Het is weer bramentijd. Bij ons in de wijk en zelfs in de tuin zijn de eerst bramen al rijp en eetbaar. Dat doet mij denken aan vroeger als we naar de duinen fietsten om daar op “jacht” te gaan.
Met emmer en zonnebrand
Ik mocht vroeger mee met een oom en tante. Samen met hun zoons die iets ouder waren dan ik gingen wij op de fiets naar Egmond, de duinen in. Daar stonden heel veel bramenstruiken dus volop te plukken. Het was een leuk tijdverdrijf zo met elkaar de emmertjes vullen. Als duurde het wel lang voordat die vol waren. Tussendoor gingen wij op een plekje zonder bramenstruiken zitten om wat te drinken of te eten. Op het warme duinzand lekker in het zonnetje.
Huiswaarts
Na zo’n dagje was het een pittig fietstochtje naar huis. Mijn tante ging dan altijd jam maken van de bramen, potten vol. En natuurlijk kreeg ik er dan ook eentje mee. Er gaat toch niets boven zelfgemaakte jam en zeker als je ook nog meegeholpen hebt met de oogst.
Stranddag
Met dezelfde oom en tante mocht ik ook weleens mee naar het strand. Op zich niet zo bijzonder, maar wel dat zij altijd een “verkleedtent” mee hadden. Een soort vierkante tent qua grootte van een evenemententoilet zoals je die nu vaak ziet.
Het tentje was bedoeld om je in om te kleden, want preuts waren ze wel. Ik kan mij niet meer goed herinneren of er meer van die tentjes stonden maar veel waren het er dan zeker niet.
Ook zo’n dag hadden zij drinken en eten mee, want kopen daar deden ze niet aan. Het had wel wat, al was het soms ook beetje knarsetanden met zand op je broodje. De enige uitzondering was soms een ijsje, wat een traktatie.
Na een heerlijke dag aan zee ook nu weer op de fiets naar huis. En heerlijk rozig thuisgekomen dromen van strand, zee en zon.
Wie kent ook zo’n omkleedtent?
Meer blogs: