Roken in de klas, het schrijven met een kroontjespen en het nostalgische leesplankje. Aap-noot-mies is iets wat je nooit meer vergeet. Dan nog niet te beginnen over de schooltandarts… Keer met deze 10 herinneringen terug naar de lagere school uit de jaren 50. Welke dingen herken jij allemaal?
1. Straffen in de jaren ‘50
“Wie zijn billen brandt, moest op de blaren zitten,” wie kent dit spreekwoord van vroeger niet. Wie iets verkeerds doet, moet ook de gevolgen daarvan dragen. Wanneer je op de lagere school zat in de jaren ‘50, kon je dit zeker beamen. Als je ondeugend was geweest, moest je in de hoek staan, werd je op de gang gezet, kreeg je een tik van een liniaal, moest je nablijven of strafregels schrijven. “Toe maar Jan, honderd keer…”
2. De onderwijzer voor in de klas
Tegenwoordig loopt de juf of meester door de klas. Een vaste plek is er wel, maar er wordt niet veel gebruik van gemaakt. Vroeger was dit wel anders en zat de onderwijzer(es) aan een houten tafel voorin de klas. Vaak zat de onderwijzer(es) op een houten verhoging, zodat de klas goed overzien kon worden.
3. Roken in de klas
Dat de tijden nogal veranderd zijn ten opzichte van je jeugd is wel duidelijk. Sterker nog, bepaalde dingen die vroeger heel normaal waren, zijn nu door de wet verboden. Roken in de klas is daar een typisch voorbeeld van. Zo was de kans groot dat jouw onderwijzer ook regelmatig een pijp of sigaret rookte in de klas.
4. De oude, houten planken op de grond
Kan jij je die oude, houten vloer nog herinneren? Tussen deze planken zaten vaak best grote spleten. Vervelend, want regelmatig viel er wel eens wat tussen. Een potlood was niet zo erg, maar toen je waardevolle kettinkje ertussen viel, moest je wel wat tranen laten. Ondanks dat de planken erg oud waren, kreeg je ze niet in beweging.
5. Het schrijven met de kroontjespen
De kroontjespen was een regelrechte ramp voor alle linkshandigen. Je kon onmogelijk voorkomen dat je de inkt met je eigen hand weer uitveegde. Zelfs voor rechtshandigen was het schrijven met een kroontjespen een moeilijke opgave. De kans dat je knoeide was bijna 100%. Als je mazzel had, schreef je op vloeipapier. Op dit papier droogden de letters net wat sneller dan op normaal papier.
6. Je schoolrapport
Vroeger liet je schoolrapport aan duidelijkheid niets te wensen over. Elk vak werd met keiharde cijfers beoordeeld. Ook was er ruimte voor een korte tekst, waar je moeder kon lezen dat je moeite had om de aandacht bij de les te houden. Toch liet je elke keer trots aan iedereen je rapport zien. Van je oma kreeg je dan een kwartje en van je oom een dubbeltje. Hop, in de spaarpot!
7. De typische indeling van een klaslokaal
In de jaren ‘50 was het klaslokaal gevuld met houten banken en stoelen, met z’n tweeën naast elkaar. In de hoek van het lokaal stond een kachel en voorin stond altijd het iconische telraam. Oh, en kan jij je het leesplankje nog herinneren? Dit plankje was bedoeld om je te leren lezen. Het had een kleine richel, waarop je de letters kon neerleggen die bij de afbeelding hoorden. ‘Raam – roos – neef’ was de eerste opdracht. Dit werd later vervangen door ‘Aap-noot-mies’. Tot slot willen we je nog even meenemen aan de schoolplaten aan de wand. Wanneer je meester ze voor het schoolbord naar beneden rolde, wist je hoe laat het was. Waar lag Groningen ook alweer?
8. De grote klassen
De ideale klas bestaat uit 12 leerlingen, blijkt uit onderzoek. Hoe meer individuele aandacht, hoe beter. In de jaren ‘50 was hier geen sprake van. Soms had je wel 50 klasgenootjes. Er werd daarom alleen maar klassikaal gewerkt. Weet jij nog hoe groot jouw klas was?
9. De schoolarts én de schooltandarts
De schoolarts- en schooltandarts zijn 2 dingen die ook al jaren niet meer bestaan. Gelukkig maar, want hier keek je als kind in de jaren ‘50 enorm tegenop. En dat is nog zachtjes uitgedrukt. Vooral aan de schooltandarts hebben de meeste mensen nare herinneringen. 1 of 2 keer per jaar parkeerde het busje van de tandarts op het schoolplein en dan was de hele school de pineut…
10. Schoolmelk
Schoolmelk! Wie is er niet groot mee geworden? Wanneer je in de jaren ‘50 op school zat, herinner je je de campagne van Campina en de verhalen Joris Driepinter vast nog wel. Van de vieze lauwe flesjes melk tot de zilverpapiercapsules.
Meer blogs:
- Schoolmelk, heb jij dat vroeger ook gedronken? Dit zijn 5 nostalgische herinneringen aan schoolmelk.
- Herinner jij je de schooltandarts nog?
Reacties 94
Mijn herinnering gaat terug naar 1953, ja, het jaar van de Watersnood. Ik zou 1 april naar school mogen, als ik tenminste 6 jaar was. Maar dat was pas op de 13e. Dus moest ik een jaar wachten!! In maart van dat jaar werd mijn broertje geboren en omdat de kraamvrouwen toen 10 dagen in bed bleven, was er volop tijd om bij moeder te zitten en haar sommetjes te laten opschrijven. Dat gebeurde ook en ik maakte braaf alle rijtjes die zij op schreef. 1 april 1954! Hoera ik mocht naar school en kwam in een lokaal met 3 klassen. Elke klas had 1 rij banken en 1 deel van het bord. De juffrouw schreef daar de sommen op en de leerlingen gingen aan de slag. Nadat ik "mijn eigen sommen" gemaakt had, ging ik verder met de sommen voor de tweede klas en daarna ook nog de sommen voor de derde klas. Ik maakte dus alles wat op de borden stond. De juf vond dat zo bijzonder, dat ze mijn ouders aanraadde mij naar "de school in de stad" te doen. Maar daar had ik helemaal geen zin in. Ik bleef dus en ging na 1 schooljaar over naar klas 3: klas 2 sloeg ik over. En de juf maar blijven proberen mij naar de stad te krijgen tot ........... Ik mocht in de winter voor de juf een boodschapje doen en kwam te laat bij de school. De jongens van de zesde klas stonden nog buiten en gooiden sneeuwballen. Ze vroegen mij de deur open te houden, zodat zij naar binnen konden gooien. Ik dacht : "Ja, bekijk het maar" en deed de deur zover open dat ik er precies doorheen kon. Eén van de jongens mikte een sneeuwbal door die smalle opening en die kwam op het gezicht van "het hoofd der school" terecht. Gevolg: ik kreeg een draai om mijn oren zodat ik bijna de hele gang doortolde. Op dat moment stond mijn besluit vast: bij deze "meester" wilde ik niet in de klas zitten. (ik had al verhalen gehoord dat hij altijd sloeg en zelfs de jongens van de zesde klas een middag vrij gaf om stokken te gaan snijden die ze bij hem moesten inleveren: diezelfde jongens kregen dan slaag met die stokken als ze weer eens wat uithaalden. Maar niet alles was vervelend aan deze meester: hij kon geweldig vertellen, dan kon je een speld horen vallen). Zo kwam ik in de stad op school, maar daar was de overgang op 1 september. Dus moest ik van 1 april tot 1 september klas 3 (over)doen op mijn nieuwe school. Gelukkig werden op deze school geen lijfelijke straffen toegepast en ik "doorliep" deze school met mooie cijfers. In klas 6 kwam het advies HBS en daarvoor moest ik toelatingsexamen doen. Het resultaat was zo goed dat ik mijn schoolboeken voor het eerste jaar gratis kreeg. Maar ook voor mij kwam de puberteit: liever voetballen dan leren en klas 3 moest ik overdoen. Daarna wilde ik mijn droom volgen: meester worden. Dus naar de Kweekschool. En ........ We zijn nu in 2021. Ik ben al 13 jaar met pensioen, maar die voorvallen van de lagere school vergeet je nooit. En dan staat op Schoolbank het verzoek om een reactie te schrijven..... Bij deze!
Ik zat eerst op de ger.gemeente school in Zeist. De meester rookte erg veel in de klas. Hij overleed ook toen ik bij hem in de klas zat. We schreven natuurlijk met een kroontjespen. Elk jaar een nieuwe inklap, wat was ik er trots op. Op deze school geen gym, zwemles of zingen. Elke week een psalm leren uit mijn hoofd. Toen ik 11 jaar verhuisde ik naar Hilversum. Wat een verlossing. Ik kreeg gymles wat ik niet kende. Wat een stijve hark was ik. Ook zwemles kreeg ik. We gingen zelfs 3 dagen wel naar een jeugdherberg in Nunspeet. De mooiste tijd van mijn leven.
Mooi om te lezen, goed verhaal.
Leuk om te lezen
Ik ben van 1954, ging dus in 1958 naar de "Nutskleuterschool" aan de Zonnebrink in Winterswijk. In 1960 naar school O aan de Vredenseweg. Op de één of andere manier kon ik al lezen toen ik in de 1e klas begon. Ik denk dat ik dat al meegekregen had van mijn zus, die me vaak voorlas uit de Donald Duck. Ik kon kennelijk al snel klanken koppelen aan die vreemde tekentjes die in de praatballonnetjes stonden. Maar goed, in de eerste klas (48 kinderen!) moest iedereen leren lezen en jawel, met het leesplankje van Hoogeveen. Dus plankjes werden uitgedeeld, de ronde, rode blikjes met de losse lettertjes en dan moest je die lettertjes op de goede plek neerleggen. Nou, ik was dus in no-time klaar en stak trots mijn hand op. Juf Britteijn kwam naar me toe: "Dat heb je mooi gedaan Harry..." en keerde het plankje ondersteboven, mixte te letters door elkaar en zei: "Doe het nog maar een keer". En bedankt juf, voor die demotivatie. Vanaf toen haatte ik dat rotplankje......
geweldig om te lezen :-)
Toen de Twiskeschool nog in een noodgebouw (de latere Dikkertje Dap kleuterschool) zat, hadden we nog 2zits-lessenaars. In de 2e klas zat ik bij meester de Leus, een echte etterbak. 2 jaar later werd hij van school gestuurd, omdat hij te losse handjes had bij sommige kinderen. Afgezien van de tweede klas heb ik verder een fijne tijd gehad. Een nare herinnering is wel gebleven. Dat was de schooltandarts, een ware slager. Daar ik wolf in mijn mond had, was ik elk half jaar weer slachtoffer, waarbij het boren toen nog zonder verdoving ging.
Zonder verdoving? Nee toch zeker?
In de 1e tot en met 3e klas (Johannes Calvijnschool in Amstelveen) in de jaren 50 zaten we in banken. De zitting kon omhoog geklapt. Alle banken even hoog. Twee inktpot houdertjes met schuifje. Daarin paste een glaasje waar de inkt in kon. Houten gleuf voor je pen en potlood. Schrijven met een kroontjespen en droogmaken met een groen vloeipapiertje. Vanaf de 4e klas (Johannes Postschool in Amstelveen) zaten we in een nieuwe school: losse tafels en stoeltjes, maar nog wel met dat inktpotje. Nu een plastic gleuf voor je pen en potlood. Bij repetities tafeltjes uit elkaar. De strengste meester in klas 4: luisterde je niet, dan op je knieën voor het bord met je handen in je nek.
Van de Wilhelminaschool in Noordwijk heb ik mijn rapportboekje 1955-1961nog. Van het onderwijzend personeel herinner ik me nog juffrouw H. van Zijp en meester P. Nap als prettige onderwijzers. Hoofd van de school was toen meester D. Feenstra, een driftig persoon, die er veel op los sloeg als je niet goed mee deed. Grote met hout of kolen gestookte kachels moesten in de winter de lokalen verwarmen. Het gebruik met leesplankjes kan ik mee niet herinneren, wel het gebruik van de kroontjespennen en de inktpotten. Schrijven leerde je middels vloeibladen netjes tussen de lijntjes. Boeken die gelezen werden, waren o.a. Jaap en Gerdientje, Niek van de bovenmeester. Nu wil ik het er even bij laten, misschien komt er nog meer in de gedachten om een vervolg te schrijven Vanaf de 5e klas heb ik voor schooltijd van 8-9 uur Frans en in de 6e klas ook Engels gehad.
In 1962 verhuisde wij van houten noodgebouw scholen naar een gloednieuwe stenen school in Amsterdam West (Slotermeer). Dat was de St Henricus school. Het was super modern en prachtig. Wij waren allemaal trots op het nieuwe gebouw. Een paar jaar geleden zag ik een foto hier op SchoolBank met 36 jongens in mijn klas. Dat herinnerde ik me niet en dat verbaasde mij. In Julie 1962 emigreerde wij naar California waar ik nog steeds woon. In September 2018, gingen mijn vrouw en ik op vakantie in Europa, en natuurlijk terug naar Slotermeer. Heb toen ook mijn oude HenricusSchool opgezocht. Ongelofelijk hoe die school nu helemaal verwaarloosd en is niet meer in gebruik. Misschien zijn de nummers van kinderen niet meer hetzelfde als vroeger. Hoe kun je anders deze verlating verklaren. https://youtu.be/3kGh5dT1VkQ
In 1954 mocht ik naar school. We leerden schrijven met potlood en later met inkt in een glazen potje met schuifdeksel wat verzonken was in je houten tafel. Wij schreven met een rexpen, deze is korter dan een kroontjespen, geschikt om met blokschrift te schrijven. We schreven in een schrift met dubbele lijntjes. Als je een bladzijde moest omslaan gebruikte je vloeipapier om erop te drukken zodat je geen vlekken kreeg. Het houten Finse schooltje werd verwarmd met potkachels met een hekje erom in de lokalen. De leesplankjes met Aap, Noot, Mies met losse letters om eronder te leggen herinner ik mij nog heel goed. Een groot telraam stond voor in de klas. In de 2e klas gingen we naar een nieuwe stenen school. Van het schoolhoofd , waren we bang, want o wee als je te laat kwam, dan moest je bij haar komen voor een uitbrander. In de 6e klas kregen we haar, ze legde ons uit dat de ouders de kinderen te laat weg stuurden. Ze deed het heel goed, die juffrouw van Rosse in de Oudevlietschool in Rotterdam zuid. Ze organiseerde voor de 6e klas een werkweek, we gingen naar jeugdherberg Ockenburg in Loosduinen. We bezochten de 2e kamer, de Ridderzaal, de groente en vis afslag, panorama Mesdag en het Museon. Het was nieuw en heel vooruitstrevend in die tijd . Sommige van mijn klasgenoten moesten klusjes doen om de 25 gulden voor deze week bij elkaar te krijgen. Later zag je pas dat dit bijzonder was , de mooie herinneringen blijven bewaard. Mery Westbroek 18 november 2021
https://youtu.be/3kGh5dT1VkQ
St Henricus School 1956 1962
Leuk om te lezen. Het is allemaal heel herkenbaar voor mij. De foto van de schoolmelk. Ik griezel er nog van. Het was dagmelk geloof ik, met kalk er aan toegevoegd. Ik vond het heel vies en gaf het meestal aan een klasgenootje. Ik was mager en mijn moeder dacht dat ik door de schoolmelk wel wat dikker zou worden. De schoolarts zei altijd: "Mager, maar gezond." Thuis dronken wij altijd flessenmelk welke was gepasteuriseerd. Dat had een heel andere smaak. In 1953 kwam ik op de "lagere school A" in Enkhuizen. Het hoofd was meester Toornstra. Een aantal kinderen kende ik nog van de kleuterschool, maar de meeste waren nieuw voor mij. Wij woonden in een ander deel van de stad. In ons lokaal stond 's winters ook een kachel. Die werd in de herfst neergezet. Wij hadden dan een paar dagen vrij "Kachel zet vakantie". Later werd dat de "Herfstvakantie". In het voorjaar werd de kachel weer weggehaald. Het leesplankje werd bij ons niet gebruikt, dat had ik wel thuis. Wij leerde lezen met plaatjes op een flanelbord dat voor de klas stond. Juffrouw Veen plakte er plaatjes op en grote letters. Vanaf de 4e klas ging ik naar "School B" een andere school, wij waren verhuisd. Dat was een nieuwe school en daar hadden ze centrale verwarming. Meester De Jong was daar het hoofd. In mijn herinnering een strenge man, hij was militair geweest vertelde mijn moeder ooit. Heel goeie herinneringen heb ik aan meester Wiese van de 5e klas. Met hem bezochten we een tentoonstelling over "Bouwkunst" en moesten daar later een aantal opstellen over maken. De mooiste werden dan door hem voorgelezen. Hans Schoen, 19 november 2021.
Wij waren met 45 meisjes in een klas. De jongens waren apart. Dit was op de katholieke school in Venhuizen. Om de 5 jaar komen we bij elkaar. Bijna iedereen is er nog.
Mooie tijd,hadden we daar,vooral de muzieklessen van de heer Aronds vond ik leuk
traumatisch die schooltandarts! nog last van terwijl het 60 jaar geleden is!
Heb een fijne schooljeugd gehad op de School m/d Bijbel in voormalig Eexta (gem.Scheemda) twee meesters sprongen er voor mij uit, klas 3 meester H.Klompmaker,en in klas 5 meester P.Mulder deze laatste heb ik zeer gewaardeerd!!.het aantal leerlingen weet ik niet precies meer maar ik meende ongeveer 40 per klas.
en wat denk je als je linkshandig was(nu nog) gedwongen rechtshandig te schrijven ,dus had je er een handicap bij ,diverse keren een klap op mijn linkerhand gehad, tot in de derde klas, toen mocht het ,nadat een van de andere linkshandige verlammings verschijnselen kreeg aan haar rechterhand en zij links mocht blijven schrijven ik ook dus ,daar kreeg je het volgende bij ,vlekken omdat je met je hand over je eigen werk ging ,dus veel vloeipapier moeten gebruiken .daar ging dus veel energie in zitten.
klopt 100% ik schreef ook links hebben ze ons toen wel afgeleerd in de jaren 1948
wim struijk ik schreef ook links, altijd met de punt van de kroontjes pen in het papier. ik moest ook rechts gaan schrijven, echter de schoolarts heeft dat tegen gehouden.
Met veel plezier denk ik terug aan mijn lagere schooltijd op het 2-mansschooltje op het Medler (Vorden) Vooral de jaren bij meester Pongers waren geweldig. Elk jaar een operette en zijn geschiedenislessen zal ik nooit vergeten. Henk Knoef
Ik zat destijds op de Schinkelschool in Amsterdam-West en kan me nog steeds die typische inktgeur bij het schrijven met de kroontjespen herinneren. Mooie tijden waren dat.
Wij hadden op de basisschool in de jaren '70 nog een letterdoos, zoals dat ook in de jaren '50 op school had; Aan de buinnenkant van het deksel zaten richels, en in de doos vakjes met kaartjes, waarop een letter, of dubbelklank stond. De juf of meester zei een woord of zin en die moest je dan per letter op het kaartje, neerzetten op de richel.
In het boek "De jaren 50"staat nog een foto van die letterdoos en ook te zien (evenals ander nostalgie rond de basisschool) in het onderwijsmuseum in Dordrecht.
Toen leerden we wel rekenen en schrijven waar tegenwoordig nog wel het een en ander aan verbeterd mag worden. Aardrijkskunde is tegenwoordig ook een ramp. Waar ligt Denemarken? Dan wordt er met volle overtuiging verwezen naar Spanje of daar ergens in de buurt. Nee, de PBO is tegenwoordig een kleuterschool en dat is heel wat anders dan de kweekschool waar vroeger de leraren werden klaargestoomd om les te geven
Helemaal mee eens!
Ik zat in de jaren 50 en begin 60 op de Jan Willem Gunningschool in Utrecht. Wat een heerlijke, onbezorgde schooltijd was dat. Een eigen handenarbeid annex toneellokaal met heuse gordijnen en een podium. Een fantastisch groot gymlokaal en de vakleerkracht rookte tijdens de les!!! Ik heb genoten van mijn lagere schooltijd. Cor Panhuis
Begin jaren 70 zat je bij mij op de Jan van Nassau in Utrecht.
Ik ben geboren in 1941. De middelste van 14 kinderen In de eerste klas zat ik bij juffrouw Grondijs. Later zijn er nog een paar zussen en broers bij haar in de klas geweest. Uiteindelijk is er een foto gemaakt waar juffrouw Grondijs met al de kinderen op staan. Deze foto is in mijn bezit. Groet G.K.W.van Leeuwen.
Links schrijven was verboden. Je leerde het maar rechts en anders ging je niet over naar de 2e klas en van de schoolarts kreeg je echt geen steun.
Links was de duivel. Zoiets. Dat meen ik me nog te herinneren.
heel leuk is wel een hele tijd geledeen
Werd inderdaad een pijp gerookt, tik met aanwijsstok kon je ook krijgen. Grote klassen en heel belangrijk respect voor de meesters en juffen. Zaterdags ook naar school. Mooie tijden
Ik zat in de jaren 1940 - 1950 op de Asch van Wijkschool in Utrecht in de Majella buurt.
Ik herinner me de Hugo de Grootschool in Arnhem. 43 kinderen in de klas en meester Jan Bugter die bijhield wat je score was van de 43. Get was niet erg als je bovenaan stond, maar ik kan me voorstellen dat wanneer je ziet dat je nummer 38 bent van de 43 het anders aankomt. Ik herinner me ook de quiz die werd gehouden. Eens werd ik de winnaar en kreeg een goudvis in een kom. Toen had je het niet door, maar de competitieve dwang was te groot. Toch een leuke tijd gehad.
Ik ging naar de Mariaschool in Rapenburg, thans Vogelwaarde, gemeente Hulst Daar de Lagerschool toen op 1Mei begon, was ik 1 week op school, 1940 toen de oorlog op 10 mei uitbrak Blijkbaar het onderwijzend personeel wat in paniek, stuurde ons onmiddellijk naar huis “HET IS OORLOG, GA MAAR NAAR HUIS” Ik begreep op dat moment niet wat OORLOG nou precies inhield, en waarschijnlijk meerdere met mij. Vogende dag weer gewoon naar school natuurlijk Heel de oorlog dus op de lagere school en eind 1944 door de Polen bevrijd In Zeeuws-Vlaanderen weigh gemerkt van de oorlog in die periode, voedsel voldoende, eigen tuin, kippen, konijnen en varken De ellende begon pas toen we bevrijd waren in het zuiden., ook Antwerpen, een doorn in het ooh voor de Duitsers daar dit een aanvoerhaven voor de Geallieerden was. Zodoende werden van omstreken Den Haag, “V 1” afgeschoten richting Antwerpen, die dikwijls door weersomstandigheden, wind o.a uit de koers geraakten en bij ons in de polders terecht kwamen. 2 stuks niet zo ver van ons huis, waarbij het dak volledig werd ingedrukt door de luchtdruk. We hebben dan ook de hele winter van 1944 beneden geslapen. To zover mijn belevenissen in mijn kindertijd van de 2de Wereldoorlog.
Started school in Zuilen in 1951 - kindy and 1st class. Then, because of over-crowding a "noot school" was built and my sister and I were transferred to a freshly built and nice smelling wooden school with gas heating, in the Princess Margriet St. Then, with more "baby boomers" we were moved again to another noot school at the end of the Prins Bernhard Laan. In those days, the district was meadows with cows and "slooten". There was no gymnasium or recreation areas and we had to walk the whole way from the Cornelis Dirk zn Straat. In the winter we had to melt the milk on the heaters first and we used empty bottles to grow tulip and hyacinth bulbs on the window sills. I still have some exercise books labelled Gemeente Utrecht because Zuilen had been incorporated into Utrecht. After 4th class we moved to Australia with thousands of other "Dutchies" looking for a new life after the war.
Ben linkshandig geboren....Maar werd gedwongen om rechtshandig te worden. Inderdaad ook door inkpotjes op school. Vanaf 1959 of zo kwamen er andere pennen. Maar ik mocht niet linkshandig zijn. Heeft jaren geduurd voor ik er aan gewend was. Kreeg tik om mijn hand met een liniaal. Ook van mijn moeder....
In het schooljaar 1954/1955, 6 jaar, zat ik in de eerste klas van de Hilversumse Schoolvereniging (HSV). Omdat ik zes kilometer verderop woonde, ging ik met de vroege bus naar school. Soms was ik er al om acht uur en dan kwam ik wel eens tegelijkertijd aan met de melkboer die de kratten met schoolmelk in de diverse klassen afleverde. Gedurende de winter zette hij zo'n krat bij de centrale verwarming, zodat de kou er een beetje vanaf ging. Nu drinken Indo's zoals ik in het algemeen geen melk, maar lauwe melk?....Kan het erger? Gelukkig merkte mijn juf mevrouw Schippers dat ik tijdens de consumptie kokhalsneigingen moest onderdrukken, zodat ik mijn flesje melk vrij spoedig bij haar in kon leveren. Wat ik me overigens kan herinneren is dat je de letters in de gestanste zilverkleurige doppen met je duim glad kon drukken. Verder moesten we de doppen inleveren omdat ze geld opbrachten ten einde de hongerige kindertjes in Afrika van levensmiddelen te voorzien. Vermoedelijk was dat een fabeltje, maar wie weet hier meer van? Henk van Stipriaan
mooie herinneringen aan de 2e Daltonschool in Amsterdam (tegenover Hilton)
Erg herkenbaar..alleen de straffen vielen voor mij wel wat anders uit..zowel op de kleuterschool als ook op de lagere school werd ik door een kloosterzuster ontzettend afgeslagen en op de lagere school werd ik letterlijk in elkaar geschopt door de hoofdonderwijzer! Geen goede herinneringen. Maar enfin..het leed is geleden en ik ben er wel groot om geworden:),
nA MIJN 50JARIG HUWELIJK HEB IK MIJN VRIENDINNETJE VAN DE vAN dEVENTER WEER GEVONDEN EN WE HEBBEN NU REEDS EEN 6,5 JARIGE lat RELATIE. hEEL LEUK EN NOG GOED OOK.
Wat fijn is dat. Heel veel geluk samen!
Ja, inderdaad, die vieze louwe melk met een dik papieren rietje met houtvezels erin die slap werd aan de bovenkant. In de winter was het ijskoud en soms een beetje bevroren, best om te drinken maar helaas zette de juf ze bij de kachel onder groot protest. Zal wel eind 1940 zijn geweest op de kleuterschool, of eerste klas Ten Kateschool met juffrouw Wolf.
In klas 4 bij meester Teunissen moesten we voor straf voor het bord gaan staan, rug naar de klas. Toen ik daar een keertje stond en achterom keek, werd ik door een klasgenoot verraden en moest een tijdje in de verste hoek staan. Op deze hervormde school in Idskenhuizen begonnen we de dag met gebed, eind van de ochtend opnieuw gebed en 's middags hetzelfde ritueel. Meester Teunissen was gehandicapt en bleef in de middagpauze op school en totaal geen haast. Wie tijdens het gebed de ogen open had, moest "nabidden". 5 minuten, duurt erg lang. Ik keek dan stiekem toch even rond. Werd meteen gesignaleerd en ik kreeg een nieuwe kans: 10 minuten ogen dicht.
Klas 5 en 6 hervormde school in Idskenhuizen, meester Tanja. Twee jaar met heel veel projecten, groepswerk, maquettes, wandschilderingen. Ondanks al deze activiteiten hadden we in klas 6 de reken- en taalboekjes voor het 8e leerjaar uit. Topografie en jaartallen waren in het algemeen geen probleem. Regelmatig werd een laatste kwartier van de ochtend gebruikt voor kaartjagen: een wedstrijdvorm voor aardrijkskunde en geschiedenis.
Hoi we kwamen uit Spanje daarom montessori we konden nog geen nederlands mojn zus bij juf lindeblad ik matilde herinnert niet de naam van mijn meester!!
Ik ging naar de Beatrixschool in Almelo in 1952 De eerste Finse school van Nederland en heb alleen maar goede herinneringen aan mijn lagere school tijd. Ja de klassen waren groot meer dan 40 kinderen. Dan heb ik in klas 5 en 6 nog gesplitste klassen gekend. Klas 5 en 6 bij elkaar in, dit was omdat de klas anders te groot zou worden. De school was helemaal van hout en ik kan mij nog herinneren dat we in de zomer wanneer het te warm werd in school een middag vrij kregen, weet alleen niet meer hoeveel graden het dan moest zijn geweest. Is er nog iemand die het mij kan vertellen? Wel weet ik dat wij wel geblazen hebben op het kwik in de thermometer maar dat heeft nooit geholpen voor een vrije middag . Lijfstraffen kan ik mij niet herinneren, maar wel de schoolmelk. Ik hoopte elke week dat mijn moeder het kwartje wat de schoolmelk toen koste per week maandags zou vergeten mee te geven, maar dat heeft ze nooit vergeten. Wat vond ik die schoolmelk erg, eerlijk gezegd drink ik nog nooit melk.
Ik heb ook in Almelo op de lagere school gezeten. Een Christelijke school asn de Willem de Clercqstraat. Wij kregen ook wel eens een vrije middag als het heel warm was. De thermometer moest dan 80 graden Fahrenheit aangeven!
De kachel in de hoek, daar was het veel te warm en de andere kant van het lokaal t koud, er werden ook nog wel tikken uitgedeeld.
Zat op de op de Corantijnschool in Amsterdam. Heb in de jaren 40tig nog met griffel en lei geschreven. Een nat sponsje maakte het compleet. Daarna de kroontjespen met inktpotje en doekje om de pen schoon te maken. Een uitsparing in de houten schoolbank voor het potje en voor de kroontjes pen. De houten schoolbank was één geheel. Zat altijd achterin de klas, omdat de schoolbank uit een hogere klas kwam. Was te lang om in de schoolbank te zitten, die standaard in de klas stond. Bij de introductie van de ballpoint was het verboden een handtekening te zetten. Dat moest met potlood, maar het beste was met inkt.
Zowel de lagere school: Frederiksschool op d Stadstimmertuinen naast de brandweer nog met lei en griffel geschreven en op de Insulindeschool op het Javaplantsoen in Amsterdam-Oost begonnen met kroontjespen en schuinschrijven geleerd. Ik mag wel zeggen dat ik mooi kon schrijven. Dat hadd3n we geleerd van meester van Oostendorp op de Frederikschool.
Ik zat op de Zacharias Jansen, op de Weteringschans, maar in de 5e en 6e klas ging ik 2x per week na schooltijd naar de Frederikschool om franse les te krijgen van de Heer van Ooijen
In de 6e klas franse les gewoon op onze eigen school
Hoi, ik zat ook op zacharias jansen, olv mw llalk-beekman die ook hoofd v school was. 4e-6e klas daar. We hadden een kei met griffel, inkt met kroontjespen, en ballpoint kwam ineens in. Ging in 1968 van dexe school, naar Berlage lyceum. Mammoetwet net in. Dus zat op havo
Kent u een Bart Spruijt
In Tilburg ging ik in 1949 naar de eerste klas. Omdat in die tijd nog veel oorlogsschade was werd er in die eerste jaren vaak van locatie gewisseld. Ik heb in de 1e klas, 2e klas en 3e klas ieder jaar op een andere locatie gezeten. Pas in de 4e klas kwam ik in het gebouw van de katholieke school van de Sacrementsparochie. Overigens werd je in de jaren daarvoor je wel genoteerd als leerling van die school. De klassen van mijn lagere schooltijd waren groot. Ca 40-50 kinderen in de klas was heel normaal. We zaten 2 aan 2 in de schoolbankjes die in rijen waren opgesteld. De juf of zuster voorin. Ik heb een leuke schooltijd gehad. Destijds mocht je rond de 3e klas zelfstandig naar school fietsen. En in de vijfde klas ging een zusje achterop die naar de kleuterschool ging. Als ik nu de massa ouders zie die dagelijks bij de uitgang van de basisschool staan, ben ik blij dat ik een vrijere schooltijd heb gehad. Wilma Steverink
Don Bosch school ?
De kroontjespen was al een revolutie! Daarvoor schreven we op een lei. Om schoon te maken had je een sponsdoosje. Als 86 jarige heb ik dat nog meegemaakt. Jakob Franken
En daar deed je een boontje in die dan ontsproot, en dat sponsdoosje ging zooooo stinken
Ik was 6 jaar en ging naar de 1e klas van de St. Anthonius school in Oss. Omdat ik links was moest ik eerst naar de schoolarts die besliste of ik dat wel mocht blijven. En ja dat was natuurlijk wel fijn dacht ik. Maar zo makkelijk ging dat ook weer niet. Ik moest nl. tegen de keer in schrijven en dat was met een kroontjespen echt niet fijn. We gingen voor de 1e communie een mooi schrift maken met al de goede regels. Natuurlijk ging dat weer helemaal mis. Meteen was er een klad in het schrift omdat ik bleef hangen met die vervloekte kroontjespen. Ik zal het ook nooit vergeten.
Waar in Oss was die we zijn vorig en dit jaar in Os geweest om te gaan kijken waar mijn opa geboren is en waar hij opgroeide. Villa Constatijn is mooi binnen alleen in de hal en receptie geweest.
Dan werd de schoolmelk naast de kachel gezet, en dan die vieze lauwe melk, gruwel
IK ken geen schoolmelk, wij gingen tussen de middag allemaal naar huis om warm te eten in Winterswijk. Pauze van 11.45 tot 14.00 uur. Iedere dag. 1955 en later
Schoolorkest lagere school, blokfluiten, accordeons, klarinetten, drums, piano. OLS School C Winterswijk midden jaren 50 en later.
Kan ik me zeker nog herinneren, als door de balpen mijn handschrift niet meer mooi is. Pas ik correctie toe met de kroontjes pen. met andere woorden af en toe schrijf ik er nog mee. Veeeeeeeeeeeeeeeeeeel mooier
Problemen met de kroontjespen als je links was? Helemaal niet! Want je mocht alleen met de rechterhand schrijven .....steeds weer een tik op je vingers of een klap op je linkerhand als je links schreef! Ik ben inmiddels 82 en doe alles links, maar schrijven altijd rechts! Tekenen mocht gelukkig wel met de linkerhand. Janny (Bosma)-Zeggelaar. (was op Paasbergschool Ede 1946 - 1952.
klopt helemaal, ik ben ook links en heb hetzelfde moeten ervaren. doe alles nog steeds links behalve schrijven, ofschoon ik ook een beetje links kan schrijven.
Ik zat op de lagere school in utrecht(zuilen) en kan me herinneren de kroontjespen altijd je vinger onder de inkt, je had wel een inktlap maar er ging soms meer naast. Schrijf nu nog steeds met inkt , (vulpen) kerst- en verjaardags kaarten.
Ik woonde als kind in Zwolle en zat op de Julianaschool in de Warmoesstraat, met midden op de speelplaats een prachtige kastanjeboom. Jaren later was ik weer eens in Zwolle en ben toen met mijn man naar de Warmoesstraat gelopen. De school was weg en er stonden flatgebouwen. Precies in het midden stond daar nog steeds die prachtige kastanjeboom. Schitterend. Ik heb altijd het liefst met een balpen geschreven. Ik woon nu in Nieuwegein, Daarvoor 56 jaar in Utrecht.
Kwam in de 3 de klas in Amersfoort wonen.. Daarvoor in de Noordoostpolder. Moest ik als klein kind door weer en wind kilometers fietsen. Vaak alleen. Moest mijn linkshandigheid ook af leren. Doe nog sommige dingen links. Maar niet schrijven. Aan de verkeerde kant op mijn fiets stappen.
Ging in april 1953 naar de eerste klas van de lagere school. Was ook links maar moest rechts schrijven. Resulteerde dan ook in een onvoldoende voor schrijven op mijn eerste rapport.
Ik zat op de Smalle Pad school in Amsterdam. In de eerste klas hadden wij een juffrouw die gerrgeld zwaar overspannen was. Dan ging zij de gang op en stond stampvoetend en nagelbijtend, door het raampje in de deur, naar ons te kijken.
Ik zat in 1956 op de School met den Bijbel in Venlo , en als Mr. de Bruin ( hoofd v.v. school ) binnen kwam , moesten we naast onze stoel gaan staan.
Klinkt bekend! Ik ging in 1961 naar de lagere school en wij moesten ook opstaan. Niet alleen voor het hoofd, maar voor om het even welke volwassene.
Ik zat op de Sancta Maria lagere school aan de Prinsengracht in Amsterdam. De school werd met harde hand geleid door de broeders van Saint Louis uit Oudenbosch. Ook waren er sommige leerkrachten die geen geestelijke waren. We kregen vaak straf en soms gebeurde het dat we voor de rest van de dag in het kolenhok onder de school werden geplaatst. Gelukkig zat daar een klein raampje dat op de straat uit kwam. Dus...... De banken waren voor 2 kinderen en hadden een klep waaronder jouw spulletjes lagen. Dat die klep af en toe expres of per ongeluk dicht viel, was te begrijpen. Het gevolg was een paar blauwe vingers. Het hoogtepunt was de schoolreis naar een stuk bos ergens in het Gooi. Daar konden we ons vermaken en ravotten en lekker vies worden. Er werden melkbussen meegenomen met een kraan en daarin zat ranja. Die werd dan in bekertjes uitgeschonken.
We zaten met twee klassen in èèn lokaal (elke klas bestond uit ca 25 personen , vaak moest er tijdens de schooltijd een leerling om eenpakje North States (cigaretten) voor de meester !
Ik ben van 1946 en begin jaren vijftig ging ik naar een keurige christelijke school, de Elthetoschool in Amsterdam Oost. In een klas met ongeveer 40 kinderen moesten we iedere maandag een psalm of gezang instuderen. Als je bij de Bijbelse les het verschil wist uit te leggen tussen de figuren Judas en Christus dan kreeg je een plaatje met daarop meestal de barmhartige Samaritaan. Veel keuze in de plaatjes was er niet. We kregen toen al te horen dat de kinderen in Afrika bijna niets te eten hadden. Op de tafel van de juf stond daarom een beeldje van een Afrikaans jongetje. Hij had een gleufje in zijn borst waarin je muntjes kon gooien. Het mannetje knikte dan dankbaar voor de gulle gave. Wij gooiden er liever 5 losse centen in dan 1 stuiver want dan bedankte hij 5 keer in plaats van één keer. Later moesten we voor hetzelfde goede doel de zilveren doppen van melkflessen sparen. Dat deden we met grote voortvarendheid maar of het ook echt geholpen heeft wens ik te betwijfelen. Rekenen, taal en lezen werden allemaal klassikaal onderwezen met o.a. het opdreunen van alle tafels of een heel vel van een schrift in z.g. schoonschrift volschrijven met één en dezelfde letter, precies tussen de lijntjes. Ik beheers daardoor nog steeds zowel het schuinschrift als het blokschrift, maar belangrijker nog, in vrijwel foutloos Nederland. Kom daar nu nog maar eens om als je de teksten op de TV of in de krant een beetje volgt. De huidige veel kleinere klassen op de basisscholen lijken me vooral een voordeel voor de ‘overbelaste’ leerkrachten, de kennis van de genoemde elementaire vakken bij de leerlingen is inmiddels bedroevend.
Die ‘overbelaste’ leerkrachten, zoals u ze noemt, hebben inmiddels te maken met veel meer taken dan alleen de didactische. Met mondige leerlingen maar ook mondige ouders (en af en toe kun je 'mondig' zonder meer vervangen door 'brutaal'), en met bergen administratie. Ik ben dan wel niet van 1946, maar dan toch nog wel van 1954 en als ik thuis zou zijn gekomen met een slecht rapport, dan zou het commentaar zijn geweest wat ik daar aan dacht te gaan doen. Tegenwoordig wil je niet de ouders de kost geven die dan naar de leerkracht gaan met de vraag wat die daar aan denkt te gaan doen....... En dat dan op een eisend toontje he, niet op de normale manier van een gesprek over de teleurstellende resultaten en onderling overleg hoe daar wat aan zou zijn te verbeteren.
Zat eerste drie jaar op een vrij vooruitstrevende school in Haarlem: de Rijksleerschool. Niet in de hoek of op de gang, geen slaande leerkrachten. Veel handenarbeid en vrij lezen. Wel Aap, Noot, Mies.... en Piet, Hein en Mientje. Maar ja. Maar één autoritaire juf van het oude stempel. Is, geloof ik, overspannen geraakt....... Melk in blik inzamelen voor arme negertjes, Wel etiketten verwijderen, want anders dachten ze dat het moedermelk was en dat bliefden ze niet.
