De allereerste musical die ik in mijn leven zag was ‘Grease’. Ik zag de musical-film in 1978 in de bioscoop. De film werd een grote hit en ik genoot van het romantische verhaal van Sandy en Danny. De muziek en dans in combinatie met het romantische verhaal maakten ‘Grease’ tot een iconische film die nog steeds geliefd is bij vele generaties.
Ik had bij Grease zelf nog niet door dat het een musical betrof. En ik overtuig mezelf er nog regelmatig van ‘dat ik musicals stom vind’. En toch wordt het lijstje met ‘musicals die ik toch wel erg kan waarderen’ steeds langer. Drie musicals staan zelfs in de top 10 van mijn meest bekeken films.
- Jesus Christ Superstar
- Hair
- Mama Mia 1 en 2
Jesus Christ Superstar is eigenlijk geen musical maar een rockopera. En daar verschuil ik me dan ook achter. Van de originele toneeluitvoering zijn wel meerdere variaties musicals gemaakt, maar die ben ik niet gaan kijken. Van de opera heb ik de dvd, de dubbel-cd en de lp bewaard. Ik kan de hele film uit mijn hoofd meezingen, tot grote ergernis van mijn buren en huisgenoten.
“Tell the rabble to be quiet
We anticipate a riot
This common crowd
Is much too loud
Hosanna, hey sanna, sanna, sanna, ho
Sanna, hey sanna, ho, sannaaaaaa”
Zoiets
Maar een voorstelling waar veel zang en dans in voorkomt, vind ik normaliter irritant. De muziek en liedjes in een musical duren in mij veel te lang. Dan denk ik vaak al na het eerste liedje: “Dit schiet zo niet op met dat gejammer, hou op met zingen en dansen en speel alsjeblieft gewoon door.”
In Nederland kun je al decennialang musicals zien in speciaal gebouwde theaters. Ze zijn immens populair bij het grote publiek. Mij krijg je er met geen stok naartoe.
Nu ik er voor deze blog over musicals nadenk, realiseer ik me dat ik, zonder goed opgelet te hebben, wel een aantal musicals gezien heb. Zo zag ik in 1984 ‘Ciske de Rat’ en ik keek op tv naar de serie ‘Fame’. ‘A Chorus Line’.
Toen Netflix er nog niet was, leende ik een keer de musical-film ‘MAMMA MIA!’ op dvd. Ik keek er 5 minuten naar en klaar was ik ermee. Een vreselijke film vond ik het en toen wist ik het zeker ‘Musicals zijn stom!’.
Tot mijn dochter (toen 9 jaar) voor de 6e keer ‘MAMMA MIA!, here we go again’ aanzette. Toen moest ik wel een keer meekijken. Tot mijn grote verbazing vond ik deze film hartstikke leuk. Vooral het moment dat Cher uit haar een helikopter stapt en roept ‘Bonjour mes enfants, je suis arrivé’. Toen was ik om en kreeg deel een herkansing.
Nu zijn mijn dochter en ik ‘MAMMA MIA doeabees’ en zingen we de hele dag:
‘Mama mia, here I go again
My, my, how can I resist you?
Mamma mia, does it show again
My, my, just how much I’ve missed you’
We kunnen niet wachten tot deel drie uitkomt!
De musical ‘Tommy’ en ‘All that Jazz’ kijken bij ONS tv
De musical Annie werd onlangs uitgezonden. De is de musical der musicals waar ik niet van houd. Maar waar praat ik over, ik heb die musical niet eens een kans gegeven en ook niet vorige maand bij ONS tv.
Nu zendt ONS tv in februari weer 2 musical-films uit:
- ‘All that Jazz’, een musical-fantasy film, woensdag 7 februari.
- ‘Tommy’, een rockopera, woensdag 21 februari.
Het zou – net als toen bij Mama Mia! – misschien geen kwaad kunnen ze bij ONS tv te gaan kijken! Misschien is dat het moment om mijn vastgeroeste overtuiging ‘dat musicals stom zijn’ los te laten.
Meer blogs: