Woensdag was het gehaktdag en op vrijdag serveerde je moeder altijd een heerlijk stukje vis. De man des huizes kreeg altijd een groter stukje – want hij werkte immers harder. Vanaf de jaren ‘50 begon het traditionele menu van brood, aardappelen en groente, te veranderen. Men had meer te besteden voor het eerst op vakantie in het buitenland at de Nederlander gerechten die ze nog nooit geproefd hadden. En dat wilde ze in Nederland ook wel eens proberen. Van King Corn en Bano tot Pim’s Cake en Exota: dit eten en drinken was populair in de jaren ‘60.
Het Margriet Basiskookboek speelde een grote rol bij het veranderen van de Nederlandse eetgewoonten
Kan jij het Margriet Basiskookboek nog? Hoewel dit geen etenswaar is, hoort dit boek zeker thuis in het rijtje van het populaire eten en drinken in de jaren ‘60. Dit was een enorme hit: zonder dit boek hadden we destijds niet van deze gerechten kunnen smullen. Leuk om te weten: je kunt het Margriet Kookboek nog steeds kopen (wel in een nieuw jasje). Leuk en origineel cadeau om iemand mee te verrassen.
Typische gerechten uit de jaren ‘60
De nasi- en bami maaltijden in blik van Koen Visser
Je kunt het je waarschijnlijk niet meer voorstellen, maar in de jaren ‘60 was dit echt een fantastische uitvinding. Koen Visser, destijds bekend van de vis in blik, bracht nasi- en bami maaltijden in blik uit. Dit was een zo groot succes, dat het later is uitgebreid en overgegaan in Suzy Wan.
Haagse bluf – het favoriete toetje van ieder kind
Zuiveltoetjes werden tot in de jaren ’60 gewoon lekker thuis gemaakt. Watergruwel, hangop, rijstebrij, griesmeelpudding, karnemelkse pap, havermout, Brinta…. Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maar de favoriet? Dat was toch echt de Haagse bluf. Dit bestond uit stijfgeklopt eiwit met suiker en bessensap.
Het allereerste merkbrood King Korn
Kan jij King Korn nog herinneren? Dit was het allereerste merkbrood ooit. Het voorverpakte fabrieksbrood was van 1965 tot 1970 ontzettend populair. Waarschijnlijk kan je de reclame met het blonde jongetje nog herinneren. Hij wilde namelijk bij Japie wonen – want daar hadden ze King Corn Brood.
Lekker brood verdient Bona
Tot 1966 kon je margarine alleen in papieren wikkels, tonnen of vaatjes kopen. Totdat Bona op de markt kwam: het eerste margarinemerk dat verkrijgbaar was in een plastic kuipje. Het was gelijk een grote hit. “Lekker brood verdient Bona!” was dan ook hun slogan.
Tiktak koffie en thee kocht je voor de spaarpunten
Als je tegenwoordig het woord Tiktak laat vallen, denkt iedereen aan de kleine mintjes in een klein plastic doosje. Als je uit de jaren ‘60 komt, heb je waarschijnlijk andere associaties met deze naam. Vroeger dronk iedereen namelijk thee en koffie van Tiktak. Hiermee kon je spaarpunten – ook wel Tiktakjes genoemd – sparen voor een avondje uit naar de nostalgische Tiktak show. Dit was een heus spektakel waar veel Nederlandse en buitenlandse artiesten in te zien waren. Ben jij er ooit geweest?
De nostalgische melk van Joris Driepinter
Joris, wie kent hem niet. Door dit hem dronk je heel veel melk – want melk was goed voor elk. Dankzij deze campagne kregen verschillende generaties Nederlanders met de paplepel ingegoten dat melk is goed voor de jeugd – en vooral voor de botten.
De felgekleurde frisdrank Exota
Exota was dat felgekleurde, chemische frisdrank wat iedereen moest hebben. Het drankje verkrijgbaar in rood (frambozen), groen (grenadine), bruin (champagnepils), wit (cider) en geel (citroen). Helaas ging dit merk al snel failliet omdat flessen explodeerden. Het was blijkbaar iets té chemisch. Uiteindelijk is het merk in 1973 failliet gegaan. Als je het merk mis, hebben we goed nieuws voor je. Vorig jaar is Exota opnieuw geïntroduceerd op de Nederlandse markt.
