Begin bouwen
Hoe ze het geregeld heeft, weet ik niet, maar we konden stammetjes ophalen in een bosje van het landgoed. Blijenbeek tussen Afferden en Siebengewald. Nou, wij daarheen met de toenmalige vriend van mijn moeder “de Snor”. Hij had een hele dikke buik en ja; een grote snor maar bovenal een aanhangertje! Dus die werd vol geladen met manshoge stammetjes dennenhout van ongeveer 15 cm à 25 cm doorsnee en grotendeels ontdaan van bast en takken. Helemaal te gek! Ja en er moest een dak op natuurlijk en daarvoor haalden we ruwe afval eiken planken bij de lijstenfabriek in Nieuw-Bergen. Volgens mij allemaal gratis want ik heb nooit gehoord van dat we er voor moesten betalen. Ik heb mijn moeder gevraagd maar die wist het ook niet meer.
Het museum
Maar goed toen de vraag waar we die hut überhaupt neer zouden gaan zetten? Eigenlijk zo gevonden namelijk hij zou halfweg tussen ons en Handrie de Kunning onder de dubbele eikenboom gebouwd gaan worden. Aan 1 kant het zandpad aangrenzend een paardenbak en aan de andere kant ongeveer 1 meter lager lag een weiland en daarnaast weer een verhard landweggetje dat liep van Aijen naar Bergen. De weg die leidde uiteindelijk naar de Rijksweg die naar Venlo ging. Daar was ook de oude melkfabriek maar die was niet meer in gebruik. Daar dan weer een zijweggetje waar onder andere de boer Toon Urselman woonde. Tegenover zijn boerderij lag een grote open schuur met allerlei oud landbouw gereedschap en zijn oude trekker; we noemden dat ook wel gekscherend het museum. Het was wèl het hele kapitaal van Toon! Een typische boer met altijd een vale pet op, een half kale kop, een pijp, een blauwe overall en op gele klompen. Dat komt toch alleen in je fantasie voor zou je denken maar goed; de weg.
Zeepkist
Het grappige de weg naar Toon liep een beetje omhoog en daar gingen wij weer met een zeepkist vanaf. En die zeepkist werd gebouwd met een oude kinderwagen onderstel met daarop, jawel, een motorkap van een oude trekker uit Toon’s museum! Was net een “race” kuipstoeltje waar wij precies in pasten! Tja, het kinderwagenonderstel was natuurlijk geen lang leven beschoren als wij loei hard de berg af scheurden zonder stuur zo de, gelukkig, droge sloot in!
Maar ik dwaal af van mijn eigenlijke verhaal over mijn hut, dus ga er maar eens voor zitten!
Wordt vervolgd…
Benieuwd naar deel 3 van ‘Mijn hut’? Lees het volgende deel!
Meer blogs:
- Deel 1: mijn hut
- Benieuwd naar meer verhalen van SchoolBANK redacteur Roger? Lees hier deel 1 van brieven uit Berlijn