Vakantie, wat een magisch woord! Het vooruitzicht een paar weken te ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Aangezien de werkende mens een beperkt aantal vakantiedagen heeft, is het wel zo prettig als die vakantiebestemming niet al te veel nare verrassingen in petto heeft. In de huidige tijd is het slagen van deze missie een stuk kansrijker dan vroeger. Nu hoef je maar je te begeven op het wereldwijde web om overweldigd te worden door alle ins en outs van de accommodatie en vakantiebestemming.
Het reisbureau
Maar hoe deden we dat ook alweer voordat het internet in ons leven kwam? Ach ja, dat is ook zo: naar het reisbureau. Eerst om alle reisgidsen te verzamelen en een tweede keer om de reis te boeken naar je gekozen bestemming. In de teksten van de reisgidsen was ik alert op zinsneden als: knus appartement (ze bedoelen hier krap) of in levendige omgeving (te midden van luidruchtige bars). Kun je tegenwoordig overweldigd worden door een tsunami van foto’s, in vroegere tijden moest je het doen met de foto (als je mazzel had: foto’s) die in de reisgids stond(en).
Maar geen nood, elk reisbureau bezat een dik boek ‘Toeristiek’ genaamd met daarin objectieve gedetailleerde informatie van het appartement van je keuze en de omgeving. Gespeend van elke vorm van smeuïgheid stond hierin beschreven, hoeveel treden er waren naar het strand, het aanwezige meubilair, de oppervlaktes van de kamers etc. Dat was onze houvast en daarna was het God zegene de greep.
Zakynthos
Ik herinner me een vakantie in 1990. Ons oog was gevallen op een recent gebouwd appartement direct aan zee op het prachtige Griekse eiland Zakynthos. En daar was geen woord van gelogen, maar dat het strand in gebruik was als doorgaande weg, dat had de reisorganisatie onvermeld gelaten. Nou was het niet alsof er een snelweg voor je neus lag, maar het was toch minpuntje of zeg maar minpunt of zeg maar een enorme domper. Maar je bent op vakantie en Zakynthos is prachtig, zeker in het voorjaar toen wij er waren. Onze eerste avond zaten wij op ons balkon, ondanks de weg, te genieten van het uitzicht op zee. Rond zes uur draaide de iets verderop gelegen bar de speakers flink open. We konden ons ook niet herinneren iets gelezen te hebben over een levendige omgeving.
Enfin, een tweede minpunt. Ons adrenalinepeil kreeg een flinke boost toen een half uur later een andere bar besloot hetzelfde te doen. We werden tureluurs van die twee door elkaar klinkende muziekstromen. De volgende dag deden we ons beklag bij de hostess. Dat was uiteraard volstrekt zinloos, wat kon die daar nou aan doen? Maar we wilden toch ergens onze frustratie afreageren. We namen ons voor ons niet al te veel ergeren aan alle decibellen en dat lukte al na de tweede avond. We probeerden er de humor van in te zien, want zoals gezegd je bent op vakantie.
Overdag trokken we erop uit op een brommertje en crosten het hele prachtige bloemrijke eiland af. En zo staat deze vakantie bij ons te boek als een heerlijke vakantie. Desalniettemin, ben ik blij dat ik in de huidige tijd kan proberen verstoken te blijven van dit soort taferelen. Al dat surfen op internet kost overigens irritant veel tijd. Maar dan heb je in ieder geval meer garantie op een zo relaxed mogelijke vakantie. Overigens, fysieke reisbureaus bestaan die nog?
Meer blogs: