SchoolBANK redacteur Arjan bezocht in 1979 voor de eerste keer het Pinkpop festival. Dat toen nog gewoon op Tweede Pinksterdag werd gehouden en plaatsvond in Geleen. Een verslag van een lange reis, zonnige muziek, donder en bliksem en niet nagekomen afspraak.
Zo, da’s ver
25 gulden kostte een kaartje in de voorverkoop en dan kwam de treinreis er nog bij. En die viel best wel tegen van Amsterdam naar Geleen. Eerst naar Sittard, vervolgens overstappen op het boemeltje naar Geleen Oost en dan nog een stuk lopen naar het Sportpark. Een uurtje of drie was je daar toch wel mee bezig maar dan kreeg je ook wat.
Mijn favoriete artiesten
Drie had ik er: The Police, Dire Straits en Elvis Costello en ze zaten in het midden van het programma. Er was dus voldoende tijd om rond te kijken en te genieten van het zonnige weer en de zonnige klanken van Massada en de Average White Band. We kregen er dorst van dus snel in de rij voor een consumptie of twee. Grappig, naast het bier stonden ook bekers karnemelk in het gelid. Maar wat was het druk! En niet zo maar een beetje, werkelijk overal. Achteraf bleek waarom want er waren valse kaartjes in omloop. In plaats van 52.000 bleken er zo’n 75.000 bezoekers te zijn.
Het hoogtepunt
Dat had niet alleen met de muziek te maken maar ook met de omstandigheden. Elvis Costello kwam op in een fluorescerend roze pak en zette meteen de vaart erin. Het zonnige weer had echter plaatsgemaakt voor dreigende wolken en na een paar nummers barstte een knetterend onweer los, inclusief striemende hagel. Het enthousiaste publiek liet zich gelukkig nergens door weerhouden en de band ook niet want ze knetterden net zo hard door. Nog nooit heb ik duizenden mensen zo gelukkig in de regen gezien.
Mick Jagger doet het niet
Afsluiter van deze Pinkpop editie was Peter Tosh, een wonderlijke keus voor velen. Deze reggae superster was pas onlangs bij het Nederlandse publiek doorgebroken maar dat kwam door zijn duet met Mick Jagger. En om hem daarom nou hoofdact van het festival te maken? Of zou Mick Jagger misschien… En ja hoor, die was inderdaad naar Geleen gekomen en vermaakte zich prima backstage. Hij had de organisatie beloofd om de single Don’t Look Back samen met Peter Tosh te gaan zingen en toen het liedje in de toegift voor de tweede keer werd ingezet maakte hij aanstalten om het podium te betreden. Helaas, op het allerlaatste ogenblik bedacht hij zich en maakte rechtsomkeert, de organisatie gedesillusioneerd achterlatend. Het argeloze publiek wist niets van dit alles en ook ik maakte mij na een lange dag op voor de thuisreis, opnieuw uren in de trein. Volgend jaar weer! En wanneer ging jij voor het eerst naar Pinkpop?