf of meester was onvergetelijk: Nicky Niemand, Arendsoog en de Kameleon kan ik mij nog herinneren.
Fred Drion, IK heb op verschillende lagere scholen gezeten, Ben begonnen op de lagere school in Putten Geld. Na verhuizing naar Ermelo daar ook in de lagere school gezeten. Toen naar Wormerveer en vervolgens naar de christelijke school in Purmerend, waar ik tot de 7e klas heb gezeten. Ik hoop dat iemand daar nog herinneringen aan heeft. graag uw reactie.
Wij schreven de eerste 3 jaar van de lagere school (1964-1967) die toen nog 6 klassen had nog met inkt. In je bureau zat ook een inktpotje dat met blauwe inkt gevuld werd. Als je een goed cijfer gehaald had (8 of hoger) mocht je die dag met gekleurde inkt schrijven Dat zat in aparte glazen potjes in diverse kleuren. Verder kwam de glasblazer 1x per jaar langs om zijn kunsten te tonen. Na afloop kon je dan een glaskunstwerkje kopen voor een schappelijk prijsje.
Ik had altijd veel plezier met sport vooral kastibal dat werd hier veel op langereschool gedaan jaarlijks hadden we ook gemeentelijke sportdag en was er ook een toernooi van kastibal het eerste jaar dat wij mee mochten op sportdagg was in de 4e klas toen mochten we nog niet mee doen omdat we te klein waren maar onze school won het toernooi dat jaar de 2jaaren daarna mochten we wel mee doen en wonen we die jaren ook het toernooi dat was altijd zeer leuk sporten deden we graag op school en werd ook veel gedaan op school en dan hadden we ook nog in de gangen van de school baken hangen waar we opdrachten in moesten doen soms een strand opdracht dan weer jaar getijden dan wer over verkeer en over dieren dat was ook altijd leuk
Met Sinterklaas mochten wij altijd een grote taaitaaipop versieren met glazuur en snoepjes. Voor mijn eigen kinderen wel eens gezocht, maar ik kon alleen speculaas vinden, en dat breekt zo snel.....
Wij hadden wel erg weinig op onze dorpsschool in de jaren 50 als ik bovenstaande opsomming lees. De lijst lijkt me meer van toepassing op onze kinderen. Ik had wel een schrijfschriftje met gestempelde konijntjes en het cijfer 2 erin geschreven. Elke score van 1 t/m 4 werd vertegenwoordigd door een ander dier. Uit de 2 bleek duidelijk dat ik een matig schrijver was.
ik ben in 1951 geboren praat mij niet over de schooltandarts ,ben nu nog bang om naar de tandarts te gaan.
In de 2 jaar dat ik in de eerste en tweede klas zat weet ik nog heel goed dat we stickers en stempels kregen. Jammer genoeg verliet ik school in 1952 om met mijn ouders naar Australië te emigreren. Ik woon nog steeds in Australië.
Ja, inderdaad kregen wij een sticker en ook wel een stempel.
Als je jarig was op school [eind jaren 70] mocht je alle groepen langs [ik kreeg penny wafels om uit te delen], en dan mocht je een kaartje uitzoeken bij de juf/meester. Op de vrijdagmiddag hadden wij altijd hobbymiddag, en favoriet was het koken wat je zelf lekker mocht op smikkelen [appel bol of wentelteefjes].
Mijn herinneringen aan de Katholieke basisschool op de Lorenzkade in Leiden, gaat terug naar midden tot eind jaren 50. Toen noemde men het nog de lagere school. We hadden een hele goede meester. Eerst in de vierde klas en later in de zesde klas. Zijn naam mijnheer van Duursen. Hij woonde nog in Dalfsen. Iedere maandag haalden wij hem op bij het station Leiden Lammenschans. door de weeks kon hij overnachten in de pastorie van de Petruskerk. Hij kon goed les geven en kom voed vertellen over de tweede wereld oorlog. Later is hij naar leiden verhuisd. Na mijn lagere schooltijd heb ik nog (sporadisch) contact gehad.Toen ik mijn Mulo diploma gehaald had ben ik nog een keer bij hem op bezoek gegaan, om mijn diploma en cijferlijst te laten zien. Hij vond dat een geweldige prestatie van mij, omdat ik niet zo heel goed kon leren. Daarna heb ik nooit meer iets van hem gehoord.
Beste Ilse, Waar and wanneer is deze prachtige foto gemaakt? Groetjes, Frank von Bannisseht
Ook als we met de hele klas naar buiten moesten had je leuke dingen. Twee aan twee liepen we dan met de juf/meester mee. Je liep natuurlijk naast je vaste vriend(in). Helemaal een eer vond ik het als de juffrouw naast mij kwam lopen. Ik voelde me apetrots, ze liep naast MIJ. Ze liep natuurlijk wel eens naar achter om de hele rij in de gaten te houden, maar ik smolt als ze daarna weer naast mij kwam lopen. Soms nam ik een popje (Tressy, met hetzelfde postuur als Barbie, met groeiend haar) mee naar school om te laten zien aan de juffrouw en de andere meisjes. Dat werd geregeld gedaan. De pop lag dan bij je of op de bank achter je wanneer er niemand zat. Ik draaide me dan om, aaide even over het hoofdje en lette weer op de les. Anders kreeg je op je kop natuurlijk. Tussen de middag ging Tressy dan weer mee naar huis, ik woonde vlakbij. Trakteren deed ik uit een ovaal blauw trommeltje met witte duiven in relief erop. Mijn ouders kochten dan dertig toverballen bij de plaatselijke melkboer/snoepwinkel, Blok. Vijf ct. per stuk. Dat trakteerde makkelijk en was goedkoop. Bij mooi weer hadden we gym buiten op het veld, tegenover school. Lekker. Ik haatte de gymzaal. Die rook muf en ik moest op blote voeten. Veel kinderen hadden "al" gymschoenen. Het was er koud en douches waren er niet. Het gebouwtje staat er nog steeds. Zwemmen deden we vanaf de vierde klas. In het overdekte zwembad. Ik was wat bang voor het water. Toch heb ik mezelf wel overwonnen door voorover op het water te drijven, waarna ik mocht spelen. Ik was apetrots, dat had ik toch mooi geflikt! Knikkeren deed ik weinig, ik verloor zo vaak. Ik zat op een katholieke school, heb net nog de nonnen meegemaakt. Aardige en minder aardige. Die voor handwerken was een dikkerd en ronduit een onaardig mens. Ik werd geregeld "trien" genoemd, waardoor mijn moeder kwaad werd. Logisch natuurlijk.
That about sums it up Beautifully written and brought up some of the same memories Thank you.
Some teachers were awesome and caring Others were a bit tyrannical. Some I loved others I'd rather forget. Non of my schools are still standing. Neither kleuter school, lagere school or mulo. All demolished. Progress you know. All we have is memories and a few pictures
Voor carnaval moesten we een oude blouse meenemen, die we dan versierden, ook deden we met knutselen, vooral op de kleuterschool, een oude grote blouse achterstevoren aan, zodat deze als schort functioneerde. Sinterklaas en Piet op school, in de gymzaal, zo spannend en gezellig! Nog steeds heb ik het visspel bewaard, dat ik toen als kado kreeg. Van gekleurd en crepe-papier maakten we een sint en Piet en door 'n strookje papier als 'n harmonica om en om te vouwen, maakten we de benen en men noemde dit "een muizentrappetje". Voor moederdag moesten we een kartonnen ton, waarin je moeder waspoeder had, meenemen, (als deze leeg was) en hiervan maakten we een prullenbak, die we versierden met grote papieren bloemen. Toen de juffrouw van de vierde klas met pensioen ging, had ze eerder ooit gezegd, dat ze het jammer vond het schoolbord niet mee te kunnen nemen. Tijdens haar afscheid kreeg ze 'n heel origineel kado; het schoolbord in miniatuur...!
Op de basisschool lazen we veel boekjes. Schoolboekjes zoals Pim, Frits en Ida, opa Jan en zijn orgel, Een dag bij Kees en Miep, Zo leren lezen enz. Ook kregen we elk seizoen 'n boekje met hierin verhaaltjes, sommen, taallesjes enz en elk seizoen was 't volgende boekje moeilijker, maar ook mochten we, als je klaar met je taak was, lezen in gewone boekjes, die in 'n open plankenkast in de klas stonden, zoals de Daantje serie, over Daantje en Grietje, Tineke en de kinderen om de hoek. Veel boekjes heb ik teruggevonden, maar kent iemand de schrijver, uitgever, juiste titel enz. van 'n kinderboekje over 'n zeemans- of schippersvrouwtje (op de kaft staat haar gezicht of zijprofiel), 'n boekje over 'n jongen die 'n vlieger maakt, waarbij je leest hoe je een vlieger maakt en daarbij is 't een leuk verhaal. Op de kaft zie je 'n vlieger in 'n blauwe lucht. (het is echter niet; "gijs plakt een vlieger", van Rie van Rossum).
Op het boek "Een zeemansvrouw" van W. Schippers staat het gezicht en profil van de schippersvrouw getekend. Maar of het een kinderboek is weet ik niet, heb het niet gelezen.