In 1973 ging ik naar Schoevers in Amsterdam voor de opleiding receptioniste/informatrice. Naast de specifieke vak lessen over toerisme en baliewerk kregen wij ook reguliere vakken zoals boekhouden, talen en type les. Onze klas bestond uit een aantal meiden die net van de middelbare school kwamen, zoals mijn vriendin en ik als ook oudere leerlingen die zelfs al gewerkt hadden en inmiddels in de 20 waren.
De docenten
Het was een diversiteit aan docenten. Wij schenen “mazzel” te hebben met een aantal docenten van de nieuwe lichting. Zo was er een docent Engels die maar iets ouder was als de leerlingen. Het was een aardige jongeman die soms wat moeite had met hoe om te gaan met de jonge dames.
Op een dag maakte hij aan het eind van de les een wat nerveuze indruk, hij had haast om weg te komen. Het was het laatste uur die dag dus wij gingen ook richting uitgang. Wij stonden nog even op de stoep langs de van Baerlestraat waar het al zeer druk was met verkeer. En toen gebeurde het, onze leraar wilde net wegrijden op een wat ouderwets brommertje toen er zowel een tram als een auto aankwam. De automobilist had Mr. English over het hoofd gezien en reed hem van zijn brommer. Gelukkig leek het mee te vallen, hij stond weer op en liep enigszins moeizaam met zijn brommer naar de stoep. De automobilist stapte uit en liep naar hem toe. Het was ondanks het ongeval toch een hilarisch gezicht. Onze leraar had die dag een knalgeel overhemd aan op een zwarte pantalon en je houdt het niet voor mogelijk, maar de automobilist droeg dezelfde outfit.
Wij waren getuige van een wat leek op een in scène gezet gebeuren. En toen hij ons daar zo zag staan gniffelen kwam daar ook nog schaamte bij, arme man.
Appelmoes met een vork
Onze docente omgangsvormen was van de “oude stempel”. Met het handboek erbij probeerde ze ons te leren wat de etiquettes waren tijdens diverse aangelegenheden. Wie gaat de trap als eerste op of af, de man of de vrouw. Wie gaat als eerste door de draaideur en hoe gedraag je je tijdens een officieel diner. Ze legde uit dat eten op de vork schuiven “not done” was. Je prikt de groenten keurig aan je vorkje!
Op mijn vraag hoe je dat in hemelsnaam met appelmoes moet doen liep ze rood aan. Geen gevoel voor humor helaas.
En dan was er ook nog onze docent boekhouden. Een zeer knappe jonge man en dat viel op.
Op een ochtend had 1 van de klasgenoten een Wehkamp mee naar school omdat ze ervan overtuigd was dat hij daar als model in stond. Het blad ging rond, geroezemoes, ja hij leek daar toch wel erg op. En toen was daar de stem van de docent: “Ja meiden, ik ben het – ik werk naast mijn baan hier ook als model”. Dus jullie hoeven niet meer te gaan raden en dan kunnen we nu weer verder met de boekhouding. We waren benieuwd in hoeverre zijn bijbaan al bekend was bij de toch wel strenge directrice van het instituut.
Wie herkent hier iets van? Of heb je zelf toevallig ook op deze school gezeten?
Meer blogs:
Reacties 5
Ik ging naar Schoevers in Arnhem in 1976. Wy waren niet zo gelukkig met knappe onderwyzers maar ik onthou nog het etiquetten boek. Warme chocolade drinken tussen lessen door op het Stationsplein. Myn eerste dag. Voelde zo vreemd maar had een nieuwe langebroek en blouse aan en myn schoolkoffertje was dezelfde kleur (roestoranje) also myn broek. Voelde zo volwassen en tegelyk ook zo'n groentje!
ik heb een secretaresseopleiding gedaan op Schoevers in 1975, in 1976 typediploma gehaald, in 1977 avondcursus Nederlandse bedrijfscorrespondentie en in 1977-1978 Engelse bedrijfscorrespondentie, maar dat was niet zo'n succes. vertalingen van Nederlands naar Engels, grammatica viel tegen. en toen ik een beurt kreeg werd ik nog door de docent voor paal gezet toen ik het niet helemaal goed vertaald had, en gingen ze lachen, erg kinderachtig
Mijn echtgenote heeft van 1969 t/m 2015 bij Schoevers Amsterdam gewerkt in de Van Baerlestraat, vervolgens aan de Stadhouderskade en tenslotte in De Klencke in Buitenveldert. Aanvankelijk werkte ze op de administratie. Later werd zij coördinator dagopleidingen. Ook is zij een aantal jaren vestigingsmanager geweest aan de Stadhouderskade. In 2015 werd Schoevers overgenomen door het NCOI en ál het Schoevers personeel in vaste dienst ontslagen. Inmiddels is in ieder geval Schoevers dagopleidingen verdwenen. Nog steeds komen er bij mijn echtgenote af en toe boeiende verhalen los over het Schoevers begin jaren '70 en later. Het was een aparte wereld.
G. Kalkman. Mijn vrouw, Astrid Rademakers, heeft in de periode 1976-1977 op Schroevers (Amsterdam) gezeten. Helaas heeft mijn vrouw Alzheimer en toch denkt ze zich te herkennen op de bijgevoegde foto. Zou graag willen weten wanneer de foto is gemaakt.
ik heb een dagopleiding gevolgd bij Schoevers, maar dat was maar een jaar. Ik heb wel mijn typediploma gehaald en een diploma Nederlandse bedrijfscorrespondentie. Engels was geen succes, maar dat had ik al een keer verteld dat ze me uitlachten om een foute vertaling