Wie weet het nog? Met z’n allen voor de tv naar de avonturen van Swiebertje kijken. Van de ruzies met veldwachter Bromsnor tot de kopjes koffie van juffrouw Saartje, bijna iedereen kan de verhalen van de kinderserie Swiebertje wel dromen. Weet jij het nog? In dit artikel lees je verschillende nostalgische herinneringen aan Swiebertje!
Wie is er niet mee opgegroeid?
Ruim 66 jaar geleden, op 20 april 1955, was de eerste aflevering van Swiebertje op televisie. Best een lange tijd terug dus, maar waarschijnlijk herinner je het je nog als de dag van gisteren. De complete babyboomgeneratie zat op woensdag- of zaterdagmiddag verzameld voor de zwartwit-buis om te kijken naar de avonturen Swiebertje. Het was ook niet heel gek dat iedereen naar Swiebertje keek, want destijds was er bijna geen alternatief. De televisie had nog maar net zijn intrede gedaan: er was nog maar één televisienet. Naarmate er meer zenders verschenen, bleek pas hoe populair Swiebertje was. Iedereen bleef kijken.
Het verhaal, kan jij het je nog herinneren?
De kinderserie Swiebertje was gebaseerd op de kinderboeken van schrijver John Henri. In deze spraakmakende serie draaide alles om de landloper Swiebertje. Zwerver Swiebertje woonde in een klein, gemoedelijk dorpje. Meestal sliep hij in een hooiberg, maar soms ook in het tuinhuisje van de burgemeester. Swiebertje had het niet zo breed, hij had altijd geld nodig. Stelen deed hij echter niet, hij kwam alleen op een eerlijke manier aan zijn geld. Swiebertje was dan ook altijd druk met baantjes en klusjes. Dit is één van de redenen waarom hij regelmatig aan de stok krijgt met de veldwachter Bromsnor. Deze wil hem ook het liefst opsluiten in het hok onder de toren… Gelukkig weet Swiebertje altijd te ontkomen.
Zijn beste vriendin Saartje staat altijd voor hem klaar. Saartje is de huishoudster van de burgemeester, vandaar dat hij soms in het tuinhuisje kan slapen. Saartje geeft hem zo vaak mogelijk wat te eten of drinkt een kopje koffie met hem. Indien nodig, doet ze altijd een goed woordje voor hem. Het is dan niet heel gek dat Swiebertje altijd voor haar klaar staat. Als kind kon je geen genoeg krijgen van de avonturen van Swiebertje.
Swiebertje vertrekt, maar wordt niet vergeten
Helaas is de serie toch gestopt, op 25 april 1975 werd de laatste aflevering uitgezonden. De serie stopt abrupt met het vertrek van Swiebertje: hij gaat naar Canada! Hij vertrekt, maar wordt niet vergeten. In de twintig jaar dat Swiebertje op televisie was, is het uitgegroeid tot Nederlands cultureel erfgoed. In 2001 neemt acteur Joop Doderer op 80-jarige leeftijd de prijs voor het beste televisieprogramma van de afgelopen vijftig jaar in ontvangst. Een paar jaar later, wordt er een iconisch borstbeeld van Swiebertje in Oudewater neergezet. Op 22 september 2005 overlijdt de geliefde acteur.
Deze acteurs speelden een grote rol
Swiebertje telde een paar kenmerkende personages. Je had zandloper Swiebertje, huishoudster Saartje, veldwachter Bromsnor, de burgemeester en Malle Pietje. De hoofdrol werd fantastisch gespeeld door Joop Doderer. Bromsnor werd gespeeld door Tonnie Folettaen en Lou Geels. Saartje werd vertolkt door verschillende actrices: Riek Schagen, Coba Kelling en Annie Leenders. Malle Pietje werd vanaf de jaren 1968 gespeeld door Piet Ekel. Ook acteurs als Connie Stuart, Guus Hermes, Rien van Nunen, Jan Blaaser, Kitty Janssen, Paul Meyer en Leontien Ceulemans waren in Swiebertje te zien.
De avonturen van Swiebertje herbeleven doe je zo!
Nog altijd een grote fan van Swiebertje en ben je wel sportief aangelegd? Stap dan op de (elektrische) fiets en fiets door het land van Swiebertje. Je waant je door de Oudhollandse waterlinie. Je fietst 26 kilometer lang (restaurantjes zijn in de buurt!) door Haastrecht en Oudewater. Kijk goed om je heen, want hier speelde alle avonturen van Swiebertje af. Hoewel de opnames in de studio zijn gemaakt, werden de meeste buitenopnames gemaakt in en om Oudewater. De kans is groot dat jij Ruigeweide herkent. Precies op de plek bij het stadhuis, staat het standbeeld van de zwerver. Benieuwd geworden? Klik hier voor de route!
Reacties 21
Swiebertje , natuurlijk . En daarnaast had je Dappere Dodo , Coco de vliegende knorrepot , Flip de Tovenaarsleerling en Mik en Mak ( oma , wilt u uw huisje verkopen...) . Moesten we eerst nog bij de buren gaan kijken want dat waren toen een van de weinigen die TV hadden . Kostte wel 10 cent per kijkbeurt maar o zo leuk . Zijn trouwens ook nog wel afleveringen avn te zien op YouTube . Hier een vorobeeldje van Coco : https://www.youtube.com/watch?v=1FpIvWvAiyE
Vergeet okkie trooi niet
Noe ich kin mich de Okki en de ich dach de Taptoe. Vier houwe bij os nog televies vuur gonge kieke bij de bure. Van ming ouw klas zint d'r al get gesjtorve. Kin d't uch nog der meester Boer herinnere dea os allemoal in de klas 't book kruimmetje vuur loos? Later han ich mich 't book gekoch en leas 't af e touw nog ins e der film han ich och al dekker geziรซ E wen vur deruever noa dinke za os nog wal va alles ivalle
Geweldig. Wat een humor. Vele jaren later op dvd weer vreselijk gelachen.
Waar ik altijd nog aan moet denken is de klusjesman, die alles bij ons op de tuinderij repareerde wat maar kapot kon gaan. Wij noemden hem altijd Malle Pietje. Niet alleen omdat hij op Malle Pietje leek en als Malle Pietje praatte, maar vooral ook om zijn werkplaats. Daar was het net zo'n puinhoop als bij Malle Pietje. Hoe de klusjesman echt heette zou ik niet meer weten, maar ik zie hem zo nog voor me.
Prachtig. Mis in de spelerslijst de naam van naar ik dacht de laatste burgemeester. In mijn herinnering Bert Dijkstra
Wij hadden zelf nog geen tv kregen wij in '63 Wij keken altijd met meerdere uit de straat bij de fam Veer. Was toen 4
Swiebertje vond het altijd zo leuk om te kijken. Wat was dat een leuke tijd.
Swiebertje had ik vroeger ook al gezien. Een leuke serie met Saartje, Bromsnor, Malle Pietje en de burgemeeser.
Swiebertje nostalgie.
Hier ben ik zeker mee opgegroeid leuk om te kijken ๐๐
Jazeker herinner ik mij nog deze mooie avonturen. We keken vaak omdat het allemaal bij ons in de buurt voltrok; woonde nl. in Linschoten. Heb voor mijn 55ste verjaardag indertijd nog de hele serie op DVD van mijn moeder als cadeau ontvangen. Al was het gisteren zie ik nog het beeld van de Winkel Van Sinkel (geloof ik) waar Malle Pietje de scepter zwaaide. Dus nog wat Hollandse nostalgie in Italia om naar te kijken op de buis!!
Zo'n gezellige serie! Prettige karakters en sfeer, nostalgische omgeving, vooral de keuken van Saartje. Alleen de laatste aflevering was zo zielig...
Inderdaad was de laatste burgemeester Bert Dijkstra. Wat leuk Eric Robert Themmen, dat het in uw buurt werd opgenomen. Nostalgisch om terug te zien. Zo heb ik veel plekken van de serie "De Zevensprong" zelf opgezocht en net op die dag kwam ik drie mensen tegen, die met die serie te maken hadden gehad, als figurant, technici enz. Ook liet iemand mij de plek zien, waar de geheime weg was of begon. Toen Joop Doderer "รฏn de hoofdrol" van Mies Bouwman kwam, verschenen ook opeens malle Pietje en Saartje, MET de boterkoekjes, zoals ze (vertelde ze) had beloofd, toen Swiebertje echt wegging naar Canada. (Als hij terug kwam, zouden de boterkoekjes en koffie voor hem klaarstaan en zo was het...) Ook niet vergeten; de Barones (de zus van de burgemeester), Nicolien en het personeel in de serie. Vooral de aflevering "maar goed dat er nog kaboutertjes bestaan", waarbij de Barones Nicolien aan een jonker wil koppelen, vond ik heel leuk en heel goed gespeeld!
Sw2iepjen, Malle Pietje en Brom. Ik keek het bij de buren, want wij hadden geen tv. Later, toen ik getrouwd was nog steeds gevolgd. Geweldige serie. De wijkagent in Ulft( rond 1995) was voor ons volwassenen Bromsnor. En dat terwijl Huub Heusschen een geweldige buurtgenoot was.
De burgemeesters waren Rien van Nunen, Louis Borel en Bert Dijkstra, voor zover ik weet. Ik woon in Gouda, en ken de Ruige Weide heel goed. Ik heb het standbeeld in Oudewater ook gezien, leuk! Ik moest bijna huilen tijdens de laatste aflevering, ik vond het echt erg dat Swiep naar Canada vertrok, ook voor zijn grote vriendin Saartje.Nog niet zo lang geleden is de episode herhaald. Een vriend van Swiebertje vroeg hem naar Canada te komen en dat heeft hij toen gedaan......
Je kon de cameramensen horen lachen.......zo kon Joop uit zijn slof schieten met zijn grappen.
Ik benijdde hem omdat hij zo vrij was, hij kon doen en laten wat hij wilde. Geen zeurende ouders.......lekker in het hooi slapen......koffie bij Saartje.....ik denk dat veel kinderen hem benijdden.
Ja, ik had hetzelfde gevoel! Geweldig, die vrijheid en in een hooiberg slapen en z'n eigen geld verdienen, steeds als het nodig was.
Ach ja, Swiebertje.....ik was vooral fan van Malle Pietje. Dat winkeltje van hem, met duizend-en-รฉรฉn leuke spulletjes (eigenlijk een soort kringloopwinkel avant-la-lettre)...... Nu nog, als ik iets in de schuur aan het zoeken ben en het gepaard gaat met een hoop lawaai en gerommel gebruik ik altijd mijn beste Malle Pietje-imitatie met zijn legendarische one-liner: "Ik mot het hier toch ergens hebbe legge" waar mijn vriendin dan elke keer weer om moet lachen.
๐๐จ๐จ๐ฉ ๐๐จ๐๐๐ซ๐๐ซ Even een voorwoord, of eigenlijk een opmerking. Als je de naam Doderer Googelt dan kom je die naam overal tegen. Al die Dodererโs zijn beslist gรฉรฉn Familie van elkaar. Een noem ik er even om zeker uitsluiting vast te stellen. De naam ๐๐ ๐๐จ๐๐๐ซ๐๐ซ. Hij was de chauffeur in de Heineken ontvoering in 1983. Nog niet een verre neef of achter neef. En dan nog even dit. Ja, maand en weekdagen schrijf je niet (meer) met een hoofletter. Ik heb op de lagere school zo vaak op mijn flikker gehad om dat ik dat toen al niet deed, en toen MOEST het, dat ik nu weiger om het zonder hoofdletter te schrijven. Het is en blijft een naam aanduiding. Johan Heinrich Doderer 28 - Augustus 1921 - โ 22 September 2005 Johan Heinrich Doderer op Zondag 28 Augustus 1921 in Velsen geboren is overleden op Donderdag 22 September 2005 in Roelofarendsveen. Begraven op donderdag 29 September 2005 op Begraafplaats Zorgvlied - Graf 19-II-37 - in Amsterdam Zoon van Johan Heinrich Doderer 1894-1963 en Alida Ouwel 1898-1968 ๐๐ข๐ฃ ๐ฐ๐๐ฌ ๐ฆ๐๐ฅ๐ค๐ซ๐ข๐ฃ๐๐๐ซ, ๐ค๐ซ๐๐ง๐ญ๐๐ง๐ฃ๐จ๐ง๐ ๐๐ง ๐๐ง ๐ฉ๐จ๐ฌ๐ญ๐๐๐ณ๐จ๐ซ๐ ๐๐ซ. Wat doe je als acteren je passie is, maar je moet vechten voor rollen en daarmee inkomsten? Dan word je melkrijder, krantenjongen en postbezorger. Dat was het leven van Joop Doderer, tot hij de rol van Swiebertje kreeg. De serie werd een doorslaand succes en veranderde Joops carriรจre voorgoed. Ook zijn privรฉleven was aanvankelijk turbulent, maar na drie huwelijken vond hij blijvend geluk bij de 31 jaar jongere Esther de Jong. Na zijn studie aan de HBS deed hij toelatingsexamen voor de toneelschool, maar hij zakte. Desondanks gaf hij niet op en al snel werd hij aangenomen bij het Nederlandsch toneel en daar debuteerde hij in Waremar. Hij had in die tijd een paar bijbaantjes, want als acteur kon hij zijn brood niet verdienen. In de Tweede Wereldoorlog weigerde hij zich te melden bij de Kultuurkamer, een Duitse organisatie voor de registratie van alle mensen met een cultureel of artistiek beroep. In plaats daarvan dook hij onder. Dit stopte zijn acteercarriรจre zolang Nederland bezet was door de Duitsers. Na de oorlog speelde hij veel komisch theater en werkte hij mee aan diverse radioprogramma's. In 1953 trad hij toe tot de cabaretgroep van Wim Sonneveld en kreeg voor het eerst landelijke bekendheid. In 1955 begon hij zijn rol in de TV-serie "Swiebertje" in de hoofdrol. Swiebertje duurde tot 1975. De serie werd legendarisch en zelfs vele jaren later noemde men hem nog Swiebertje, in feite behield hij de "bijnaam" tot aan zijn dood. Dat was ook de reden voor hem om in 1975 naar Engeland te vertrekken. Daar kreeg hij de kans om serieus te gaan acteren. Na ongeveer vijf jaar waarin hij heen en weer reisde tussen Nederland en Engeland keerde hij terug naar Nederland. Daarna keerde hij terug naar komedietheater en films. Ondanks gezondheidsproblemen en zelfs een hartoperatie weigerde hij het acteren op te geven en begon zelfs een "nieuwe" carriรจre toen hij in een serie serieuze toneelstukken speelde onder regie van Ivo ten Hove. Dat beviel hem zo goed dat hij nooit meer terugkeerde naar het komische theater. In 2001 speelde hij in de theaterproductie "Blijvend Applaus". In dit stuk vierde hij zowel zijn 80ste verjaardag als zijn 60-jarig theaterjubileum. Joop Doderer trouwde drie keer. Zijn eerste huwelijk met Conny Stuart duurt slechts enkele jaren. Zijn tweede huwelijk duurt ongeveer tien jaar en zijn vrouw bevalt van een dochter. Toen hij 52 was trouwde hij met Esther die toen pas 21 was. Ondanks het leeftijdsverschil hield het huwelijk stand en waren ze erg gelukkig samen en kregen ze een zoon en dochter. In 1947 zat Joop bij een revuegezelschap onder leiding van Theo Vink. Onder de groep vond hij zijn eerste liefde: Grietje (Greetje, Peggy) Zegwaard. Na een korte verloving trouwden zij. Joop heeft dit huwelijk tot zeer laat in het leven verborgen gehouden. Hij vertelde het niet aan vrienden of zijn toekomstige vrouwen. Ze groeiden uit elkaar en scheidden drie en een half jaar later. Toen hij bij Wim Sonneveld was, werd hij verliefd op Conny Stuart. Na een tijdje werd zijn liefde terug beantwoord en in 1957 trouwden ze. Ze waren erg gelukkig samen en deze periode bleek erg belangrijk voor haar twee zonen (toen 12 en 8 jaar oud). Volgens de biografie van Conny Stuart werd hun huwelijk erg moeilijk door de bezitterige houding van Wim Sonneveld. Ze scheidden drie jaar later. Begin jaren zestig zat hij bij het revuegezelschap van Jan Blaaser. Bij dit gezelschap waren twee meisjes Anny en Bep Wetzer: De Willanty's. Zij zongen met een accordeon. Bep was 18 jaar jonger dan Joop, maar hij werd helemaal verliefd op haar. Eerst wilde ze niets met hem te maken hebben, maar langzamerhand begon ze ook van hem te houden. Rond die tijd veranderde ze haar naam van Bep in Liz. In het voorjaar van 1964 trouwden ze. In februari 1965 kregen ze een dochter: Sandra. Hij was erg trots op zijn dochter. Na acht jaar zijn ze gescheiden. Joop wijt dit aan zijn drukke werk met Swiebertje en daardoor te weinig tijd voor zijn gezin. In het voorjaar van 1972 trok een jonge blonde schoonheid achter de bar van Het Kompas Joops aandacht. Zij was Esther de Jong en 32 jaar jonger dan hij. Ze trouwden in maart 1973. In 1974 werd hun zoon geboren: David. Hij bleek het evenbeeld van Joop. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua karakter. Hij is echter nooit het acteurs vak ingegaan. In maart 1979 werd een tweede kind geboren: Barbara. Zij werd zijn oogappel. Esther en Joop waren gelukkig samen tot aan zijn dood in 2005. Een andere Biografie ๐๐ข๐ง๐๐๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค ๐ ๐๐ฅ๐ฎ๐ค๐ค๐ข๐ De vierde keer was scheepsrecht. Een jaar na zijn scheiding van Bep trouwde de 52-jarige Joop met de 31 jaar jongere Esther de Jong. Hij ontmoette haar achter de bar van Het Kompas op Kaageiland, waar hij na zijn scheiding met collega-acteur en vriend Lou Geels vaak wat kwam eten en drinken. Met Esther kreeg hij dochter Barbara (zijn oogappeltje) en zoon David. Esther en Joop waren samen het grootste deel van de tijd dolgelukkig. Helaas maakten fysieke problemen โ een hartinfarct van Joop en een oogaandoening en tijdelijke verlamming bij Esther โ hun leven niet helemaal onbekommerd. Joop noemde deze tegenslagen โlichtranden om donkere wolkenโ. En er was de โartistieke relatieโ met Pamela Teves die steeds intenser werd, zo intens dat Esther erop aandrong die samenwerking te verbreken. De eindfase van Joops leven was voor Esther niet makkelijk, maar zij en hun twee kinderen bleven hem omringen met liefde en zorg. Zeven jaar maakte hij deel uit van de cabarets van Wim Sonneveld. Daar ontmoette hij zijn eerste echtgenote Conny Stuart. Uit zijn tweede huwelijk had hij een dochter Sandra en op zijn 52ste trouwde hij voor de derde keer toen met de dertig jaar jongere Esther de Jong. Met haar kreeg hij twee kinderen David en Barbara. ๐๐ฐ๐ข๐๐๐๐ซ๐ญ๐ฃ๐ Rond 1950 worden de eerste televisies in Nederland verkocht. De makers van dit apparaat willen natuurlijk dat iedereen in Nederland een televisie koopt. Daarom gaan ze zelf leuke televisieprogramma's maken. Ook worden er al snel programma's voor kinderen gemaakt. Op Woensdag 20 April 1955 zond de NCRV de eerste aflevering van het kinderprogramma โSwiebertjeโ uit op televisie. Swiebertje maakt allerlei avonturen mee met veldwachter Bromsnor en juffrouw Saartje. Kinderen vinden het erg leuk om naar Swiebertje te kijken. Het wordt vanaf 1958 dan ook een van de best bekeken jeugdseries op de Nederlandse televisie. Swiebertje is tot 1975 te zien op de Nederlandse televisie. Meer dan een half jaar, op 2 November 1955, volgde een tweede deel. Na deze proefaflevering duurde het zes jaar voordat Joop Doderer weer als zwerver Swiebertje op televisie verscheen. Ditmaal als serie. Eerste aflevering: 20 April 1955 - Laatste aflevering: 25 April 1975 De serie Swiebertje NCRV 18 Oktober 1961 tot 25 April 1975 - 102 afleveringen. ๐๐๐ก๐ซ๐ข๐ฃ๐ฏ๐๐ซ: John Henri uit den Bogaard - Zwolle 10 Juni 1911 - Heelsum - โ 26 Mei 1993 ๐๐๐ญ ๐๐๐ ๐จ๐ง ๐ฆ๐๐ญ ๐๐จ๐๐ค๐๐ง Niemand weet het waarschijnlijk meer maar Swiebertje werd geboren in boekvorm en niet op TV. John Henri uit den Boogaard begon in 1936 met het schrijven van een serie kinderboeken over de zwerver. Hij was onderwijzer en fotograaf. John Henri uit den Bogaard, werd op 10 juni 1911 geboren te Zwolle. Hij verhuisde op jonge leeftijd naar Arnhem, waar hij zijn jeugd doorbracht. Later volgde hij in Utrecht de Kweekschool. Daar leerde hij zijn vrouw kennen en hij werd onderwijzer op de Agatha Snellen-school, eveneens te Utrecht. Inmiddels getrouwd woonden zij o.a. in Loenen a/d Vecht, waar hun twee dochters geboren werden. De oudste van hen werd later bekend als illustrator Marjolein Bastin. Al voor de oorlog schreef Uit den Bogaard zijn Avonturen van Swiebertje. Hij kwam op het idee bij het zien van een illustratie van een landloper, getekend door Tjeerd Bottema. Dat onbezorgde leventje trok hem wel, en hij sloeg aan het fantaseren. De figuur Swiebertje werd geboren en de eerste boeken met avonturen van de zwerver verschenen! Voor die tijd waren al andere kinderboeken van hem uitgegeven, zoals Bennie op de Boerderij, Boer Dikneus en Wim. Naast zijn beroep als onderwijzer besprak Uit den Bogaard boeken voor de radio en schreef hij diverse hoorspelen, artikelen en recensies. Als hobby fotografeerde hij, en ook zijn foto's werden later bij diverse artikelen gebruikt. Na een korte periode gewoond te hebben in Amersfoort verhuisde het gezin in 1953 naar Wageningen-Hoog. Daar werkte hij bij uitgeverij Zomer en Keuning als eindredacteur van de NCRV-gids en van het literaire tijdschrift Op den Uitkijk. In de weekenden schreef hij zijn Swiebertjeโs boeken en de televisiespelen. Schrijver J.H. uit den Bogaard was de bedenker van Swiebertje. Na het zien van een illustratie van een landloper, getekend door Tjeerd Bettema, begint Bogaard de avonturen van Swiebertje te schrijven. Er verscheen een hele reeks aan boeken over de zwerver. Toen de NCRV-redactie naar het westen des lands verhuisde verkoos hij het op Wageningen-Hoog te blijven wonen en stond hij aan de wieg van het maandblad Ouders van Nu dat Zomer en Keuning zou gaan uitgeven. Nadat de serie Swiebertje na 20 jaar was afgelopen, schreef hij nog twee andere Tv-spelen, nl. Pommetje Horlepiep en Hotel de Witte Raaf. Van Pommetje Horlepiep zijn eveneens boekjes uitgegeven. In 1969 verhuisde hij met vrouw en jongste dochter naar Heelsum, waar hij in 1993 overleed. Swiebertje speelt zich af in het niet bestaande dorp Ouder-Amstel dat de sfeer heeft van voor de eerste Wereldoorlog. Een stukje nostalgie dus. In het dorp is een heuse baron de baas en zijn broer is burgemeester. De veldwachter Bromsnor kan Swiebertje zonder vorm van proces opsluiten. Tja, zo ging dat vroeger. De opnames voor Swiebertje werden in Ouderwater gemaakt. Het dorp van de Heksenwaag. Daar kun je ook een Swiebertje borstbeeld vinden. Maar het stadhuis dat regelmatig in beeld kwam stond vreemd genoeg dan weer in Naarden. In 2001 werd Swiebertje gekozen tot beste tv-programma van de afgelopen 50 jaar. Dat had de serie natuurlijk vooral te danken aan de vrolijke, guitige, eerlijke en sympathieke zwerver Swiebertje van wie heel Nederland collectief hield. Dat had de serie natuurlijk vooral te danken aan de vrolijke, guitige, eerlijke en sympathieke zwerver Swiebertje van wie heel Nederland collectief hield. Of was het misschien de eeuwige wisselwerking van de zwerver Swiebertje met de gemoedelijke maar voor Swiebertje strenge veldwachter Bromsnor? Hoewel ook Swiebertjeโs hofmakerij naar de huishoudster Saartje ongetwijfeld heeft meegespeeld. De legendarische avonturen van zwerver Swiebertje, die regelmatig mot heeft met veldwachter Bromsnor. Gelukkig kan hij in de keuken van Saartje, de huishoudster van de burgemeester, altijd terecht voor een vers "๐ฒ๐๐๐๐๐ ๐ฒ๐๐๐๐๐". De verhalen worden geschreven door John Uit den Bogaard en spelen zich af in een dorp. In 1955 worden twee afleveringen live uitgezonden vanuit ๐๐ญ๐ฎ๐๐ข๐จ ๐๐ซ๐๐ง๐* in 1961 begint Swiebertje als serie onder de titel Pas op, Swiebertje. Later wordt dat Zwerven met Swiebertje. In 1972 heeft het programma zes miljoen kijkers, wat bijzonder veel is. Joop Doderer kan na zijn rol van Swiebertje nooit meer iets spelen zonder dat de link met Swiebertje wordt gelegd. Op 25 April 1975 vertrekt Swiebertje naar Canada en houdt het programma op. In de serie was het Canada, maar in werkelijkheid was het Engeland. Hij daarom afscheid van deze rol en vertrok naar het Engelse toneel in Londen. ๐๐ข๐ฅ๐ฏ๐๐ซ๐ฌ๐ฎ๐ฆ ๐๐จ๐๐ง๐ฌ๐๐๐ ๐๐ ๐๐ฉ๐ซ๐ข๐ฅ ๐๐๐๐ - ๐๐ฐ๐ข๐๐๐๐ซ๐ญ๐ฃ๐ Een televisiespel in zwart-wit, zo begint de legendarische kinderserie Swiebertje, naar de gelijknamige boekenreeks van John Henri uit den Bogaard. De landloper Swiebertje, gespeeld door Joop Doderer, zal Nederland bijna twintig jaar aan de buis gekluisterd houden. ๐๐ฐ๐ข๐๐๐๐ซ๐ญ๐ฃ๐ ๐จ๐ฉ ๐ญ๐๐ฅ๐๐ฏ๐ข๐ฌ๐ข๐ Na de eerste twee proefafleveringen in 1955 duurde het een tijd voor Swiebertje weer te zien was. Uiteindelijk startte hij in 1961 als zelfstandige serie. Elk jaar kwam er een seizoen bij en zo groeiden meerdere generaties Nederlandse kinderen op met de vriendelijke zwerver. Op 20 april 1955 komt Swiebertje op televisie tot leven; Joop Doderer speelt de zwerver. Guus Hermus is de burgemeester, Coba Kelling Saartje en Tony Foletta Bromsnor. Op 2 november 1955 volgt het tweede avontuur: โSwiebertje als woonwagenklantโ. Dit keer speelt Jo Vischer jr. de rol van burgemeester. Vervolgens blijft het stil. Pas in 1961 besluit de NCRV twee nieuwe Swiebertje-avonturen te maken, nu met Annie Leenders als Saartje en Lou Geels als Bromsnor. De uitzendingen op 3 en 31 mei zijn de prelude voor een veertien jaar durend tijdperk. In de loop der jaren wordt de cast rondom Doderer meerdere malen gewijzigd. In serie 4 โPas op Swiebertjeโ 1961 - 1962 speelt Jan Blaaser de rol van burgemeester. In het seizoen 1962 - 1963 neemt Rien van Nunen deze rol voor zijn rekening. In het seizoen 1964 - 1965 is Jetty Cantor de nieuwe Saartje. In het daaropvolgende seizoen krijgt Riek Schagen de rol van huishoudster. In oktober 1968 wordt de โantiekhandelaarโ Malle Pietje als nieuwe figuur gepresenteerd. In het seizoen 1970 - 1971 neemt Louis Borรจl de rol van burgemeester voor zijn rekening. De laatste aflevering van de immens populaire jeugdserie wordt op 25 april 1975 uitgezonden. Swiebertje vertrekt naar Canada! ๐๐ ๐๐ฏ๐จ๐ง๐ญ๐ฎ๐ซ๐๐ง ๐ฏ๐๐ง ๐๐ฐ๐ข๐๐๐๐ซ๐ญ๐ฃ๐ De serie speelde zich af voor de Eerste Wereldoorlog en draaide om zwerver Swiebertje, die zich om en nabij een dorpje ophield. Hier had hij het regelmatig met veldwachter Bromsnor aan de stok, die hem vaak valselijk beschuldigde en hem dan in het โhok onder de torenโ opsloot. Hij kon het echter erg goed vinden met juffrouw Saartje, de huishoudster van de burgemeester, die hem vaak een boterham toestopte of een kopje koffie met hem dronk. Zij had wel door dat Swiebertje geen vlieg kwaad zou doen en zijn geld alleen op een eerlijke manier verdiende door er allerlei verschillende baantjes op na te houden. In 1968 werd het personage Malle Pietje geรฏntroduceerd, samen met zijn Kakatoe โSjakoโ. Pietje was een pandjesbaas met een rommelwinkeltje, die uitgroeide tot de beste vriend van Swiebertje. ๐๐๐ญ ๐ฏ๐๐ซ๐ญ๐ซ๐๐ค ๐ฏ๐๐ง ๐๐ฐ๐ข๐๐๐๐ซ๐ญ๐ฃ๐ Bromsnor, Saartje en de Burgemeester werden door verschillende acteurs gespeeld, maar Doderer was 20 jaar lang de enige Swiebertje. In 1975 wilde hij dan ook stoppen met het kinderprogramma. De serie eindigde met een scene waarin Swiebertje vertrekt naar Canada, om daar zijn geluk te beproeven. In 2001 werd Swiebertje uitgeroepen tot beste programma uit de Nederlandse televisiegeschiedenis.