De Elfstedentocht. Misschien wel het meest beroemde evenement van Friesland. In 1997, 25 jaar geleden, werd hij voor de laatste keer geschaatst. De hoogste tijd om wat herinneringen op te halen. Heb jij hem ook ooit geschaatst?
Elfstedentocht, nostalgische herinneringen
De Elfstedentocht, in het Fries ook wel de Alvestêdetocht genoemd, is een bijna 200 kilometer lange schaatstocht over natuurijs in Friesland. Vanwege de afstand en het heroïsche karakter wordt de Elfstedentocht ook wel ‘De Tocht der Tochten’ genoemd. De eerste tocht werd georganiseerd in 1909 en de laatste tocht werd voor het laatst verreden op 4 januari 1997. Dit is alweer 25 jaar geleden. Of deze tocht ooit nog gereden gaat worden, hangt elk jaar weer af van het weer. Pas als het een week flink vriest, de wind goed is en de mogelijke sneeuwval beperkt is, kan er pas beslist worden of er een Elfstedentocht geschaatst kan worden.
Herinneringen van Willem Blakborn
Willem Blakborn uit Heiloo weet de barre Elfstedentocht nog als de dag van gisteren. “Na veel zachte winters konden wij de noren weer onderbinden. Tijdens de tocht in 1997 hadden we drie verschillende starttijden. Ik startte in het donker om 06.30 uur. Na de zegetocht door de Friese elf steden, met duizenden mensen langs de route, kwam ik rond 16.30 uur voldaan in Leeuwarden aan en ging op zoek naar mijn logeeradres. Het was nog licht dus dat ging makkelijk. Mijn twee broers en mijn vader hebben de tocht ook gereden. We hebben de tocht vaker gereden – samen hebben we tien Elfstedenkruisjes behaald!”
Herinneringen van Wim Knaap
Wim Knaap uit Heiloo reed ook de Tocht der Tochten in 1997. “Mijn eigen voorbereiding viel trouwens bijna letterlijk in het water toen ik op het Limmer Die een windwak in reed. Ik had een gekneusde rib en een dikke knie. Gelukkig kon ik al snel alles weer redelijk bewegen en ben ik met diverse leden van de Alkmaarse IJsclub bijna iedere dag rond de 50 tot 70 kilometer gaan trainen. Na een paar weken én een stevig ontbijt met muesli was het zo ver. “Wat een publiek was er – en dat al zo vroeg in de kou! De ‘hel van het noorden’ viel inderdaad niet mee. Harde wind, de afrasteringslinten braken, het slechte ijs. Het was best afzien, je moest constant uitkijken en zoveel mogelijk in groepjes rijden. Maar wie je ook spreekt, bijna iedereen vond het een fantastische dag. De sfeer was geweldig. En één ding is zeker: een makkie was het niet.”
Herinneringen van Wim van Dijk
Wim van Dijk reed de tocht in 1997: “Een papiertje op het ijs wordt mij noodlottig. Ontwijken lukt niet, een valpartij volgt en langzaam glij ik over het ijs. Gelukkig loop ik geen blessure op. Na zo’n drie kwartier arriveer ik bij de eerste stempelpost, Sneek. “Meneer, is deze van u?” Een andere schaatser spreekt mij aan en laat me een horloge zien. Ik kijk naar mijn pols en zie dat mijn horloge is verdwenen. “Ja verdomd.” “Toen u viel vlak na de start zag ik uw horloge over het ijs glijden. Ik heb hem opgepakt en geprobeerd u te achterhalen. Dat is nu dus gelukt. Alstublieft.” Hij geeft mij het horloge. Ik zie dat het bandje door de val is kapot gegaan. Ik wil hem bedanken, maar hij is alweer vertrokken en verdwenen in de menigte. Met open mond kijk ik hem na…”
Heb jij ook herinneringen aan de Elfstedentocht? Laat het ons weten in de reacties!
Lees ook:
Reacties 7
henk fennema ,heb zelf jammer genoeg nooit de elfsteden geschaatst[wel in 1961 op de fiets] mijn vader schaatste de 1956 elfsteden, ong.5_8cm sneeuw op het ijs.[de mannen op noren sneden daar zonder moeite door]mijn vader was op friese noren en had veel moeite en ook erg vermoeied. hij heeft de tocht wel volbracht.ik was net 18jaar in 1963 en wilde op woensdag de elfmerentocht schaatsen, met de bus tot heerenveen en daar werd omgeroepen door de dooi was het afgelost.op vrijdag18 jan. [na weer stenge vorst] ging de elfstedentocht door.mijn vader vond dat ik nog te jong was dus niet meedoen. maar op zaterdag 19 jan.ging de elfmerentocht door [de natuur deed er nog een schepje meer op ]veel sneeuw drift -10 c en wintkracht 10 een volle storm] maar ik deed mee in de wedstrijd [om het weer was de tocht in gekort tot 60km] 10km voor de finish ging ik er alleen vandoor [we hadden een kop groep van 5 man]en won met meer dan 4 min..toen werd er gemompeld een toekomstige elfstedentocht winner maar dat is nooit gebeurd ik ben in 1969 naar canada geemigreerd en de volgende elfstedentocht was 1985.wel ben ik de laatste winner van de[ wedstrijd ] elfmerentocht. jammer dus geen elfstedentosht voor mij.
In 1963 gereden, moest van het ijs in Parrega, vlak voor Bolsward. Was om 9 uur gestart, om 13.45 uur van het ijs gehaald. Er was geen baan meer door stuifsneeuw
Ik heb geen Elfstedentocht gereden ik heb wel 8 x de tocht gedaan maar dan op de motor +- 300 Km Misschien kan het nu weer nog 3x is altijd heel leuk en druk aan de kant van de weg Ik heb wel een boel geschaatst tochten van ongeveer 30 40 50 km Giethoorn Echten Wolvega Wetering Kalenberg
Mijn man heeft 'm twee keer verreden. In 1986 en 1997. Al is hij overleden, de kruisjes hangen nog in de kamer want hij was er heel trots op.
Ik heb 4 elfstedentochten in Dokkum gezien. In 1963 was ik 9 jaar en het was heel koud. In '85 '86 en '97 deed mijn man mee. Twee keer wedstrijd en de laatste keer toertocht. In '86 was hij ruim één minuut te laat binnen en kreeg hij geen kruisje.
Ik mag me gelukkig prijzen dat ik de laatste 3 elf steden heb mogen rijden. 2x de tour en 1x de laatste wedstrijd in 97 ik was inmiddels 52 jaar. Met de ervaring van 1985 starten lopend in het donker aankomen voor een gesloten hek ons de verkeerde weg hadden gewezen. Toch het hek open gekregen en begonnen aan de tocht. In Dokkum even uitrusten op een bankje kreeg een deken over mijn schouders en zat ik naast de Zweed Tommy Gustafson. Ik werd er ter plaatse geïnterviewd en was live in de radio Friesland uitzending. 10.30 uur er over gedaan. Tevreden mens. In 1986 het kunststukje in de tour nog eens herhaald. In 1997 mocht ik als wedstrijdrijder nr 137 starten en heb hem als 53 jarige uit kunnen rijden in 9uur en 17 minuten. Helaas geen kruisje ditmaal. Negens ook maar een vermelding. Vreemd? Wel mijn stempelkaart retour ontvangen met de mededeling niet binnen de gestelde limiet 1/5 Van de tijd van de winnaar gefinisht . Trots en blij dat ik dit heb mogen beleven. Friesland bedankt.
hi AD. toen mijn vader de wedstrijd schaatste in1956 was het 2 uur na de winner[wel in leeuwarden aangekomen maar heelaas na de deadline ,dus ook geen kruisje, wel de staart kaart met de tijden]ook in 1963 was het nog 2 uur na de winner.wanneer is dat veranderd met 1/5 van de winners tijd.