Begin 50 er jaren was de fietsklepper een rage van jewelste. Je ziet of hoort ze tegenwoordig bijna niet meer. Maar destijds was het een zeer populair middel om met je fiets heel veel herrie te maken, vooral tijdens luilak. Deze fietsklepper rage heeft ongeveer 10 jaar geduurd.
Je monteerde een leeg schoensmeerdoosje aan de beugel van je spatbord. Daar tegenaan bond je een halve wasknijper die dan langs de spaken ratelde. Dat moest wel heel stevig gemonteerd worden, het liefst door middel van dikke elastieken. Het schoensmeerdoosje fungeerde dan als een soort klankkast. Dat was nog een moeilijke klus, want de afstand tussen de spaken en de wasknijper was bepalend voor het succes van de fietsklepper.
Je ging dan het liefst ’s morgens heel vroeg. Met enkele vriendjes, door de lege straten van je woonplaats en ratelde dan de hele buurt wakker. Ik herinner mij nog heel goed dat er destijds heel veel bewoners van de buurt zeer verbolgen reageerden op dit indringende en vaak irritante geluid. Maar wij hadden lol. En dat deed je dan op Luilak! Een traditioneel Nederlands feest dat plaatsvindt op de zaterdagochtend voor Pinksteren. Het was vooral populair onder jongeren en staat bekend om het vroeg opstaan en het maken van lawaai. Nou, daar wilden we wel aan meedoen, hoor! Helaas is dit gebruik grotendeels verloren gegaan, maar ik vraag mij af of er nog lezers van Schoolbank zijn die zich dit gebruik nog herinneren en er zelf ook actief aan hebben meegedaan. Laat eens wat van u horen! Het liefst via een fietsklepper, Ha Ha.
Meer blogs: