Prachtige, grappige, bizarre auto’s uit de jaren 50, 60 en 70
Ik heb er nog weleens heimwee naar, de auto’s uit de jaren 50, 60 en 70.
Je kent ze vast ook nog wel. Het Fiatje 500, het rugzakje, de Deux Cheveaux, de lelijke eend met zijn karakteristieke geluid. Die maffe, grappige auto’s zoals de Messerschmitt Kabinenroller of de BMW Isetta die aan de voorkant open ging. De gracieuze DS, in het Frans ‘de godin’, maar bij ons ook ‘het strijkijzer’ genaamd. Het Renaultje vier, de Ford Mustang, de Morris Mini of Austin Seven. En niet te vergeten de monsters, de ‘Amerikanen’ die in lengte nooit ophielden, getooid met vleugels. Heel af en toe zag je die ook bij ons.
Herinner jij je nog bijzondere auto’s uit die jaren?
De eerste auto die ik mij herinner
Toen ik geboren werd in de jaren 5 hadden wij thuis een Volkswagen Kever. Dat model had nog een coole richtingaanwijzer, een armpje dat uitging aan beide zijden.
Ik herinner me vooral dat hij vaak ‘aangedrukt’ moest worden, omdat het kreng in winterse omstandigheden niet wilde starten. Ook reed hij weleens rechtdoor als je linksaf wilde slaan. Er onhandig.
De ‘kleintjes’ moesten in de kattenbak. Ik geloof dat we wel met 6 á 7 personen in die auto zaten. Als haringen in een tonnetje, maar dat mocht de pret niet drukken. O, ja, hij had ook nog een open dak. Dat dak moest je dan naar achter rollen en dan had je de kop in de wind!
Rijkspolitie in een Porsche
Wie herinnert zich niet onze rijkspolitie in een witte Porsche. Wat was dat ongelooflijk stoer in die tijd. Als je geluk had dan scheurden ze je voorbij. Altijd twee agenten aan boord gehuld in witte leren jassen en een helm met flapjes aan de zijkant. “06-11 de rest komt vanzelf!”
Mijn eerste auto, gekocht in 1978
Mijn eerste auto was een Citroën Ami, overgenomen van een kennis. Hij had een schakelpookje in het dashboard. Ik heb er nog weleens een nachtmerrie over, want in die tijd maakte ik mee dat mijn rem het ‘ineens’ niet meer deed. Ik zat op een rotonde bij Utrecht en ik moest, uit nood geboren, met mijn handrem remmen. Spaans benauwd had ik het. Het liep gelukkig goed af. Herinner jij je nog jouw eerste auto?
Hedendaagse auto’s
Ik ben blij hoor, met de auto’s van nu. Ze doen het vrijwel altijd, zijn veilig en worden gekeurd. Ze zitten boordevol elektronica. Het rijden is sowieso veel veiliger geworden en dat is pure winst. De elektrische auto zie je meer en meer. Prima ontwikkelingen!
Maar stiekem….. heb ik nog wel eens heimwee naar die mechanische oudjes met hun karakteristieke smoelen en de fratsen en grillen en mankementen waar, waarschijnlijk velen onder ons, ook leuke herinneringen aan hebben. Repareren en klooien aan auto’s deden vooral veel mannen nog zelf omdat het kon.
Aan elke auto kleeft wel een verhaal of avontuur, meegemaakt in een tijd dat de wegen nog niet overvol waren en autorijden, meer dan nu, een avontuur was. Tja, het had wel iets romantisch toch?
Door: SchoolBANK redacteur Helga Walter
Reacties 5
Mooiere auto's zullen ze niet meer maken: de Fiat 850 spyder coupé, een door de beroemde vormgever Bertoni ontworpen cabrioletje. Stop er een elektrische motor in en WEG ben je.
Mooi hoor die ouwe auto's. Heb nog een mooi boek vol met van dat spul. Mijn oom had vroeger zo'n grote Ford(?) met van die vleugels, helemaal prachtig. Een tante had een Messerschmitt met opklapbare kap, het was net een kikkertje. De Saab van onze badgasten was ook een mooie: een wijnrode met zo'n schuine achterkant. Die mensen zaten in de wijnhandel dus konden dat wel betalen. Zelf hadden we Renault 16, mooi van lelijkheid en hij reed heerlijk. Daar hebben we er wel drie van gehad door de jaren heen.
ja ik ken ze nog .mijn ouders hadden een motor rijbeweis. dus alle maal 3 wielers eerst een messerschmitt,toen 3 wieler reliant . daarna een lada mijn broer had een bmw.[met het de achter wielen minder dan een band dikte er tussen dus gerekend als een motorfiets][ geen rijbeweis dus dan maar 20km met eem pen onder de gas pedaal wat je kon verschuiven en dan veel sneller als je geen politie zag.toen ik uit dienst kwam [met een rijbeweis had ik een ford fairlane [voor onderdelen ging je naar de zigeuners die hadden de amerikaanse auto;s]om goedkoper op de weg de bezine 1/3 petroleum en 2/3 bezine mengen in1969 naar canada ge emigreerd en onze eerste auto was fiat 850 coupe [levens gevaarlijk naast de grote 18 wielers]in de winter blokken beton voorin want als je 20cm sneeuw had gingen je front wielen van het wegdek.nogal gauw aangepast met het klimaat allemaal 4 wiel aandrijving
Mijn eerste auto, in 1979, was een Opel Kadett caravan. Bouwjaar, ik geloof, 1968-69, met klein motortje. Driedeurs. Heb ze in Amersfoort gekocht voor maar 600gld. Ben er zelfs mee in de winter bij Ede in weide geland.
Direct na mijn eindexamen van de middelbare school in 1968 begonnen met rijlessen bij het CTI in de Utrechtsestraat in Amsterdam. Bij het aanvragen van de te volgen lessen direct al het examen aangevraagd (kon toen nog). Rijlessen 9 gulden per uur en examengeld 35 gulden. Totaal 6 lessen gehad dus hele rijbewijs had nog geen honderd gulden gekost en binnen twee maanden het "papiertje". Dit alles even ter zijde. Mijn eerste autootje was een FIAT 600 rood van kleur, kocht ik voor 1.000 gulden van een vriend die werkte bij Leonard Lang aan de Stadhouderskade iun Amsterdam,destijds de importeur van Fiat. Nog geen 20.00 km. op de teller en ik de koning te rijk Totaal geen verstand van auto's maar ik stapte wel direct in een auto die helemaal van mij was. Met mijn toenmalig vriendin ben ik direct op vakantie gegaan naar Denemarken op de bonnefooi zoals dart heette. Het karretje tufte lekker zonder problemen heerlijk rijden,het bracht ons overal, maar harder van 100 km, snelheid ging het niet. Veel plezier aan beleefd en denk ook in deze moderne tijd en inmiddels meer dan 20 auto"s verder nog vaak aan die heerlijke periode van mijn eerste eigen auto terug!