Nu het coronavirus zo huishoudt, wij niet meer de hand schudden, niezen en hoesten in de elleboog, 1 1/5 meter afstand houden, zoveel mogelijk binnenblijven en thuiswerken, moet ik zo af en toe denken aan Lady Di die een aidspatiënt zonder bescherming de hand schudde.
De jaren 80
In de jaren ’80 woedde het HIV-virus dat de ziekte aids veroorzaakt. Het virus breekt de weerstand tegen virussen en bacteriën af. Veel was er niet over bekend behalve dat het vaak onder homoseksuele mannen voorkwam. Later bleek dat het ook voorkwam onder injecterende drugsgebruikers en mensen die een bloedtransfusie hadden gehad. Manieren om besmetting te voorkomen: safe sex, schone spuiten (niet delen dus). Ook kinderen werden gewaarschuwd om niets op te rapen. Maar dit zullen jullie allemaal vast nog wel weten. En nee, je kreeg het niet van handen schudden. Daarom was die handdruk zo belangrijk, velen werden als melaatsen behandeld.
En nu het coronavirus
De uitbraak startte in december 2019 in de regio Wuhan in China. Door hoesten komt het coronavirus uit neus, keel of longen naar buiten. Via kleine druppeltjes komt het in de lucht en kan het van mens op mens worden overgedragen. De belangrijkste maaatregelen ter voorkoming van verspreiding van het coronavirus zullen zo onderhand iedereen wel bekend zijn.
Vaccins, voorlichting en informatie
Tot op heden is er nog geen vaccin tegen het HIV-virus. Ook een vaccin tegen het coronavirus laat, heb ik begrepen, wel even op zich wachten.
Heel belangrijk: informatie en voorlichting, via tv (persconferenties), radio, krant en internet. Toen en nu ook. Om jezelf en de ander te beschermen. De informatie en maatregelen van het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) zijn leidend.
Zoveel veranderd in zo weinig tijd
Nog niet eens zo heel lang geleden werd in mijn buurt het Slotervaart Medisch Centrum opgeheven en ontmanteld, om financiële redenen. Apparatuur werd bij opbod verkocht en personeel op straat gezet. Ook andere ziekenhuizen werden gesloten. In het begin van de Coronacrisis werd de roep om het Slotervaart ziekenhuis weer te openen steeds luider. Maar dat bleek onmogelijk. Het voelt alleen heel onwerkelijk langs zo een groot, bijna leeg gebouw te fietsen.
En voor mijzelf? Ik hoop over niet al te lange tijd voor het eerst met het 1e kleinkind, dat dan waarschijnlijk al kan zitten, een wandelingetje te kunnen maken.