Koningsdag staat alweer bijna voor de deur maar helaas gaat het feest vanwege het coronavirus zoals we dat kennen dit jaar niet door. Geen vrijmarkten, Koningsspelen en optredens helaas. Toch hoef je je niet te vervelen want de Koninklijke Bond van Oranjeverenigingen heeft Koningsdag dit jaar omgedoopt tot Woningsdag. Er worden allerlei evenementen georganiseerd, zoals het gezamenlijk zingen van het Wilhelmus vanuit balkons en tuinen en er komt zelfs een digitale kleedjesmarkt.
Wij waren best benieuwd hoe Koninginnedag er eigenlijk uit zag toen onze koning nog klein was.
Bekijk hier een leuk filmpje uit 1977.
Hoe vierde jij Koninginnedag toen je 10 jaar oud was? Heb je hier nog leuke foto’s van? Zet ze dan snel op SchoolBANK en tag jouw vrienden van vroeger op de foto.
Reacties 8
Dat waren mooie herinneringen. Als kind deed ik dapper mee met zingen bij het stadhuis en oranje dragen.Die kinderen in AMS zijn vaak op de Albert Kuyp geweest! De mensen leken vriendelijker, spontaner en zonder vrees. Ik herinner mij dat leven in Nederland nog goed, zonder Zwarte Pieten gevechten. Waarom is men zo intolerant geworden? In 1977 hadden we de Turken, die kwamen om onze vuile karweitjes op te knappen. Dat was toen allemaal goed en wel; misschien zijn we te verwend geworden en zagen toen niet in dat tolerantie ook gevolgen heeft, waar we nu geen raad meer mee weten en we hard vechten om onze eigen belangen.
In 1959 kwam ik in Amersfoort wonen. Met de hele familie op de fiets naar Soestdijk om te zwaaien. Vond het niks als kind, maar kreeg hiervoor wel nieuwe kleren. Want dat hoorde zo.
Mag van mij weer zo worden was leuk toen
Jazeker herinner ik me die koninginnedag goed. Helemaal van de school naar het Stadhuis in Hengelo, daar zingen en weer terug. Het was best een heel eind vanaf de school aan de Breemarsweg maar we hadden daar toen kennelijk geen erg in. Nu zou at veel te zwaar zijn voor de kindertjes van deze tijd. Ik wil de sfeer van toen graag terug maar helaas......
Wij liepen vroeger als kinderen hele afstanden. We speelden ook altijd buiten, zelfs als het een beetje regende. En des winters als er sneeuw en ijs lag, ook hele dagen buiten. Als je honger had kreeg je een witte boterham met suiker en....drinken deed je uit de kraan waar z'n slufje aanzat.
Eind jaren 50, als 10 jarige op de lagere school in Utrecht, s'morgens weer naar school en met de hogere klassen in rijen een heel eind lopend naar het domplein om te zingen. Met nog een paar honderd kinderen van andere scholen. De bekende liederen.....zoals : waar de blanke top der duinen....etc. Helaas zelf nog nooit duinen gezien. Na afloop weer op de zelfde manier weer naar school. Ik dus niet...ik had een kwartje meegekregen voor een ijsje. Het was vroeger altijd mooi warm weer op 30 april. Er was in de stad o.a. een postzegelwinkel open en een paar leuke gekleurde postzegels gekocht. Ik probeerde wel een duppie over te houden voor een ijsje. Toen ik buiten kwam en het ging narekenen bleek dat ik teveel had terug gekregen... Ik weer naar binnen en inderdaad het was niet goed gegaan. Omdat ik zo eerlijk was kreeg ik nog een paar extra postzegels !!!. Natuurlijk ook een ijsje gekocht en ......omdat Utrecht een studenten stad was / is , was er de hele dag wat te beleven in diverse gebouwen. Later in de middag door de Vleutenseweg weer helemaal naar huis gelopen.
Mijn ouders keken altijd naar de koningin op de TV als ze op het balkon stond and naar de mensen keek die voorbij liepen. Uren stond ze daar, ik had altijd medelijden met de koninklijke familie. Wat een manier om je verjaardag te viere! Het was soms koud weer.
Wij woonden op zo'n 10 km afstand van Paleis Soestdijk. Mijn moeder had in 1968 bedacht dat het leuk zou zijn om dat jaar bij het defilé te gaan kijken. Met ons (jonge kinderen) fietste ze daarnaartoe. We hebben het geweten. Koud, hagelbuien en vanaf de overkant van de weg tussen de mensenmassa's nauwelijks iets te zien. We waren een ervaring rijker :-).