Pims Cake was drie keer zo lekker!
In de jaren ’60 kon je genieten van verschillende zoetigheden. De hoogtepunten: moeders zelfgemaakte cake, Arretjes cake of de koekjes van De Beukelaer: Pims Cake! Deze cakejes bestonden uit drie lagen. Cake, vruchtenmoes en chocolade. Hoewel het nu niet meer heel aantrekkelijk klinkt, was het vroeger echt de traktatie van de eeuw. “Mam, mag ik er nog eentje?” Verder snoepten we stroopsoldaatjes, Koetjesrepen, rolletjes Rang en Jamaica rumbonen.
Lees ook:
Reacties 61
Die rolletjes Rang nam onze oma voor ons mee. Meestal van die groene, tot ze je de neus uitkwamen. Kilometers aan Rang gegeten vroeger. Mijn oma was echt van de zuurtjes: perendrups, framboosjes, hartjes..
Volgens mij waren ze in de kleuren rood, geel en groen. Ik heb er ook erg veel van gehad. Net als Autodrop (rolletje), Stophoes en salmiakjes.
Ja die gekleurde Rang kregen we ook vaak, tot oma de groene Rangrolletjes had ontdekt! Drop kregen we meer van mijn opa: katjesdrop en centendrop vooral.
We kregen wel eens zure melk. De melk moest eerst een paar dagen warm staan in een kastje en dan werd het dik, lobbig maar toch fris. Het lukte niet altijd goed, dan stonk het bedorven en kon je het weggooien. Ook biest kregen we wel. Hoe mijn moeder dat klaarmaakte ben ik vergeten maar we vonden het heerlijk. Je moest dat wellen geloof ik, het mocht niet koken want dan klonterde het. Als ik het me goed herinner.
Wij kregen van de buurman een boer weleens biest, dat is de eerste melk na het kalven, Mijn moeder welde dat ook en dan met beschuit er in vonden we heerlijk.
O ja, met beschuit erin! Dat was ik helemaal vergeten.
Eén keer hadden enkelen van onze klas ook dik geworden melk in de pakjes, doordat hij te lang in de zon had gestaan. Bah! Die mochten we gelukkig in het wastafeltje in de hoek van de klas wegspoelen. Weliswaar met enige tegenzin van de juf.
Het emmertje melk (1960... zo van de boer, onze buurman ) stond in de kelder en als er dan na een paar dagen een rand/laagje room ontstond klopte mijn vader (met de garde, dat kon hij goed) dat op, heerlijk! Steevast op zondag maakte mijn moeder dan vanillepudding, zo dik dat ze er plakken van kon snijden :) daar iets chocolade vla op en dan de opgeklopte room... Zo lekker... 'alles is heimwee" schreef Toon Hermans al 😊 de rest vd week was het minder luxe maar de zondag... 👌
Ik ben benieuwd wie in de jaren vijftig of zestig zogenaamd ‘bitter’ snoep heeft moeten eten. In mijn geval kwam er ’s avonds bij mijn oma in Den Haag een schaaltje op tafel waarin met poedersuiker bestrooide rood/bruine vrij zachte brokken van ongelijke grootte mij aanstaarden. Er was geen ontkomen aan: onder het strenge toeziende oog van grootmoeder moest het bittere goedje verorberd worden, want zoals ze zei: ‘bitter in de mond maakt het hart gezond’. Heb het na de logeerpartijen in ‘s-Gravenhage nooit meer gezien. Verder hadden in de jaren zestig witlof, komkommer, kropsla (in mindere mate) en ook spruitjes een bittere bijsmaak. Gezien het feit dat men dit niet lekker vond, vermoed ik, is dat bittere er langzaamaan uitgehaald. Exota dan, de limonadegazeuse in diverse kleuren met beugelsluiting. Elke zaterdagavond was het feest in huize Van Stipriaan als wij, mijn broer Jan en ik, vergezeld van een bord friet van de snackwagen uit het dorp, de frisdrank tot ons namen. Nooit zal ik vergeten dat we een keer genoten van de gele variant van Exota. Onze vader liet, langslopend met een laatdunkende blik, weten dat het er niet alleen op leek, maar er ook naar smaakte.
