Onderweg naar mijn werk zag ik laatst een Renault 4 in een straat geparkeerd. Die had ik heel lang niet meer gezien op de openbare weg. Grappig. Ik kreeg meteen oudere herinneringen van de vakantie naar Frankrijk met mijn ouders in 1991. Wat waren we in die tijd allemaal een gevaar op de weg. Dat besefte ik toen ik even een rondje om de oldtimer liep.
Op vakantie in een Renault 4
Onze Renault 4 was echt onveilig. In vergelijking met de moderne voertuigen van vandaag, ontbraken aan alle auto’s uit de jaren 80 de geavanceerde veiligheidsvoorzieningen van tegenwoordig.
In ons kanariegele koekblik geen airbags, antiblokkeersysteem, elektronische stabiliteitscontrole of een kreukelzone. Toen ik zijn rode broertje in de straat zag staan, viel het me ook op hoe klein deze auto’s eigenlijk zijn. Smal ook. Ik denk als je een flinke ruk aan het stuur geeft, je de auto met gemak op z’n zij zet. De banden zijn ook een stuk smaller. En dan die bumper. Zaten wij daar echt in met z’n vieren en bagage?
Broodtrommel op wielen
Ik zag het ineens weer voor me: dat moment met mijn vader achter zwetend achter het stuur op de M2205 op weg naar de Cote D’Azur. De broodtrommel op wielen had het zwaar. Als we waren uitgestapt, zouden we nog gelijk bovenaan de pas zijn aangekomen. Even leek het erop dat de Renault het zou begeven. Tot twee keer toe zette mijn vader de auto langs de weg om de motorkap omhoog te zetten, om zo de motor te koelen.
Niet alle Renaults hadden een trekhaak in die tijd, die van mijn vader wel. Daarom had de Renault het deze vakantie ook extra zwaar, want hij trok ook nog eens een boedelbak mee over de snelweg met vier fietsen. Van een Twinny Loader hadden mijn ouders nog nooit gehoord.
Het zag er dus uit als een aflevering van ‘Ik vertrek’ waarbij je denkt “Deze emigratie wordt geen succes”.
En toch was het voor ons die tijd een hele normale, zelfs een luxe vakantie. Met lekker zonnen in Nice, uit eten gaan in Antibes en je ogen uitkijken in Monaco.
Meer blogs: