Een schoolbord met krijtjes, het tv-programma Peppi en Kokki en snacks en sigaretten op dezelfde tafel. Elke generatie heeft zijn eigen rages, speelgoed en televisieprogramma’s. Dingen die voor jou geheel vanzelfsprekend waren, zal je kleinkind nooit kennen. Zo stonden er vroeger de snacks en sigaretten in bakjes naast elkaar op tafel en maakte je hart een sprongetje als de melkboer je een fles gaf met een gele dop gaf. Dit zijn dingen die echt typisch vroeger zijn! Herken jij ze nog?
De flessen van de melkboer met gekleurde doppen
Kan jij je het busje van de melkboer nog herinneren? Wanneer deze bus passeerde, wist je dat je weer verse melk, yoghurt of vla in huis had. Elke smaak had zijn eigen kleur dop. Blauw was volle melk, lichtblauw was halfvolle melk, groen stond voor yoghurt, rood voor karnemelk, geel voor gele vla en bruin voor bruine vla. Wanneer de melkboer een minder groot assortiment had, waren de kleuren anders. Dan was groen karnemelk, blauw yoghurt en rood verse melk. Als je – met dit in je achterhoofd – de supermarkt bezoekt, zie je dat de kleuren meestal hetzelfde zijn gebleven.
We nemen je weer terug in de tijd. Wanneer de flessen op waren, werden ze aan straat gezet en weer opgehaald door de melkboer. De doppen mocht je houden, iets wat voor jou als kind echt fantastisch was. Het liefst boog je ze om en hing je ze om je spaken. Als je fietste hoorde je dan ook constant getik. Tik, tik, tik.
Snacks en sigaretten naast elkaar op tafel
Vroeger stonden er tijdens een verjaardag gewoon sigaretten op tafel. Kan jij het je nog voorstellen? Of je kind nou jarig was of je oma – op elke verjaardag kon je rekenen op een standaard opstelling van snacks. Er stonden een paar plastic gekleurde bakjes (waarschijnlijk van de Ikea) op tafel. De één was gevuld met nootjes, de ander met chips. Daarnaast stond altijd een koker met sigaretten op tafel. Je kon deze gewoon pakken, als je zin had. En reken maar dat mensen dat hadden.
De iconische afbeelding die verscheen als je geen televisiesignaal had
Terwijl televisiekijken nu de normaalste zaak ter wereld is, was het in de jaren ‘70 nog erg nieuw. Je had dan ook regelmatig wat problemen met het dikke, grote bruine kastje. Zo viel het signaal regelmatig uit en kon je niets meer. Er bestond toen nog geen internet om te kijken of er een storing was, dus wachtte je maar tot je televisie het weer ging doen. Je ogen werden getrakteerd op het iconische ‘geen signaal’ beeld: een grijs scherm vol blokjes, waarvan er een paar gevuld waren met alle kleuren van de regenboog. In het midden was er een soort van rondje, waar nog meer kleuren in stonden. Weet jij nog hoe dit eruit zag?
Schoolbord met krijtjes
Vroeger schreef de meester alles met een krijtje op een ouderwets schoolbord. Alle tafels werden allemaal opgeschreven. Dat verschrikkelijke geluid zal je nooit meer vergeten. Als de uitleg klaar was, mocht je zelf op het bord tekenen of schrijven. Kan je het moment nog herinneren dat er een nieuw pakje krijtjes opengemaakt mocht worden of dat jij degene was die buiten de wisser met een liniaal uit mocht kloppen? Dat gevoel zullen jouw kleinkinderen nooit ervaren, tegenwoordig krijg je les op een digitaal whiteboard met digitale stiften.
Klasjes om te leren breien of figuurzagen
Je kan het je nu niet meer voorstellen, maar vroeger kregen meisjes en jongens aparte lessen. Zo leerden de meisjes breien en jongens figuurzagen. Later mocht iedereen samen meedoen aan handarbeid. Zo mocht je linoleum snijden of dingen bouwen met je handen. Als kind vond je dit fantastisch. Ook dit is iets wat je kleinkinderen nooit meer zullen meemaken. Jammer, want je weet als geen ander hoe handig het is dat je weet hoe je je eigen kleding moet maken. Jouw kleinkinderen hebben hier geen idee van en gaan regelrecht naar de kledingmaker.
Op vrijdag naar de platenzaak om de top 40 te bekijken
Terwijl je tegenwoordig binnen een paar klikken de top 40 kan bekijken, moest je vroeger naar de plaatselijke platenzaak om te ontdekken wat de top 40 van deze week was. Elke vrijdag hing er een nieuwe lijst, waar je met je vrienden uit school zo snel mogelijk heen rende. Je moest en zal gewoon weten wie er op nummer één stond en of er nog nieuwe nummers waren die je moest luisteren.
Liedjes luisteren op je walkman
De laatste hits kon je beluisteren op je walkman. Door de walkman kon je overal waar je wilde luisteren naar je eigen muziek. Het maakte niet uit waar, hoe laat en welk lied het was – je kon alles luisteren wat je maar wilde, waar je ook was. Deze uitvinding sloeg vooral in bij de jongere generatie. Kijk maar waar het naartoe geleid heeft: tegenwoordig draagt bijna iedereen oortjes. Bijzonder he, als je bedenkt hoe snel de technologische ontwikkelingen gaan?
Draaien om oma te bellen
Tegenwoordig heeft iedereen een telefoon, waarmee je via een paar knoppen of stembediening iemand kan bellen. Vroeger was dat wel andere koek en moest je nummers draaien. Het kostte toen wel wat meer moeite om iemand te bellen. Het was dan ook een bijzonder iets, oma bellen. Je kon dan ook niet wachten tot je ouders moesten bellen: “Mag ik het nummer draaien, pap?!?”
Ouderwetse tv-programma’s als Peppi en Kokki
Tv-programma’s van vroeger zijn fantastisch. De Film van Ome Willem, Q&Q, De Kleine Waarheid, Hollandse Glorie, Van Kooten en De Bie, Van Gewest tot Gewest… Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Stuk voor stuk iconische programma’s. Ook het duo Peppi en Kokki zal je waarschijnlijk niet vergeten. Zes jaar lang was het Nederlandse komisch duo te zien op de televisie. Samen maakten de twee matrozen de meest grappige avonturen mee. Als kind kon je hier uren naar kijken.
De ouderwetse cassettebandjes en floppydisks
Oh, waar is de tijd gebleven? Waarschijnlijk herinner je floppy’s en cassettebandjes nog als de dag van gister. Floppy’s kon je in je computer stoppen en was een soort van voorloper op de USB-sticks van nu. En op cassettebandjes kon je de muziek zetten voor je walkman. Dit was nog een pittig klusje. Zo keek je urenlang naar verschillende muziekzenders en hoopte je dat je net op tijd was om dat leuke liedje op te nemen. Daarna kon je hem luisteren op je eigen moment! Euforisch. Denk je dat je kleinkinderen dit kunnen voorstellen?
Heb jij nog een aanvulling op deze lijst? Zet het in de reacties, wij zijn benieuwd!
Reacties 42
Ik kan me dit alles nog wel herinneren: de gkleurde doppen op de melkflessen van de melkboer van aluminium folie (die waren trouwens ook vaak gestreept: blauw met zilver kleurig, geel met zilverkleurig, enz, maar ik kan me niet herinneren wat het verschil was. Inderdaad, als kind wanneer je ouders een feestje of visite hadden werden de chips, later met dipsausje van de Duyvis, pindas en later borrelnoten, stukjes kaas, metworst, leverworst al klaar gezet. Sigaretten waren er ook, al geloof ik dat dit na zo ongeveer halverwege de jaren zeventig niet meer gedaan omdat toen al duidelijk begon te worden dat roken niet zo heel goed voor de gezondheid was. In ieder geval, toen ik nog een kind was, werden er twee soorten sigaretten op tafel gezet: filter sigaretten die heel keurig in een speciaal daarvoor bedoelde houder met voorgestanste gaten werden gezet (ik heb dat nog gedaan als kind) en sigaretten zonder filter die bijeen gepakt werden in een soort van groot borrelglas op een voet. Je kunt je inderdaad nauwelijks nog voorstellen dat dit gebeurde, maar het had ook wel zo zijn charme - het hoorde echt bij de tijd. Net zoals het bij die tijd hoorde dat ik als 4-5 jarige voor mijn pa naar de snackbar gestuurd werd om een pakje Samson halfzware shag met vloei te halen en dat dan ook nog kreeg ook.
Ik herinner me ook nog veel van deze dingen, maar halfvolle melk werd niet in mijn jeugd verkocht, dat kwam pas na de uitvinding van " verbetering" van de glazen flessen
In die doppen van de melkproducten werd ook een houdbaarheidsdatum gestanst. Deze datum werd door sommige melkboeren met de duim gladgestreken onleesbaar gemaakt zodat hij ze nog kon verkopen i.p.v. teruggeven aan de melkfabriek
Ik herinner me nog dat je op school een flesje melk kreeg en met een bijzondere dag dat we toen chocolade melk kregen.
Ja, we moesten de aluminium doppen sparen voor school, voor de blinden. Ik heb lang gedacht dat daar de uitdrukking "kijk uit je doppen" vandaan kwam.
Bij de oude tv series denk ik eerder ( maar dat komt natuulijk door mijn "gevorderde" leeftijd ) aan de vijftiger en begin zestiger jaren met Coco en de vliegende knorrepot , Ernstjan en snabbeltje , Flip de tovenaarsleerling, dappere Dodo en natuurlijk Pipo de clown en Swiebertje en ook heel bijzonder , Mik en Mak met Donald Jones en Ger Smit 'met Oma Tingeling en buurman Humdrum , de boze buurman , allemaal trouwens nog wel te vinden op Youtube . Omdat een tv hebben nog iets bijzonders was in die tijd aanvankelijk tv kijken bij d eburen voro 5 of 10 cent entree !
Vooral, dappere Dodo, was heel leuk
Jaaaa leuk, deze programma's worden anders niet zo vaak genoemd. Maar wie kent Vierverenwaterval nog, spannend...
Vroeger, ja in de jaren 50 zeker, was de TV een fenomeen. Er werd naar alles gekeken maar...voor de jeugd alleen op woensdag- en zaterdagmiddag en nog in zwart/wit! Mij staan veel TV programma's voor de toenmalige jeugd in het geheugen gegrift. Zoals Dappere dodo, Ja zuster nee zuster, Swiebertje, Stiefbeen en Zoon, de Verrekijker enz. enz. En vergeet tante Hanny niet die altijd aan het einde van de uitzendingen je uitzwaaide met de AVROvlag op de achtergrond. Onlangs heb ik een bezoek gebracht aan het museum van de 20ste eeuw in Hoorn. Over 70 jaar Kinder TV. Daar is momenteel een expositie over onze jeugdhelden. Allerlei attributen van vele jeugdseries uit de jaren 50 en 60 en ook kleding die tijdens die TV opnames zijn gedragen worden getoond . Te veel om op te noemen. O ja, de rode bank van Jan Jans en de kinderen staat daar ook met de je weet wel kater erbij. Beslist de moeite van een bezoekje waard. Ik heb mijn ogen uitgekeken en ga beslist nog een keertje daar langs. Je voelt je weer als een kind in een snoepwinkel.
Kan me veel dingen herinneren die hier beschreven staan, alleen heb ik nog nooit melk gelust. Dus dat van die doppen zegt me niets.
Thuis kwam er pas een tv in huis toen ik al twaalf was. Ik herinner me wel de serie Ivanhoe de stoere ridder die het onrecht bestreed. En op woensdagmiddag was er kindertv, met Pipo de clown. Ik kende niemand met een kleuren tv alles was destijds geloof ik nog in zwart-wit. En bij storing weet ik nog wel dat dan de tekst 'Storing' in beeld kwam. Dan gingen wij als kinderen kijken hoeveel woorden we van dat woord konden maken bv snor, ring enz. Het testbeeld met al die grijze, witte en zwarte vlakjes kwam in beeld als er nog geen uitzending was.
Ja,enig ik kon naar het testbeeld zwart wit kijken en dan verzon ik dat het al begonnen was..
Als er sneeuw op de televisie was, bijvoorbeeld door storing, fantaseerde ik dat we kleurentv hadden. Ik keek dan net zolang naar de sneeuw tot dat vanzelf ging kleuren, je zag dan rood, blauw en groen.
snacks en sigaretten op tafel was heel normaal, maar snacks in bakjes van Ikea? dat denk ik niet. eerder Tupperware
Ja, of die van V&D, had je Mepal al?
De verhalen van toen , halen verscheidene decennia door elkaar
Vroeger in de jaren 60,Had je maar een paar zenders ,Zoals Ned 1/2/Brt 1/2 en de Rtbf, Wij wonende toen in het grens gebied met Belgie, Daarbij werd er bij ons meer naar de jeugd serie,s die op de Brt werden uitgezonden Zoals Johan en de Alverman Kapitein Zepos Axel nord Fambial van valda, Je had ook buitenlandse jeugdreeksen zoals flipper de Woudlopers Catwezel en nog meer, Op de Nederlander had je Pipo de clown De zevensprong De Benden van hier naast Swiebertje Stiefbeen en zoon Dat was wel leuk, Als je nu tegenwoordig kijkt is het niet zoveel meer, Je mist toch echt die jeugdseries van vroeger
Wij woonden in de portiek van een flat en wij waren ook de enigen met telefoon, zo'n zwarte aan de wand. Buren konden dan bellen of gebeld worden, ja. Als dat telefoontje dan kwam, of gepleegd werd, moesten wij naar binnen, we mochten niet luistervinken.
Ja, eens. Ik was dol op Ja Zuster Nee Zuster, dat heb ik ademloos zitten kijken. Ik vond het zo zielig voor opa toen Zuster Klivia hem eens wegstuurde... Om Swiebertje moest ik erg lachen, je hoorde zelfs de cameramannen lachen. Catweazle was erg amusant, Axel Nort herinner ik me niet precies meer,
Michiel Messer. Over sigaretten gesproken : begin '50er jaren speelden wij op het schoolplein een kaartspel, met kartonnen kaarten, gemaakt van de schuifhulzen van de " engelse" sigaretten zoals Three Castles , Spencer's , Miss Blanche , Chief Whip , Navy Cut of 777. De kartonnen huls werd netjes ( met je zakmes) in 4 gelijke " kaarten verdeeld en 2 spelers schudden hun omgekeerde grijze kaarten, waarna speler 1 van onderaf een kaart met 1/4 afbeelding op de grond legde , en speler 2 zijn kaart erboven op ! Dit ging net zolang door tot 2 gelijke elkaar raakten; dan was de hele stapel van de laatste oplegger! Weet iemand nog hoe we dat spel noemden?
Wij noemde het playeren, of plejeren
Ik kan mij herinneren dat de leraren zelfs nog wel rookten in de klas. Toen ik mondeling tentamen biologie op de M.A.V.O. moest doen, evolutieleer, zei de leraar tegen mij: "Als je het niet erg vind dan steek ik er één op". Waarop i geantwoord heb: "Prima dan doe ik met je mee". En dat was in 1981. Televisie hadden we al in 1964. Ik ben zelf van dec. '63. Mijn favoriete tv programma's waren: Pipo, Thunderbirds, De man van zes miljoen, Zorro, Swiebertje en natuurlijk... de Fabeltjeskrant. Toen wij in nov. '68 in Middelburg kwamen wonen, in een rijtje van zes, waren wij de eerste die telefoon hadden. De buren kwamen bij ons dus wel eens bellen, of er werd gebeld voor de buren. Je wist wel bijna alles van de buren.
Ik had een gratis abonnement op een blad van V&d dat wekelijks kwam met di nieuwtjes van de toen populaire songschrijver, een soort van hitlijst war in de 50er jaren
Ik ben van 1944 en de eerste tv wat zwartwit met een zender, Nederland, ging om acht uur douche in en.om tien uur er weer uit
Vroeger was alles beter, nou dat was wel zo, we konden de hele dag zoet zijn met een kijkdoos maken, knikkeren, puyjevoetbal en.....we hadden een blokkendoos waar we de hele dag mee bezig waren, ja wij konden onszelf vermaken in tegenstelling tot de jeugd nu, die mo er t vermaakt worden d.m.v. inyernet
Mee eens. Ik kon me vermaken met schoenendozen. Die mocht ik dan meestal hebben als schoenen gekocht werden, ik was vooral gek op laarzendozen, lekker groot. Ik maakte poppenhuizen voor mijn popjes. Ik knipte uit oude damesbladen tapijt en behangfoto's en plakte die dan op de "muur" en op de "grond" van mijn huiskamer. Van lucifersdoosjes maakte ik wandmeubels met splitpennen in de schuifbakjes, zodat dat laden werden. Ook plakte ik bankjes van repen karton tegen de wand, ik vouwde dat karton in drieën en kleefde de achterwand tegen de muur aan. MIjn popje had nu een mooie bank. En tafeltjes met stoeltjes kon je bestellen bij een wasmiddel, weet niet meer welk. Mint en donkerblauw. Kon je zo in elkaar klikken. Mijn popje beleefde dan allerlei avonturen, maar had haar eigen huis waar ze op terug kon vallen. Helemaal vrij, zonder ouders.........zo ging dat....
Ik en van 44 en het was na de oorlog tijd voor wederopbouw en je zeurde niet tegen je ouders w s nt ee moest gewekt eorden
Als ik dit lees, komt mijn hele vroege jeugd voorbij
Ik kan mij heel goed herinneren dat kleuterluisterje op tv kan met tante Terry .En dat wij zegeltjes spaarde op scholen dan die vreselijke schooltandarts. Elke zondag kwam Jamin langs met lekker ijs.En op zaterdagavond doppinda's en een fles exota op tafel gezellig spelletjes doen .En dat wij nog op zaterdagochtend naar de kleuterschool moesten.
Nooit gerookt, Mijn vader nodigde mensen ook niet uit te roken.
Zou het niet een leuk idee zijn om, als jullie het hebben over bijv. die melkdoppen, die ik me ook nog herinner (maar wij deden ze niet om de spaken, maar we namen ze mee naar school "voor de missie"), daar dan ook een plaatje bij te doen? En ook bijv. een plaatje van dat TV scherm, dat nu met zo veel woorden wordt uitgelegd? Een plaatje zegt meer dan 1000 woorden, toch? Op school werd ook taalonderwijs gegeven, dus op een website als SCHOOLBANK zouden eigenlijk geen taalfouten mogen staan. Maar ik kom steeds weer een - in 't algemeen veelgemaakte - taalfout tegen in jullie tekst. Het is niet "je KAN" maar "je KUNT". Hetzelfde met het werkwoord zullen: ik zal, jij ZULT, hij/zij zal, etc. Maar voor de rest: iedere keer weer hartstikke leuk om te lezen! Nina de Rooij (71 jaar), Zuid-Afrika.
Ik herinner mij de Sigaren Agio van meester Hendriks Wij kregen de doos. En de pijp van Mello. Hij had een wekker in zijn zak. Johan.
Wij spaarden suikerzakjes, sigarenbandjes. De voor en achterkanten van sigarettendoosjes werden doormidden gekipt en daarmee gingen we kaarten. Als dezelfde helften op elkaar vielen was de hele stapel voor jou. Schoenendozen vol, voor je idee, spaarden we ermee. We speelden periodiek andere spellen: Touwtje springen, knikkeren, tollen, zweeptollen en priktollen, stoepranden etc. Dit waren de 50er jaren
Herinner alles nog......als de dag van gisteren.....niet alles is ten positieve veranderd. Nu worden we gedwongen om dingen te doen van de overheid en ze laten je geen eigen keuzes meer maken! Bij dat ik van die generatie ben en alle leuke en vrije dingen heb meegemaakt!!!
Mijn leukste herinnering was de vierde klas vrijdags kregen wij muziekles van meester Schuller. Hij kon heel goed klarinet spelen vaak speelde hij op zijn instrument en wij zongen dan . Maar soms moesten wij ook onze snater houden en stond hij vrolijk door te spelen. Het mooiste muziekstuk wat ik mijn kan herinneren was van Procofjef Peter en de Wolf.
Ik vind dat nu nog leuk voor kinderen.
Tot ver is de 60-er jaren was men slecht gastvrouw/-heer als men niet in huis had wat het bezoek rookte. Bezoek naar huis ramen tegen elkaar openzetten.
Leuke en dierbare herinneringen uit onze jeugd van de jaren 50/60. worden genoemd. Leuk om te weten is dat er momenteel een tentoonstelling is in het Museum van de 20-ste eeuw in Hoorn over vele TV en radioprogramma's voor de toenmalige jeugd evenals veel attributen die door de toenmalige "TV sterren" uit jeugdseries zijn gedragen? Denk aan Swiebertje, zuster Klivia enz. Jan, Jans en de kinderen zegt ons toch ook wel veel? Kijk eens op de site van het museum in Hoorn en ga daar eens naar binnen. Ik heb in ieder geval enorm genoten van de daar tentoongestelde dingen. Ook zijn er leuke en interessante boekjes en snuisterijen te koop over de dierbare jaren! Ach de 50- en 60-tiger jaren, wat is da t lang geleden, maar zijn wel in ons geheugen gegrift!
Ja als zaterdaghulp bij de melkboer (begin 60-er jaren) is dat heel herkenbaar. En een goed ingericht handenarbeidlokaal was voor mij de basis van het "doe het zelven" . Maar de melkboer is er niet meer en de school heeft een andere functie gekregen (zagen we recent) en zo verandert alles. Soms te goede en soms de andere kant op. Er is nu veel te doen over de corona maatregelen (las dat ook in andere reacties), maar als dit in de 60-er jaren was gebeurd?
Ik herinner wel nog de krijtjes waar de meester op het bord schreef met een borstel waar hij het schoon mee deed
De bakjes van de snacks op tafel waren waarschijnlijk van tupperware. Bij ons thuis wel.
Barend de Beer, met Klaasje en Pimpernel......