O ja, onze schooltandarts was Chiel de Boer, bekend van kindertelevisie. Een beste man, dus geen nare herinneringen.
In 1949 kwam ik voor het eerst op school. In de tweede klas van de Vondelschool in de Jekerstraat te Amsterdam. De juf was niet de jongste en droeg een bril met dikke glazen. In de klas zaten 52 leerlingen. Mijn achternaam begon met een V, daarom was ik nummer 49. De juf kon al die namen niet onthouden en gebruikte voor de meeste leerlingen hun nummer. "Nummer 49, recht in je bank zitten"! Ondanks haar leeftijd en haar beperkte gezichtsvermogen kon zij goed orde houden. Als je stout was geweest kreeg je een opdracht, bijvoorbeeld kolenscheppen in het kolenhok. In de hogere klassen had ik een meester. Die was veel strenger. Hij deelde als hij het nodig vond fikse straffen uit: "Ga jij maar een uurtje in het kolenhok zitten! Als je gekalmeerd bent kom je terug en vraagt of je weer de klas in mag". De meester rookte graag, ook in de klas. Het hoofd van de school klopte met een blokje hout op de trapleuning. In de maat moest je dan per klas naar boven. Verder herinner ik mij nog een dagje naar Valkeveen en bij mooi weer een dagje naar het strand. Al met al vond ik mijn lagere-schooltijd heel plezierig. En ik had meer dan voldoende geleerd om daarna het Lyceum met succes te doorlopen.
The photos and descriptions of classrooms in the 1950s brought back wonderful memories of my early school years in Soesterberg. When we moved up from using pencils to ink pens, I knew we were on the way to adulthood. Our first desks were made of wood, but when the new school was built, we had modern metal desks. My mother cut rags into small pieces that we could use to clean our ink pens. In the winter months, the milk bottles often had frozen chunks of milk, and we would pretend that is was ice cream. While I may not have learned everything about life at the Postilion, I learned enough to get me to where I am now.
Onze hoofdonderwijzer wees in 1960 de enkele linkshandige op het feit, dat linkshandigen nooit een fatsoenlijke vervolgopleiding zouden kunnen volgen, laat staan volbrengen. De enige, die daarna zonder doubleren de HBS met succes afsloot, was een linkshandige.
Ik ben Jur Bleijenberg en heb jarenlang gegevens ingevoerd van mijn schooltijd op de Groen van Prinstererschool en de technischeschool te Alphen aan den Rijn. Ik ben geboren op 2 februari 1941. Ik zie op mijn schoolbank niets meer terug van de ingevoerde gegevens wat ik wel jammer vind. Zijn deze gegevens bij u nog op te roepen? Bij voorbaat hartelijk dank. Met vriendelijke groet, Jur.bleijenberg@casema.nl
wij hadden meester Bleijenberg inde 3 4klas schoolmet de bijbel Nieuwweerdinge
Schoon schoon schrijven vond ik altijd dwaardeloos want ik niet mooi schrijven
Ik zoek leerlinge van vroeger die in luttelgeest op de rank hebbengezete N inde tijd van meester van meester Frens
Linkshandig geboren. Werd verplicht rechtshandig te gaan schrijven. Want die inkt werd een bende. Heel wat tikken op mijn vingers gehad. Ook thuis kreeg ik op mijn kop. Doe niet zo stom links.....
Ja altijd inkt op je vingers, maar ik vond het fijn schrijven. Ik schrijf nu nog steeds met een ( vulpen).
Ben nu 84 jaar. Ik vergeet de eerste dag naar Lagere School NIET!! Het was bij de aanvang van het schooljaar 1945 - 1946, dus na de Tweede Wereldoorlog, die voor ons gezin niet best is verlopen. Omdat mijn ouders regelmatig joodse onderduikers in huis hadden, waarvan ik alleen, als kleuter, de "gefingeerde namen" mocht weten, tot de politie (in dienst van S.D.) een inval deed en GEEN onderduikers vonden, maar toch mijn vader meenamen, 9 augustus 1944, die via diverse kampen naar een concentratiekamp in Duitsland werd gebracht en daar in februari 1945 overleed. Mijn moeder, die op haar 11e jaar al de lagere school had verlaten om bij haar ouders, die 11 kinderen hadden, in de huishouding te helpen. Later werd mijn moeder "werkster", tegenwoordig "interieurverzorgster" genoemd. Toch was dit haar lust en leven, heeft het tot hoge leeftijd met plezier kunnen doen. Mijn moeder bracht mij naar de lagere school en de onderwijzeres, die in de 1e klas, waar ik moest komen aan mijn moeder vroeg, toen mijn moeder vertelde dat zij weduwe was, hoe zij aan de kost kwam. Mijn moeder vertelde, dat zij werkster was. Toen antwoordde die onderwijzeres: "Ik woon bij nog bij mijn moeder en wij zoeken een werkster. Dus u kunt bij ons komen werken." "Ik dacht het niet", was het antwoord van mijn moeder, "ik heb werkhuizen genoeg en heb dat van u niet nodig!" Toen waren de rapen gaar, want begon voor mij de ellende. Op wat voor manieren de onderwijzeres (Naam zal ik niet noemen, hoewel die altijd in mijn geheugen is gegrift.) mij maar dwars kon zitten, ze kon het niet laten! Hiermee begon de ellende van mijn schooltijd!!! Had haar ook in de 2e klas. Na 6 jaar lagere school en daarna 4 jaar Mulo, was ik heel (!) blij, dat op mijn 16e jaar mijn schooltijd voorbij was. Ik ben nooit blijven zitten! Bijna nooit strafwerk gehad, hooguit als de hele klas het kreeg. Vergeet die 10 jaar schooltijd NOOIT! Heb een dochter en 2 kleinkinderen, maar die vonden hun schooltijd fijn. Jammer, dat ik dat nooit heb ondervonden.
het was geklieder met de inktpot