Ga naar de inhoud

Herinneringen aan de dansles

dansles

Mijn danslessen volgde ik in een oud statig groot herenhuis. Beneden woonde de eigenaren, het echtpaar Jack en Tini Smit, zij gaven zelf les. Op de eerste verdieping hadden ze de muren doorgebroken waardoor er een grote ruimte was met uiteraard parketvloer. Langs de kant lange banken waar je dan allemaal naast elkaar op moest gaan zitten.

Tja, de eerste lessen waren soms letterlijk struikelend. Eerst los passen leren en dan met een partner. Je hoopte dan natuurlijk gekoppeld te worden aan een jongen die er goed uitzag. Helaas had je ook weleens pech.

Echt dansen

Gaandeweg begon je het te snappen en werd het echt dansen. De quickstep, Engelse wals en later de chachacha en de rumba kwamen steeds meer tot zijn recht. In de hoek van de zaal hadden ze op een slimme manier een barretje verscholen dat werd uitgeschoven als het pauze was. Daar konden we ons drankje kopen.

Na de pauze zwierden wij veer over de vloer, althans dat was de bedoeling. Ook menig keer op elkaars tenen gestaan helaas. We sloten de avond af met een favoriet nummer, voor toen dan want als ik nu weleens zo’n lied hoor in een nostalgisch radioprogramma dan kan ik bijna niet geloven dat wij daar destijds op dansten. Na de les werd ik opgehaald door mijn vader en dan hoopte ik dat hij niet pal voor de deur stond met de auto. Je stond soms toch nog even na te praten en vragen als “wie was die jongen?” daar zat je natuurlijk niet op te wachten.

Eens per jaar werd er een bal georganiseerd in een grote zaal achter in een plaatselijk café. Dat was spannend, een mooie jurk uitzoeken was al voorpret. En de avond zelf, vaak met livemuziek een belevenis.

Ik besloot de vervolgcursus te gaan doen met daarbij Latin American. We vormden toen ook een groepje enthousiastelingen en gingen op zondagmiddag “vrij dansen”. Met de trein naar Castricum naar de dependance. En wat nog leuker was op zaterdagavond met een groepje naar De Oude Herberg in Heiloo waar regelmatig een bandje speelde en waar ook werd gedanst. Wij vielen op tussen het doorgaans oudere publiek, maar wat een pret hadden wij daar.

Ken jij deze dansschool ook of heb je andere leuke herinneringen aan die tijd?

Meer blogs: