Vroeger kreeg je op de lagere school een kroontjespen. Heb jij er vroeger ook mee geschreven? Ga terug in de tijd met deze nostalgische herinneringen!
Kroontjespen, nostalgische herinneringen
Toen de lei uit de schoollokalen verdween, deed de kroontjespen zijn intrede. Deze stalen schrijfpen had een kroonvormige verbreding, die in een penhouder werd geklemd om hem te kunnen gebruiken. Deze penhouders waren van hout – en hier werd vaak hevig op gekauwd. Er waren zelfs kinderen die hun penhouder bijna helemaal hadden weg gekauwd, waardoor ze alleen nog maar met het metalen busje schreven.
Als je een nieuwe kroontjespen kreeg, hield je hem een paar minuten in je mond. Dit zou hem namelijk ontvetten, waardoor de inkt beter zou blijven zitten. Daarna doopte je de pen in een inktpot en kon je ermee schrijven. Dit was best een opgave voor als je linkshandig was… De inkt droogt namelijk traag, waardoor er al snel vegen ontstonden. Gelukkig kwam er na een tijdje vloeipapier – hierop droogte de inkt sneller. Het bleef hoe dan ook een moeilijke opgave. Geïrriteerd dat je dan was, gooide je je pen bij het ingebouwde inktpotje. Ook hier was je niet altijd blij mee. Regelmatig kwamen er propjes in de inktpot, waardoor er nog meer vlekken ontstonden. En daar was de juf niet blij mee.
De inktlap was dan ook een onmisbaar hulpmiddel. Je moeder maakte deze – hoe lief – van verschillende lapjes. Het doekje had een knoop in het midden. Met dit lapje maakte je de pen schoon. Als een van de lapjes vol zat met inkt, was het tijd voor het volgende lapje.
De kroontjespen zorgde voor veel kwajongensstreken
Tijdens het schrijven hoorde je in de klas het geluid van de pennen die op de bodem van het inktpotje tikten. Maar er is waarschijnlijk een geluid dat je nog veel meer bijstaat. Veel kinderen hadden de gewoonte om tijdens het schrijven het schuifje van de inktpot steeds open en dicht te doen. Hiermee was je uren zoet. Kan jij je het geluid van het schuifje nog herinneren? Als je een meisje bent, kan je het volgende misschien ook nog wel herinneren: de vlechten van meisjes werden regelmatig in de inktpot gedoopt. Heel grappig, mijn niet heus. Of wat dacht je van wat gist in de inktpot? Een typische kwajongensstreek van vroeger. De volgende ochtend zat alles onder de inkt… Ook kon je met de pen je klasgenootjes prikken én kon je stukjes gum, gedompeld in de inkt, wegschieten.
Het afscheid van de kroontjespen
Kroontjespennen werden tot eind jaren ‘60 gebruikt. Na de jaren ‘60 was werd de kroontjespen vervangen door de balpen en vulpen. Dit was een fantastisch en memorabel moment. Je vroeg je dan ook af waarom dit niet eerder was uitgevonden… Met een balpen bracht je met een bal of kogel de inkt op het papier aan en de vulpen had gewoon een vulling in de pen zitten. Dit deed je aan het begin met inkt uit een inktpot, maar tegenwoordig wordt er gebruik gemaakt van kant en klare inktpatronen. Ontzettend handig!
Schrijfwaar in 2022
Momenteel is er geen vaste schrijfwaar meer. Vroeger was het een goede keuze om alle kinderen dezelfde pen te geven. Tegenwoordig zijn er zoveel goede schrijfmaterialen voorhanden, dat alle kinderen met dezelfde pen geven niet meer de beste keuze is. Kinderen kunnen daarom nu kiezen uit:
- HB-potlood
- Rollerpen
- Balpennen
- Vulpen
Heb jij ooit met een kroontjespen geschreven? Laat het ons weten in de reacties!
Lees ook:
Reacties 84
Als je heel erg je best deed mocht je met rode inkt schrijven. Ik schrijf nog regelmatig met een kroontjes pen, altijd de Kerstkaarten.
Ja, ook ik had het genoegen om met een kroontjespen te schrijven. Dit was in de jaren 60. Nog op de basisschool had ik dat ding. Ik zat altijd met mijn vinger onder het inktpotje. Tot dat hij daar uitschoot. Heerlijk die vlek op de tafel.
Knoeien met vloei papier en inkt lappen en niet te vergeten de inktpotten in de school bankjes.
De kroontjespen heeft ervoor gezorgd dat mijn handschrift tot op vandaag mooi en vloeiend is, al zeg ik het zelf. Nog steeds schrijf ik met mijn vulpen, niet iedere dag, maar bij sommige gelegenheden. Het geeft mij rust en maakt dat ik betere teksten schrijf dan met het digitale materiaal….
Dat is waar. Ook mijn handschrift heeft baat gehad bij een kroontjespen “opleiding” Gekke is wel dat mijn jongere collega’s soms mijn handschrift lastig lezen vinden. Alle lettertjes zitten aan elkaar in een woord !!
Het was erg vervelend als je iets te hard gedrukt had en er een vezeltje papier tussen de penpunt in kwam te zitten! Daar ging je mooie handschrift! Ik kon er echter altijd mooi mee schrijven en voor de motoriek was het heel goed om met een kroontjespen te schrijven.
Ook ik heb ermee leren schoonschrijven, en geknoeid met inktpotten. Wat schrijven met de kroontjespen ook tot gevolg had, was dat je ermee leerde rechts te schrijven, ook als je linkshandig was. Door links te schrijven met een kroontjespen, wreef je met je hand over de nog natte inkt, kan niet.
Herkenbaar. Linkshandig. Grote drie voor netjes schrijven. Hahaha.
Ik ben links dus als ik er mee schreef zat mijn hele hand vol ink. Daarom schrijf nu nog met mijn hand onder het schrift. I can still smell the ink. When we arrived in Canada we wrote solely with pencil.
ja slechte herinneringen aan de kroontjespen die herinneringen van de lagere schol weet ik niet meer , naar op de mul verplichtte het hoofd ons met een kroontjespen te schrijven , een drama want ik ban linkshandig en dat kan met zo'n pen niet ben altijd lelijk blijven schrijven
I had exactly the same experience !!
Ik heb 1 jaar met een kroontjespen geschreven, de eerste klas, schooljaar 1967-1968. De penhouder was van geel kunststof. Het likken aan de pen moest je niet doen als er inkt aan zat, sommigen deden dat wel ......... Het boek van Jan Wolkers : "De hond met de blauwe tong" doet mij hier altijd aan terug denken. Inktlappen, in mijn tijd kocht je die gewoon :) Ik heb nog papier uit die eerste klas met de letters die je leerde schrijven. Ik heb zo een blaadje met wel 50 keer de letter i
Wij hadden een juf die een hoog cijfer gaf op schrijven als je heel mooi licht schreef. Dus duwde je een aantal propjes vloeipapier in de inktpot (Luctor Baarn) en dan mocht je je inktpotje schoonmaken omdat er te veel troep in zat. Het was dan de truc om een klein beetje water in de inktpot te houden zodat de inkt a.h.w. een beetje werd verdund. Daarmee schreef je altijd heel mooi licht. Het risico bestond dat je teveel water in het inktpotje had en dan werden de letters wel héél erg licht.
Zelf heb ik slechte ervaringen met de kroontjespen. Ik kreeg de inktdruppels over mijn kleding. We hadden het niet erg breed thuis,dus ik moest een schortje voor van mijn moeder. Terwijl ik ook ontzettend gepest werd door het dragen van mijn kleding.
Ja de kroontjespen en zo'n klein potje inkt in je schoolbank , kwam de non ( ik zat bij de nonnen ) met een grote fles je potje vullen , maar wat een ramp die pennen altijd vlekken en knoeiboel , was blij toen de Bic balpennen kwamen :-)
Best SchoolBANK redacteur Ilse, WAT betekent "mijn niet heus"? Of bedoelt u misschien "maar niet heus"?
Correctie: "Best" moet zijn "Beste".
Ja, ja, in 1960 begonnen we in de eerste klas met potlood en dan kwam na een half jaar de kroontjespen. Dat was een memorabel moment. Ik denk dat ik mijn hele lagere schoolperiode met pen en inkt heb geschreven. Mooi geconcentreerd, want je kon niet raffelen. Het is nu nog aan de handschriften te zien wie met kroontjespen en wie met ballpoint is begonnen met schrijven. En alles eerst in het klad en dan overschrijven in het net. Daar hadden we dus gewoon tijd voor. Er waren ook diverse kleuren inkt. Als je goed presteerde dan mocht je met groen en later met rood schrijven. Kon je in een oogopslag in je schrift zien of je je best had gedaan op school.
Ja zeker wel
Ik ben in 1966 naar de wat nu heet de basisschool gegaan en wij kregen de kroontjes pen mee naar huis en dan zou je denken dat we een balpen kregen maar niets is minder waar, de eerste schrijfles was op een Lei met griffel ! Het ergste wat mij van toen bij is gebleven is de "&" die ik tot op heden niet onder de knie heb gekregen maar zo erg op gehamerd werd dat je die moest leren dat mijn handschrift mede door enkele keren in het ziekenhuis hebben gelegen lijkt op iemand die steno schrijft ;-) oké als ik een Parker pen heb dan valt het wel mee maar erg netjes schrijf ik niet. Maar ja wie schrijft er nu nog echt brieven met een pen? via een computer gaat het sneller en de spelling controle is ook echt super makkelijk.
Denk toch nog wel 3 jaar op de lagere school met kroontjespen geschreven. In de vierde klas kregen we toen BIG Balpennen. Die vlekte net zo erg. Schrijf tot op de dag van vandaag van onder naar boven (draai het papier) Ben linkshandig. Schrijft het liefs met een vulpen.
Bijzonder dat er mensen, die jonger zijn dan ik, nog met een kroontjespen hebben geschreven. Zelf heb ik dat nooit mogen ervaren. In september 1963 ging ik naar de eerste klas van de lagere school. Tot Kerstmis heb ik met een potlood geschreven. In januari 1964 ging de hele school over op balpennen. Ik weet nog precies hoe ze eruit zagen en welke kleur ze hadden. De inktpotjes in de schoolbankjes werden eruit gehaald. Als je het schuifje open deed zag je alleen een gat. Mijn twee oudere zusjes (resp. 2 en 3 jaar ouder) hebben nog wel met een kroontjespen geschreven. Veel later - ik was al van school - heb ik voor de grap geprobeerd met een kroontjespen te schrijven. Ik vond het maar niks.
Ik vond het geweldig om met een kroontjespen te schrijven. Als je alles goed gemaakt had, of minimaal een 8 voor rekenen had mocht je de volgende les met gekleurde inkt schrijven. Je mocht dan bij de juf een potje gekleurde inkt uitkiezen. Rood, groen of geel.
Ja dat heb ik ook nog gedaan.Als je inderdaad een acht had of meer met schrijven mocht je de keer erop met gekleurde inkt schrijven.Best een mooie tijd.
De balpen kwam pas toen ik al in de zesde klas zat (nu groep 8) wij mochten die uitproberen, maar je kon daarmee niet dik/dun schrijven. De bovenmeester waarbij je in de klas kwam, wanneer het de bedoeling was dat je na de lagere school naar de HBS of het Gymnasium ging, vond die nieuwe pen maar niets. Die grote vierkante flessen inkt om bij te vullen ken ik ook nog uit die tijd. Ik was oorspronkelijk links, maar dat werd er in de tweede klas al uitgeslagen (met een tik van een liniaal op je vingers ) Tja dat was kennelijk in die tijd vrij normaal, want ik heb er nooit over geklaagd thuis.
Ik heb ook leren schrijven met een kroontjespen. op de Wingerdschool in Amsterdam Noord. Ook ik was links en kreeg ook met de liniaal een tik op mijn vingers. Schrijven doe ik rechts maar voor de rest blijf ik alles links doen!
Dat was dus gewoon normaal in die tijd, links zijn werd bestraft. Dingen die ik doe en die niet aangeleerd zijn doe ik nog steeds andersom. bv ik legde mijn kinderen als baby met hun hoofdje naar de andere kant dan wat kennelijk normaal is. Nu kregen ze gewoon een droge luier dus er is niemand die daar ooit een opmerking over heefd gemaakt.
Heb er nog wel nare herinnegen aan. Ik schreeft heel belabberd en maakte dus veel vlekken. Meester Ras (Antoiniusschool Budel) scheurde dan voor de klas mijn schriftje kapot Vervolgens moest ik mijn handen op de schoolbank leggen en dan ging hij er met de aanwijsstok keihard over heen. En dan moest ik bibberend weer schrijven zonder te vlekken. Pure kindermishandeling.
Het schrijven met kroontjespen was niet altijd fijn. Als je pen was gevallen was de punt eraf en moest je een nieuwe. En het werd ook als wapen gebruikt soms kreeg je een prik van je achterbuurtman of buurvrouw. En je had ook een inktlap Het was ook vaak vlekken of je inktpot viel om. Altijd opletten of de inkt was opgedroogd.
Hoewel we op de lagere school tafeltjes hadden, waar nog de ronde plek was, waar men vroeger de inktpot inzette, hebben wij daar niet mee geschreven, dacht ik. Later deed ik 'n tekencursus, waar o.a. met 'n kroontjespen en potje inkt werd gewerkt (en 'n ganzeveer...) Zelf schrijf ik graag kinderverhalen; In het klad met een gewone blauwe pen en met 'n gewone zwarte pen, als 't in 't net moet. Tekenen doe ik graag met 'n teken- en kleurpotlood.
1965 , in de eerste 2 klassen nog met kroontjespen, was misschien niet zo fijn als materiaal maar je handschrift was een stuk mooier en nu zeggen mensen nog steeds dat ik een mooi handschrift heb, tegenwoordig is het bijna onleesbaar wat de kinderen schrijven. Jaren later nog een cursus caligrafie gedaan en jawel met kroontjespen en en losse inkt.
As a 6 year old I attended the Prinses Beatrix school in Zeist ! I am left handed,(here in Australia we call it cacky handed ) And so,more often than not,I used to smudge the paper ! One day the teacher was So mad at me that he shuffed the pen into my arm !! He lost his job over it !!!
Ik heb ook nog met een lei en schriffel? geschreven. Aad Vogel.
Dat wa in 1938. Aad vogelaar
Ik heb met een kroontjespen geschreven. Heb nog een inktpot met zo'n reservoirtje bovenin en kroontjespen als nostalgie bewaard in een schrijfmap
Vanaf 1957 op de St.Alphonsus school ( Rauwenhofstraat Rotterdam-W) met kroontjespen leren schrijven. Als je in de volgende klassen een dictee had geschreven ,kreeg je altijd een cijfer voor foutloos schrijven en een cijfer voor mooi schrijven. De juf tekende er dan een bloemetje bij. Bij 10 bloemetjes plakte ze er een piepklein poësie-plaatje bij. Dat stimuleerde dan om mooi te schrijven. De inktpotten werden bijgevuld met de grote vierkante fles van Talens : Koningsblauw. De penhouders werden inderdaad afgekloven en daarmee ( ook met de tot kwastjes gekloven zoethout) werd de schoolbank geschilderd. Ik kwam altijd thuis met inkt onder mijn arm tot aan de elleboog ("hoe doe je dat toch als je alleen maar schrijft ? ") Mijn moeder maakte voor ons zelf de inktlappen , van oud zeemleer stukjes bovenop elkaar met een mooie knoop erop, voor het hele schooljaar. Nieuw jaar , nieuwe inktlap. Toen de balbennen kwamen mochten wij er niet mee schrijven , het was slecht voor je handschrift. Maar het kwam er toch wel van , niet te stoppen.Ook het prikken in mijn rug, weet ik nog goed. En als het papier niet mooi glad was ( mindere kwaliteit kladpapier) dan bleef je pen haken , dan was je hele werk vol kleine spetjes ! Ik schrijf nog steeds graag echte brieven en die krijg ik ook terug. Niets is leuker dan een brief openmaken en lezen bij een kop koffie.
Heb met een kroontjes pen leren schrijven. Mijn handen zaten altijd onder de inktvlekken.
De pennen die U hierbij op foto laat zien zijn dus NIET de 'Kroontjespennen'...ik heb deze nog nooit gezien. Wij schreven eerst in de jaren '50 met een klein stalen pennetje (recht glad model) toen ik in 1959 naar een andere school ging schreven ze daar met de 'kroontjespen' met i.d.d. een kroontje. U laat hier een afwijkend model pen zien...géén 'kroontjespen' dus.
Ben het met Fred eens; ik heb in 1953/1954 leren schrijven op de Karreschool in Den Haag, methode Eerst-duidelijk-dan-snel, en wij hadden ook zo'n smal plat pennetje, wel in een houten houder.
Geleen, 30-6-2022 Ja, daar had ik (geboren in 1952) óók mee geschreven op de lagere school... Maar nog ietsjes eerder: met een griffel op een leibordje (krassend geluid...). Dat was heel even in de Molukse kampschool (dependance), toen ook de schoolmelk werd uitgedeeld... In iedere schoolbank zaten de inktpotjes verzonken in een gat met een schuif. En om je kroontjespen schoon te maken, had je daarvoor een pennenlapje nodig. Toen had je zelf niet veel geld om zo'n "echte originele" van zeemleer in de winkel te kopen. Dus ging (bijna) iedereen thuis aan de slag: creatief bezig om van restant stof je eigen ontworpen, kleurrijk laagjes pennenlapje te maken. Een anekdote wat later op de Mulo (periode 1964-1968). Onze wiskundeleraar die nogal veel rookte, vroeg aan de klas: "Wie is vandaag op de fiets?" De gelukkige die uitgekozen werd, mocht dan even naar buiten om voor hem 'n pakje sigaretten (Golden Fiction? Lexington? Caballero?) te gaan halen... Dus zo gauw onder de les die vraag kwam, stak iedereen zijn hand op. Maar... deze keer ging 't anders, en wees hij iemand aan: "Ja, jij daar! Dan mag je vandaag alle inktpotten van de klas vullen [uit de grote inktfles net zo'n schenktuit]..." Hilariteit alom natuurlijk... ;)
Ja op de basisschool in Rotterdam Hillegersberg met dat stomme potje (dacht ik toen) wat bij mij vaak is omgevallen... tegenwoordig gelukkig veel beter schrijfmateriaal (bv floating pennen), al is dat met inkt geschrevene door de transparantie in de handen van een echt talent natuurlijk veel mooier.
zeker wel en ook nog tussen die hele fijne lijntjes. + 70 jaar geleden.
Ik heb altijd met veel plezier met die kroontjespen geschreven, de reden waarom je steeds dat kroontje in je mond nat maakte was om in feite die inkt op die manier te verdunnen en daardoor kon je dan mooier schrijven. Aan het einde van het schooljaar op de laatste dag kregen we een emmer met water en moesten al die inktpotjes leeggemaakt worden en schoongespoeld ! Op de eerste dag van het nieuwe schooljaar werden die dan weer gevuld, dat was zo'n grote vierkante fles waar zo'n schenktuitje aan zat en dan kon je op die manier die potjes vullen. Die kroontjes heb ik nu nog, gewoon bewaard als nostalgie ! Jammer dat men dat op enig moment afgeschaft heeft want in feite leerde iedereen zo op die manier wel allemaal hetzelfde schrijven. Net zoals die schriftjes met die 3 lijntjes, nu nog krijg ik de opmerking dat ik zo mooi en duidelijk schrijf maar ik heb het toen ook altijd graag gedaan en heb daar nu nog mijn voordeel van want sommige handschriften zijn vaak heel moeilijk te lezen. Ik kijk in ieder geval met een mooi en goed gevoel op die periode terug, zou nu in deze tijd dat niet nog eens over willen doen !
Ja op de lagere school en als je voor een vak en 8-9 of 10 behaalde en een 7-8 voor schrijven dan kreeg je een stempel en bij 10 stempeltjes kreeg je een prentje, helaas heb ik dat nooit gekregen omdat ik linkshandig ben had ik bij het 2e woordje al een vlek op mijn blad dus ik kreeg steevast een 4 of 5, ik heb al mijn lager school jaren ik geloof 2x een 6 gekregen
Ik ben niet opgegroeid met het kroontjes pennetje maar gebruikte en nu nog altijd om mijn kaarten mee te maken...en ik teken iets over en in kleren met potloot heerlijk om te doen...
Kleren?nee kleuren natuurlijk...!
Question to Co Overeem: Did you manage to take out a Schoolbank "Plus" membership? If so, how did you arrange to pay for it? They don't accept credit cards .....
Ook ik heb met een kroontjes pen geschreven ondanks dat ik linkshandig ben. Moest van de nonnen en juffrouwen rechts schrijven, nou dat was een drama. Nu heb ik geen vast handschrift meer maar kan nu wel met 2 handen gelijktijdig schrijven. Met een vulpen was het natuurlijk een zelfde probleem, er waren nog lang geen linkshandige. Ik zat op een meisjesschool dus er zaten geen jongens bij ons op school
MARRY VAN STEEG-TROOST. IK HERINNER MIJ NOG HEEL GOED DEZE PERIODE. ROND 1947-1950 ZAT IK OP DE OPENBARE LAGERE SCHOOL IN NW-VENNEP. EEN MEDELEERLING ZAT NAAST MIJ EN WERD KWAAD OP MIJ EN STAK ZIJN PEN IN MIJN ARM. OP DAT OGENBLIK ZAGEN WIJ NIET WAAR DE HELFT VAN DE KROONTJESPEN WAS VERDWENEN, HIJ WERD NOG BOZER. WEKEN LATER KREEG IK EEN ZERE ARM WAARIN SCHEUTEN KWAMEN, NAAR DE DOKTER, DIE IN MIJN ARM DE HELFT VAN DE VERDWENEN KROONTJES VOND. PROBLEEM OPGELOST. IK BEN BU 83 EN NOG ALTIJD IS HET LITTEKEN TE ZIEN VAN HET VERWIJDEREN VAN DE {HALVE KROONTJESPEN) ECHT WAAR GEBEURD!
Heb ook met de kroontjespen geschreven. Was altijd een strijd wie de mooiste "inktklapper" had. Waren altijd jaloers op de kinderen van de 6de klas (tegenwoordig groep 8), want dan pas kreeg je een vulpen.
Ja ik heb ook met een kroontjes pen geschreven dat was op de Ringschool in Pernis in de jaren 40
Wij schreven op de lagere school ook met een kroontjespen. Ik herinner me nog een "raar" voorval uit die tijd. Het zal in 1945/1955 zijn geweest. Ik zat op een tweemansschooltje, waarbij de juf de eerste drie klassen onder haar hoede had en de meester de hoogste klassen(inclusief klas 7). Deze meester kon geweldig vertellen, maar orde houden: ho maar. Als hij met zijn rug naar de klas stond werd er van alles uitgehaald wat niet met de les te maken had. Zo werden er wel eens pepermuntjes op de kachel gelegd: dat begon te smeulen en de stank was verschrikkelijk. Tijdens de schrijfles werd op het bord geschreven wat de leerlingen na moesten schrijven in hun schriftje. Een van de jongens wilde wel eens iets uithalen en op het moment dat de meester weer met zijn rug naar de klas stond gooide hij zijn kroontjespen richting het kale achterhoofd: RAAK! Er klonk een harde gil en de pen trilde nog na in het achterhoofd. Wat er verder gebeurde herinner ik me niet meer, maar ik vermoed dat die bewuste leerling wel met een eind hout op zijn ....... heeft gekregen. Op het voortgezet onderwijs moest je zelf voor je schrijfmateriaal zorgen en daarom kreeg ik van mijn ouders een vulpen. Die heb ik alle jaren daarna gebruikt, hoewel er ook al snel balpoints bijkwamen. Op de Kweekschool gebeurde ook nog iets waar ik nog steeds iets van over heb: ik zat met mijn voet tegen de stoel van de voorbuurvrouw te tikken en die was dat op een gegeven moment helemaal beu. Ze nam haar potlood en stak daarmee in de richting van mijn been: raak. Ik heb er nog steeds een tatoeage van over! Tegenwoordig gebruik ik ook kalligrafeerpennen om Bijbels e.d. te voorzien van namen/teksten met mooie letters.
De kroontjespen op de afbeelding is helaas geen Kroontjespen het is een later gebruikte pen. Kroontjes pennen waren gevoeliger voor vlekken, en daarom vervangen door de uitgebeelde pen vervangen.
Halverwege jaren vijftig van de vorige eeuw werd op op de Hilversumse HSV nog eventjes met de kroontjespen geschreven, tot de ballpoint natuurlijk ten tonele verscheen. Buiten de bekende blauwe vingers herinner ik mij vooral het in de houten schoolbank ingebouwde bakelieten inktbakje (voormalige houten schoolbank dus, m.a.w. zitplaats en schrijfblad vormen één), circa 5x15 cm., bruin/rood van kleur met een schuifje erboven, opdat de inkt zelf aan licht en lucht onttrokken kon worden. Vaag meen ik me te herinneren dat op het dekseltje uitspringend de merknaam ROTHUIZEN of ROTHUYZEN stond, maar misschien is er iemand die daar het fijne nog van weet.
Hoi Henk, die bankjes kan ik mij nog wel herinneren maar de glazen inktpotjes zelf waren er op een paar na wel uit. Volgens mij stond er Rothuizen op. Ik zat rond 1967/68 op de HSV in de eerste klas bij juffrouw Den Daas ( Dikke Daas :-) Waarschijnlijk heb jij haar ook nog wel mee gemaakt. Dat was nèt vóór de verbouwing. De hoge ramen werden vervangen door lagere waardoor je naar buiten kon kijken. Ik heb nog nèt al die strenge ouwe rotten mee gemaakt, zoals Millenaar ( Pillewip) en Dijkstra ( Iedereen kon touw klimmen). Toneelles van dat mannetje met die bochel. Weet jij nog hoe hij heette?
Leuk om een reactie te krijgen Laila. Rond 1955/56 zat ik in de eerste klas bij juf(frouw) Schippers, die ik overigens weer gesproken heb op de eeuwviering van de HSV in 2009. Juffrouw den Daas ken ik alleen van naam, wel heb ik ook les gehad van juf Noordanus (?), meester Feenstra (Kleine Veen, zeiden we), nogmaals meester Feenstra (ook wel Grote Veen) en tenslotte van meester en hoofd der school dhr. Koning. Meester Millenaar (Pillewip, hoe kom je op zo'n naam) was wel een tijdje mijn overblijfmeester voor tussen de middag, (ik woonde immers in Hollandsche Rading dus kon niet naar huis), die op zijn dooie houtje voor zichzelf een appel schilde en de schijfjes smakkend naar binnen werkte. Misschien dat de vakleerkracht voor toneel dezelfde was als die voor muziek; dan zou het de heer van Duyn geweest moeten zijn. Wegens gebrek aan talent werd mij eens de rol van 'boom' toebedeeld, hetgeen, tegen de verwachting in, zeker geen eenvoudige rol was, want je moest vrijwel een uur stil staan. Destijds blonk ik echter iets meer uit in gymnastiek en ik werd dan ook uitgekozen om ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de HSV in 1959 voorbeelden te tonen van mijn behendigheden rond de bok, waarvan meen ik nog enkele foto's bestaan op de pagina van de school. De gymmeester Dijkstra of Dijksma kende overigens geen mededogen. Als je bij het touwklimmen te snel naar beneden kwam en je handen waren 'verbrand' door de wrijving zei hij: doorgaan, niet aanstellen jij. Wat eveneens als lichamelijke oefening vermeld kan worden is het bijhouden van een eigen tuintje tussen fietshok en speelplein. We mochten met zaadjes van de sterrenkers (tuinkers) ons naam inzaaien, heel bewerkelijk, want ik heb een lange dubbele achternaam, ofschoon ik de toevoeging nooit gebruik. En dan nog het boek dat we allemaal rond de viering eind jaren vijftig gratis en voor niks kregen: Ons Hilversum van Cor Bruijn. Toevalligerwijze heb ik met zijn kleinzoon in dezelfde klas gezeten en we zien elkaar nog jaarlijks. Tenslotte; ik ben erg blij dat er nog iemand op deze aarde rondloopt, die de naam Rothuizen kent.
Dat weet ik niet. Mijn inkt pot was van grijs metaal, ik dacht ijzer of zink.
Mijnes was van metaal.
ik schrijf nog steeds met kroontjespen en potlood
Ja mooi schrijven is altijd m'n hobby geweest.in 1948 zat ik in de eerste klas en leerde met een kroontjes pen schrijven.Heel gaaf.Nu ben ik tachtig en is schrijven nog steeds m'n hobby,heb een heel mooi handschrift vind iedereen en ikzelf ook.Maar nu schrijf ik het liefst met fijn schrijvers.Kinderen van nu leren niet meer mooi schrijven,heel jammer,alles schrijft men zoals ik nu doe.ik zat op de escamplaan school in Den Haag.
Ja met een kroontjes pen ,maar niet lang want ik was linkshandig,dus snel met een pen ,want mijn schrijfwerk was niet te lezen ,ging er overheen . En ja mijn vlechten waren ook aan de beurt in de inktpotjes ,moeders niet blij met de inkt in de kleding .
Wij schreven na een inwerkperiode met potlood met een stalen pennetje. Later werd dat een koperen pen met plat voetje. De kroontjespen heb ik wel gebruikt voor een kalligrafie cursus. Net als de grotere schelvispen kun je hier heel goed een dik dun schrift mee schrijven. Onze schrijfmethode was verticaal en niet (licht-)hellend en daarom ook ongeschikt voor de kroontjespen.
Ja, ik herinner me de kroontjespen nog heel goed. Ik heb er nog een, inclusief penhouder. Leuk ermee te schrijven, alleen moest er geen haar aan zitten, dan ging het vlekken. Afvegen aan je inktlap en verder. De inktlappen kon je bij de kantoorboekhandel kopen, maar je kon ze ook heel gemakkelijk zelf maken.
Ja hoor, inktlap zelf maken. Lapjes bij moeder uit de naaidoos. Stapelen en knoop erop. Klaar
Juist zo ging dat.
Een en al ellende. Ik was links en moest rechts leren schrijven. Dat was een drama. Steeds weer vegen op papier en steeds maar weer een 4 of 5 als cijfer, terwijl ik zo mijn best deed. Maar goed, ik heb het uiteindelijk geleerd. Maar pas toen ik met vulpen mocht schrijven, in het V.O. ging het beter. Tegenwoordig gebruik ik nog wel eens een kroontjespen om met Oostindische iunkt te tekenen. Lekker met de linker hand!!
Al deze reacties zijn natuurlijk herkenbaar. Haren in de pen, blauwe vingers van de inkt, etc. Het geeft daarbij wel aan hoe sterk alles is veranderd. Het is ook nauwelijks uit te leggen aan je (klein)kinderen hoe dingen gingen in de zestiger jaren van de vorige eeuw. Op de Jan vd Wiltschool in Utrecht) was het privilege dat je in de zesde klas af en toe met een balpen mocht schrijven. maar dan ook alleen als de bovenmeester het aangaf. Die balpennen waren destijds ook meestal van erbarmelijke kwaliteit, dat bevorderde dan ook weer "zie je wel dat een kroontjespen beter is".
Ik ken de kroontjespen en inktpot nog. ik was linkshandig, maar dat mocht niet, noodgedwongen rechts gaan schrijven. het gekke, ik snijd ook rechts, maar verder doe ik alles links.
Bij ons leerde iedereen rechts schrijven net als u , mijn vraag ; bent u na de lagere school op links over gegaan en zo ja direct of later.
Op de Lagere School (1960-1966)
Op de Lagere School (1960-1966) schreven we met een kroontjespen. Op de MULO mochten we zel kiezen waar we mee schreven.
Ik heb met kroontjespen leren schrijven. Op de lagere school.
Vanaf 1947 ging ik naar de Nic. Beetsschool (lagere school) in Alkmaar waar ik in de houten bank met inktpotje leerde schrijven met de kroontjespen. (Snaarmanslaan) In de 4e klas ging ik naar de nieuwe Jan Ligthartschool vlak bij mijn geboortehuis in de schildersbuurt. Bertus Schrassen.
Inheb nog steeds deze kroontjespennen liggenn
heb op de lagere school leren schrijven met een kroontjes pen vond dat hij soms wel erg gauw kliederde als je in de inktpot had gezeten
Om kliederen te voorkomen mochten we de pen niet dieper duwen dan halfweg. Alles werd ons geleerd.
Op de lagere school (basis school) inderdaad met een kroontjes pen moeten schrijven. Een groot drama voor een linkshandig persoon.
In mijn tijd 1942-1949 leerde iedereen rechts schrijven, ik weet niet of er nog kinderen waren die later op links overstapten.
Al de jaren op de lagere school met een inktpen geschreven .op de LTS kregen we pas palpoint pennen.en was dat geklieder over 😂.nu moet je oppassen dat de printer netjes zijn werk doet !waar blijft de tijd .
Ja zeker weet ik dat nog met een zelfgemaakte pennenlap
Ook ik heb met de kroontjespen geschreven en als je goed je best deed mocht je met rode inkt schrijven. En mijn moeder maakte mijn pannenlap. Als je met de pen goed overweg kon kon je je er heel mooi mee schrijven.
Ik heb ook met de kroontjes pen geschreven 1942-1949 er was niet anders. Wij hadden geen rode inkt maar de juf wel. Ik had een paar vijven in mijn rapport en die schreef ze met rode inkt en dat gaf een vernederend gevoel en toen durfde ik het rapport aan niemand te laten zien. We kregen een rapport 3x met Kerst, Pasen en voor de vakantie die met augustus begon tot september. Verder was er alleen kerst en paasvakantie. Mijn moeder maakte de inktlap.
Ik heb de kroontjespen nogsteeds thuis liggen . De tijd dat je niet met je linkerhand mocht schrijven en ik ben links. Nu kan ik zowel links en rechts schrijven .
op de lagere school schreef ik met een vulpen en dan had je een inktpot en een vloei.