Wie gaat er mee botanisch stoepkrijten?

Pak je jas, we gaan naar buiten. En neem je stoepkrijt mee? Nee, niet om te hinkelen of om een speurtocht uit te zetten, maar we gaan botanisch stoepkrijten. Wat? Wacht, ik leg het uit.

De Hortus Botanicus in Leiden begon met dit geweldige idee: botanisch stoepkrijten. Op die manier willen ze aandacht vragen voor alle planten die zomaar in de buurt groeien en bloeien. Onkruid, zou je kunnen zeggen, maar ach, het verschil tussen een plant en onkruid is soms alleen de plek waar ‘ie staat. Stoepplantjes, noemt de hortus die planten. Je kent ze wel, bloemetjes die zomaar tussen de tegels gaan groeien, groene stengels die zomaar langs de schutting kruipen en klaprozen die omhoog schieten als je even niet oplet.

Naam van de plant, pijl erbij: dat is botanisch stoepkrijten

Botanisch stoepkrijten, of het inventariseren van stoepplantjes, gaat als volgt: je gaat gewoon een wandeling maken door de stad of je dorp, met in je binnenzak een stukje schoolkrijt. Zie je ergens zo’n stoepplantje dapper zijn best doen, dan schrijf je met het krijt op de stoep z’n naam. Pijltje erbij, en klaar! Zo maak je andere voorbijgangers ook attent op de plantjes. Neem je je kinderen of kleinkinderen mee op een botanische stoepkrijt wandeling? Het leuke is dat ze ook bloemetjes kunnen plukken, zonder dat een boze buurman z’n perkplantjes moet missen. Die bloemen kun je drogen, en daarna opzoeken welke soort het is. Eigenlijk een plantkunde-lesje van de straat!

Fijn voor de vogels

Die verwaarloosde stoepplantjes zijn belangrijk, zeggen de onderzoekers van de Hortus. Ze helpen woonwijken verkoelen, ze zorgen voor voedsel voor bijen, hommels en vogels en ze zorgen voor meer biodiversiteit. Het zijn bovendien stoere planten, want ze kunnen een stuk beter tegen klimaatverandering dan de verwende plantjes uit het tuincentrum. Terwijl die volop liefde, aandacht en Pokon krijgen, moeten de stoepplantjes het redden in vrij Spartaanse omstandigheden. En dat doen ze! Vlakbij ons huis wordt gebouwd, en regelmatig wandel ik langs de bouwplaats. Daar zijn grote zakken zand neergezet, de bouwplaats zag er een paar weken uit als een woestijn. En ineens kwamen uit die zandzakken allemaal groene sprieten tevoorschijn. Perzikkruid! Indrukwekkend dat zelfs op zo’n kale vlakte toch weer ergens iets ontkiemt en groeit.

Klaproos of veldkers?

Kun je nog geen klaver van een klaproos onderscheiden? Heb je nog nooit van Robertskruid, veldkers of herderstasje gehoord? Geen nood, online zijn goede botaniseer-tabellen te vinden. Op de website van de Hortus staat een lijstje met de meest voorkomende stoepplanten. Deelnemers zetten bovendien hun gevonden stoepplantjes online, dus je kunt ook kijken welke planten andere wandelaars hebben ontdekt – en zo leren wat het verschil is tussen brandnetel en dovenetel, tussen paardenbloem en boterbloem of zandraket en zuring.

Nou kom op, gaan we? We hebben een route, we hebben een tas en een flesje drinken, en ons stoepkrijt. Benieuwd wat voor plantjes we deze keer weer gaan ontdekken!

Had jij vroeger een plakboek met gedroogde bloemen? Plukte je wel eens een veldboeket?
Heb je een krans van madeliefjes gemaakt, klavertjes uitgezogen en gekauwd op zuring?
Molsla gezocht voor het konijn of de cavia?
Een rietsigaar gerookt (kuch, kuch)?

Vertel: wat zijn jouw herinneringen aan planten in de buurt?

* Foto via: Hortus botanics Leiden