De definitie hiervan is: combinatie van heim en wee, het pijnlijke gemis van thuis, het gevoel van verlangen naar huis, ofwel naar de geborgenheid en de zekerheden van het bekende. Je kunt er flink ziek van worden. Het kan leiden tot lusteloosheid, verminderde eetlust, buikpijn, koorts en een slechte nachtrust, maar ook angsten, eenzaamheid en depressieve gevoelens.
Drama’s
Wie heeft dat gevoel nooit gehad? Ik kon als kind al misselijk worden van de gedachte met een schoolreisje mee te moeten en een hele dag van huis te moeten zijn. Toen ik wat ouder werd gingen de dagjes uit wat beter, maar ergens slapen, al was het bij een tante, vond ik nog steeds heel moeilijk. De mistroostigheid begon voornamelijk op te spelen bij de maaltijd: zou ik het lusten? En als het niet zo was, mocht ik dat dan zeggen? Het allerergste kwam dan bij het naar bed moeten gaan. Dan sloeg de heimwee keihard toe. Ook al werd mij van alles beloofd wat we voor leuke dingen we de volgende dag zouden gaan doen, het mocht meestal niet baten en moest mijn moeder me toch op komen halen op de late avond. Dramatisch!
Zomerkamp
Dit veranderde toen we in groep 8 een zomerkamp hadden op een boerderij in de polder.
Slapen in de stallen, een grote keet, en overdag roeien door de sloten. We waren in groepjes ingedeeld en de hele week was je aangewezen op elkaar bij het uitvoeren van de opdrachten die de bewuste dag vervuld moesten worden. Alhoewel ik van tevoren had aangegeven het misschien niet een hele week vol te kunnen houden, was er van heimwee totaal geen sprake meer. Ik vond het fantastisch en we hadden een hoop lol. Het mooiste was: ik was erdoor. Vanaf dat moment nooit meer het heimwee gevoel gehad.
Reacties 11
Wel herkenbaar hoor, wat Rita hier schrijft. Ik durfde vroeger niet zoveel want als ik wat fout deed zou ik weg worden gedaan en dan niet meer naar huis terug mogen komen. Dus dan weet je nooit of het wel goed is wat je doet. Elke stap die je zet, elke actie die je onderneemt kan fout zijn. Met angstaanjagende gevolgen. Dus of het nou heimwee was of angst om ergens anders iets verkeerd te doen? Later ging ik dus ook niet mee op schoolreisjes, niet uit logeren bij familie. Verbazingwekkend genoeg dragen sommige mensen me dat(na al die jaren!) nog steeds na. Dan zeggen ze dat ik niks wilde. Maar het kòn gewoon niet. Omdat elke fout kon leiden tot verwijdering uit ons gezin. Ik had een lieve moeder en een lieve zus dus dat wil je dan niet.
Ik heb geen heimwee naar huis als ik weg ben, of op vakantie. Ik voel mij snel overal thuis. Maar ............... ik heb wel heimwee naar vroeger. Ik denk dat dit niet zo zeer is, dat ik "alles vroeger beter vond" in tegendeel. Ik denk dat ik gewoon terug zou willen naar een gelukkige jeugd, waar elke ervaring een nieuwe was, op zoek naar het onbekende........
Indeed. You nailed it.
Hier kan ik me helemaal in vinden , het is inderdaad dat gevoel van vroeger dat ik soms mis, het warmen bij de kolenkachel, je moeder met een kopje thee en lekker ingestopt worden in stijf gestreken lakens van een fris bedje , ach gewoon heimwee naar mijn jeugd , het is voorbij en wat hadden we toch een fijne jeugd en dat komt helaas nooit meer terug.
Inderdaad. Dat zorgeloze, de knusheid/gezelligheid van de jaren zestig en zeventig.
Ik was al 6 keer op Lanzarote geweest voor korte en langere tijd. De eerste keer 14 dagen. Beviel me zo goed dat ik na mijn pensionering 3 maanden bleef. Voornamelijk in de winter. Dat breidde ik uit na een paar keer tot 6 maanden. Toen ik weer thuiskwam in April 2021 na 6 heerlijke maanden en ik weer thuiszat op mijn bovenwoning en keek naar die grauwe luchten en de neerplenzende regen kreeg ik zo'n heimwee dat ik 4 maanden later alle schepen achter me verbrandde en ben gaan wonen op dit heerlijke eiland. Vorst komt daar niet voor en het hele jaar door schijnt de zon. Regenbuien kan je op de vingers van 1 hand tellen en dat duurt meestal een uurtje. Ik heb mijn paradijsje gevonden.
Heimwee heb ik nooit gehad, integendeel het was heerlijk om van huis te zijn. Wel jammer dat mijn vader, als onderwijzer, mee ging op de schoolreisjes. De ontzettend zoete ranja, aangemaakt met siroop, werd daardoor een verplichting. Tel daar bij op boterhammen belegd met paardenrookvlees, ik ruilde ze graag voor een van jam doortrokken boterham als ik de kans kreeg, en de dagmerrie was compleet. Leo van den Akker
Ik had niet zo zeer heimwee, ik was meer bang voor het onbekende. Een dagje viel wel mee, maar mijn 1e 10-daagse vakantiereis was een kwelling. Onbekende mensen, onbekende omgeving, waar kwam ik terecht? Ik dook een grijs gebied in. Ik hoop dat ik nooit mijn geheugen verlies.
Ik ben sinds 1995 weg uit Nederland en heb geen dag heimwee gehad, heb in al die tijd Nederland twee keer bezocht, maar voelde me niet meer thuis, ik had heimwee om terug te gaan eerst naar Zuid Amerika en nu naar Florida.
Oh,you are a relative newbie. Welcome to the south.
Heimwee. Hmmm sometimes, but when I visit my family in the Netherlands, because there is always something I miss about that country I want to return to the States after about 3 weeks. 🤗🤭. I guess I ate all the food I miss and can't get here and the fact that I refuse to drive in that crazy traffic and have to rely on my family to bring me places. I do miss the flowers in the house. Very expensive here .