Jammer hoor, de kwekers hebben eenheidsworst van de groenten gemaakt. Alle bitterheid is eruit geteeld, alles smaakt naar water. Bij de witlof mis ik de smaak nog het meest, het gaat nergens meer over bij de witlofstruikjes helaas.
Smac kregen weldoordacht de macaroni, ik vond het niet echt lekker 🤤
Wij moesten bij de slager afsnijsel halen (restje bij de vleeswarensnijmachine) en dat ging foor de macaroni
Rij maar mee met de arreslee door de sneeuw, wij nemen Bona mee, wij nemen Bona mee 😊
Fijne tijden, lekker nostalgisch.
De felgekleurde frisdrank Exota Exota was dat felgekleurde, chemische frisdrank wat iedereen moest hebben. Het drankje verkrijgbaar in rood (frambozen), groen (grenadine), bruin (champagnepils), wit (cider) en geel (citroen). De geruchten gingen dat door M. v. Dam en zijn TV. programma is het bedrijf failliet gegaan, bleek dat de flessen explodeerden, kwam omdat er een kogel door de fles werd geschoten, is later bekend geworden. Uiteindelijk is het merk in 1973 failliet gegaan. Als je het merk mis, hebben we goed nieuws voor je. Vorig jaar is Exota opnieuw geïntroduceerd op de Nederlandse markt.
Wat nu Exota ?? Bij ons was het 1 fles RIEDEL voor 4 kinderen en 2 ouders, en mijn vader ging NA 17.00 naar de markt, want dan waren de pindas halve prijs. Moet je de luxe nu zien
Dit was inderdaad een smerige streek van Marcel van Dam
wat jij vertelt klopt niet exota was er maar in 3 kleuren nml: rood geel en bruin.Later na de exota-affaire zijn er andere kleuren bij gekomen maar deze zaten niet meer in een beugelfles
Ik ken de Exota ook in 5 kleuren en bruin was bij ons favoriet, want dan had je net Cola. De echte Cola was te duur
Mijn grootouders waren straatarm. Ik geloof dat ze als toetje warm water dat was verdikt met maizena aten. De smaakmakers waren boter en stroop. Voor mijn moeder was dat als kind een feestmaal. In mijn herinnering noemden ze het ‘meel de klis”. Maar dit begrip kent zelfs Google niet. Wie wel?
Ter verduidelijking: mijn grootouders woonden in het groene hart van ZH.
Misschien komt het van de Klis, de grote klis(arctium lappa)? Die werd vroeger veel gegeten en werd ook wel aardappel van de armen genoemd of zoiets. Ik heb wel eens van iemand gehoord dat de wortel gedroogd en vermalen werd. Misschien was dat die maizena van uw grootouders?
Klis betekent oa : samengeklonterde massa /samengekleefde massa. Misschien omdat de stroop in combinatie met de maizenapap lekker plakkerig was :) Lammetjespap werd het genoemd.
Ah zodoende! Dat klinkt logischer! Maa ja, ik ken het plaatselijke taaltje uit het groene hart van ZH niet he.
Wij aten altijd van een diep bord. Wanneer er geen toetje was, vroeg mijn broer om een beschuitje met melk. Warme melk met suiker en een beschuit er in, gewoon op dat zelfde diepe bord. Mijn vader had een volkstuin. In de zomer werden de sperziebonen gewekt. In de winter kregen we op zondag de sperziebonen. Bruine bonen kwamen ook van de tuin, wij mochten ze doppen. Appels, peren, sla, bonen, wortels en aardappelen, van het stadstuintje. Je leerde als kind waar en hoe het groeide, wat een verschil met nu. Niks seizoens groente, midden in de winter liggen er aarbeien, frambozen en groente in de winkel alsof het zomer is. De jaren 50, wel wat armoede, maar mijn ouders hebben het goed gedaan.
Snert uit een diep bord en daarna gortepap in hetzelfde bord
Moet tegenwoordig mee komen, dat is zo vies, o' nee hoor gauw een schoon bordje. Ik zeg altijd waar het terecht komt hangen ook geen schilderijen
Wij aten op vrijdag wel geregeld kabeljauwmoten met groenten en aardappels. Vond ik heerlijk, maar op gekookte aardappelen met jus ben ik nooit dol geweest. Nog niet echt. Wel met een lekkere saus, een beetje dik met champignonschijfjes erin. We aten ook wel eens droge boerenkool met een kuiltje jus, brrrrr. Aan gekookte witlof had ik echt een enorme hekel, zo vies. Op zaterdag hadden we wel eens biefstuk met zo'n sausje om te dopen. Heerlijk met wittebrood, wat we van de bakker namen die aan de deur kwam. We hadden een doordeweeks servies dat altijd gebruikt werd, ook op zondag. Alleen op Eerste Kerstdag kwam het dure servies uit de kast. Alle borden en schalen werden gebruikt, dus dat gaf een gigantische afwas met meerdere natte kopjesdoeken. Maar alle eten ging op dat ene diepe bord. Als er nog een restje jus op lag, werden daar de stoofpeertjes op gekieperd, dat was nou niet een feestelijke combinatie. Het toetje was yoghurt met een beschuitje en daarop een laag basterdsuiker, jummie jummie. En stiekem klontjes basterdsuiker uit de pot pikken, dat hoorde er ook bij.
De Spoetnik! Koffiemelk met een beetje suiker en dan cola erbij . Voozichtig want het schuimt enorm. Doet een klein beetje denken aan een milkshake maar dan veel schuimiger .
Ik dacht ook met seven-up of exota... ;-) Was wel een luxe.. vooral woensdagmiddag na schooltijd.
corn flakes melk en veel suiker.
Patat met picalilly of frites-saus. Ik woonde tegenover twee patatkramen en een viskraam. IJs met slagroom. Dit alles midden jaren 50 en later.
En dan de patat door het ijs halen. Klinkt goor, was lekker.
Erwtensoep met een varkensoor erin en een stuk poot en een staart heerlijk.
Ik zie het al helemaal voor me..
Ik was melkbrigadier en heb het paspoort nog steeds, 60 jaar geleden. Bij ons thuis erg veel zuivelprodukten.
Dat M paspoort heb ik ook nog
Midden in het centrum woonachtig van de plaats Winterswijk met volop kruideniers winkels rondom ons heen. Twee maal per week markt waar ik voor het middageten nog een plak MEKKA chocolade naar binnen werkte als ik tegen twaalven uit school kwam. Mijn lagere lagere school vlak naast de deur. Pauze van 11.45 tot 14.00 uur en tussen de middag altijd warm eten zoals alle Winterswijkers en ook op de boer in de buurtschappen.
Dan zat jij waarchijnlijk op school C ? Daarvoor stonden vroeger ook patat- en viskraampjes, ik meen van Vernes. Op de Wheme.
Patatje met mayonnaise kostte daar op de Wheme toen een kwartje. Voor de minderbedeelden was er een 'twintig-vijf': voor twee dubbeltjes patat met een stuiver aan mayo...
Levertraan met honing een delicatesse
ieuw
nasi en macaronie midden 50 en jaren 60. Nasi heeft mijn ma leren maken omdat een buurman die net uit Nw. Guinea terug was de juiste samenstelling kende. Macaronie van een bij ons in huis wonende onderwijzeres die de kookkunst beheerste. Nasi uit blik ook heel geliefd bij eters van de oosterse keuken. Lekker plakkerig.
Yogurt, vanillevla, chocoladevla, bloempap, gortepap alles uit de fles van de plaatselijk zuivelfabriek WINCOZ. Yogurt met ananas en slagroom. ... en later Saroma om te smullen.
Hete bliksem van peren of appels met stoofvlees. Wij thuis aten alles en de kleine kinderen ook en kwamen niets tekort, bovendien kon mijn moeder erg goed koken, stond veel in de keuken. Een overheerlijke kippensoep met vermecelli, levertjes, hartje, vleugels. En de geweldige ballen gehakt half om half.
Moorkoppen van de vele banket bakkers in ons dorp. Bij de MULO in de pauze een bakker met pindakoeken. jaren 60
Kent u de kozakken van de warme bakker, ik wel. Ze worden nog steeds gemaakt.
Nog nooit van gehoord Bertus, maar wel hier gevonden: https://nl.wikipedia.org/wiki/Kozak_(koek)
Ja joh....heerlijk!!!! En dan bedoel ik natuurlijk niet die dunne (vierkante, godbetert...) fabriekskozakken die je soms nog in de supermarkt vindt. Nee, die grote dikke ronde (zo'n anderhalf tot twee centimeter dik). Zóóó lekker!
Bakker Vos in Wierden maakt en verkoopt ze nog steeds. Heerlijk
Bij het brood 's avonds werd er wel eens een gerookte makreel ontvelt door mijn vader. En dat op witbrood. Van die grote moten.
Begin jaren 60 gingen wij naar onze tante in Amsterdam. Om de 2 mnd. Naar de labertkuip. Kochten vuile schol. Bij haar in het granieten aanrecht schoonmaken. Dan bakken En dan eten tot je niet kunt. Wat een feest
In dit illustere rijtje mis ik ook nog: "Bums, dwarsgebakken!!!" Het zal wel een marketingtruc zijn geweest, want of een brood nou in de lengte of in de breedte (dwars) werd gebakken maakt volgens mij niet uit. Het was wel een lekker brood om te besmeren met een dikke laag boter en pindakaas en óók met kaas of ham was het heerlijk. Bij ons ging er dan ook nog een beste lik sambal overheen. Verder was het bijzonder geschikt om mee te vissen op voorn. Het brood was een beetje sponzig en daar kon je mooie ovale balletjes mee maken aan de vishaak. Vissen bleken het óók lekker te vinden!!! :):):)
Nee, géén marketingtruc Laurence; ik heb even een linkje opgezocht: https://www.broodbakforum.nl/viewtopic.php?t=7235 Overigens ben ik boerenzoon en heb jaren voor eigen gebruik volkorenbrood gebakken. (niet dwarsgebakken, maar wel tarwe in een molen laten maken, en dat meel gebruikt).
Ja, het was een kwestie van zuinig leven in de jaren vijftig en zestig. Als er eten overbleef, werd het weggezet in de kelder. En opgespaard voor een van de komende dagen: kliekjesdag... En oud brood werd beslist niet weggegooid of aan de eendjes gevoerd. Als je die keiharde boterhammen even door een eitje haalde en opbakte, kreeg je heerlijke wentelteefjes: beetje suiker en wat kaneel erop: een delicatesse! Je kon het oude brood ook fijn snijden en opkoken met melk en suiker: broodpap, zaaalig!
Omdat er nog geen koelkast was ging het afgekoelde gebraden vlees onder een dikke laag braadvet in de koele kelder. Dan werd het elke dag goed weer opgebraden, werd er een stuk van gegeten en dan ging het restje weer de kelder in onder het vet. Zo kreeg je vanzelf draadjesvlees op het eind.
Italiano's, van die dropachtige zuurtjes met een suikerlaagje. Andijvie uit het zout en flessen raak frisdrank, met van die grote dikke doppen. En op de hoek in onze straat zat een oud mannetje (Hennekes) dat snoep verkocht in zijn kleine winkeltje. Stroopsoldaatjes, drop- en fruitsleutels, roze/gele blokken etc. etc. en natuurlijk zoethout waar je van die lekkere smerige natte kwasten van kouwde. En om de hoek zat een familie die ijsjes verkocht voor 5 cent. Die maakten ze zelf door limonadesiroop in borrelglaasjes in te vriezen en die vanuit hun keukenraam te verkopen. Ze verkochten ook ander ijs, maar de zelfgemaakte ijsjes waren favoriet, want die waren niet zo duur en dan kon je er meer van kopen. Mooie tijd.
"Rang is alleen rang als er rang opstaat" En wie kent nog driemusketiers ?? "3 glazen melk per dag" "petje pitamientje"
Het artikel van Exota moet wel gerehabiliteerd worden, want Marcel van Dam heeft het merk in diskrediet gebracht door in een TV programma een fles Exota te laten ontploffen, maar later is aan het licht gekomen dat door middel van een kogel die fles kapot was geschoten.
De reclame van Joris Driepinter die ken ik nog goed :-)
die Pim's cakes waren wel lekker, dat was met chocolade aan de buitenkant en een sinaasappelvulling, dat brood van King Corn, tja. Ik vond dat bruine brood en dat Zweedse wittebrood wel lekker, dat brood in die gele verpakking, Casino, vond ik erg droog.