Het geheime recept heb ik nooit kunnen achterhalen. Maar wat was de soep van mijn oma lekker. Gevuld met groenten, lettervermicelli en grote gehaktballen. De soep van oma lokte mij elke zondagmiddag naar hun knusse huis.
“Heb je soep oma?”. Eigenlijk hoefde ik de vraag niet te stellen. Natuurlijk was er soep. Op het fornuis, waar een klein vuurtje de soep warm hield, stond een enorme pan heerlijk geurende oma soep. Genoeg voor mijn ooms en tantes, alle kleinkinderen en natuurlijk opa en oma zelf.
Rijkgevuld
Met een sigaret in de mond (dat was nog heel normaal in de jaren 80), strompelde oma naar de keuken. Even roeren en dan twee grote lepels rijkgevulde soeplepels in een sierlijke soepkop. Zo eentje met krullende oren, gouden randjes en een bloemendesign. Nog een scheutje Maggi erin en ik genoot vol van een heerlijk dampende kop.
Als inmiddels volwassen vrouw maak ik ook met regelmaat een pan soep. Maar de smaak van die van oma heb ik nooit kunnen evenaren. Ik probeer het wel, maar in de verste verte kom ik niet in de buurt van die dampende pan van oma.
Tips?
Ging jij op zondag ook bij je opa en oma op de soep? Was die ook zo lekker? En heb jij het geheim kunnen achterhalen? Ik houd me aanbevolen voor tips! Reageer maar onder dit blog.
Meer blogs: