Achterop de brommer!

Ik kwam uit het kleine stadje Weesp en ging in het grote Amsterdam naar de middelbare school. Dat was een bewuste keuze. Ik had ook naar het veel rustiger Bussum kunnen gaan, maar dan had ik vast niet zoveel avonturen meegemaakt als in Amsterdam.

Mijn middelbare schooltijd viel midden in de roaring sixties. Dat betekende behalve schouderlang haar voor jongens, ook de tijd van de protesten.
Zo werd er op de Van der Waals Scholengemeenschap besloten dat wij leerlingen gingen staken en protesteren. Waartegen we gingen protesteren? Ik heb tot op de dag van vandaag geen idee! Maar we waren tegen. En het was niet goed allemaal. Zoveel was helder.

Het plan was dat we met zijn allen de school zouden verlaten en zouden verzamelen in het Oosterpark. Een park dat op een kwartiertje lopen van de school lag. Klasgenoten pakten hun fietsen… Ik greep mijn beste vriendin M bij de arm en zei: “Mijn fiets staat niet hier!”
M was een echte vriendin. Zo eentje die niet zei: nou er lopen er zoveel, loop je daar toch mee mee?
Bij haar achterop springen was helaas geen optie. Zij reed op een piepkleine vouwfiets.
M zag dus de ernst van de situatie in: er kon wel geprotesteerd en gestaakt worden, maar wel samen!  Ze begreep dat er gehandeld moest worden.
“Misschien”, zei ze, “kan je wel bij mijn broer achterop de brommer”. De brommer!! Ik had nog nooit op een brommer gezeten…

Doelgericht stevende M op een groep vijfde klassers af. ”R !!!”, riep ze. R draaide zich om.
Ik was even vergeten dat R, die enorme spetter was, met zwarte krullen tot op zijn schouders, die jongen waar ik alleen maar tegen durfde te knikken. Die jongen! Ik had dat in de stress van de staking even over het hoofd gezien.

Vlotjes regelde M dat ik met hem mee kon. Ik bleef als bevroren staan. R liep richting het bromfietsen hok. Ik liep achter hem aan. Er werd een brommer naar voren gehaald. “Stap maar op”, zei hij, “ik heb een beetje haast”. Ik knikte. Hij zat namelijk ook in de organisatie van de staking. Ja R was niet zo maar iemand.
En zo kwam het dat ik achterop de brommer bij die spetter uit de vijfde langs alle demonstranten reed. Met wapperende haren.
Een eerste keer op de brommer om nooit te vergeten.

Hoe was jouw eerste keer achterop een brommer?