Ja, zo een baan leek mij wel wat. Dus toen ik deze advertentie zag waarin een corrector werd gevraagd reageerde ik direct. Na een test, fouten uit een tekst halen, werd ik in 1980 aangenomen en belandde ik in de wereld van het gedrukte woord. Bij deze drukkerij/uitgeverij werden de ‘plaatselijke sufferdjes’ gedrukt, maar ook vakbladen en wat week- en maandbladen.
Loodzetten
Daar heb ik nog het staartje van meegemaakt. Die beroemde houten letterbakken, waar je leuke dingetjes in kon zetten, heel hip toentertijd, werden daarvoor gebruikt. Ook heb ik nog met ponsbanden gewerkt.
Daarna werd op de linotron overgestapt. De typografen tikten de teksten, wij corrigeerden die dan op papier en de correcties werden door de tikker/ster uitgevoerd. Het stuk werd dan uitgeprint, op een soort fotopapier, en ging naar de afdeling opmaak. De pagina werd daar in elkaar gezet en dat was millimeterwerk. Daar werkten de echte vakmensen.
En niet veel later ging het bedrijf helemaal over op de computer. Dat was echt een grote verandering. Het artikel konden wij oproepen en op het scherm corrigeren. Dan met een druk op een knop uitprinten.
Fusies en overnames
Inmiddels was de drukkerij overgenomen door Perscombinatie. Dat was van korte duur. Weer werden we overgenomen, nu door de Telegraaf. Zodoende belandde ik bij een regionaal dagblad, compleet met nachtdiensten.
Lou Grant-taferelen heb ik daar niet meegemaakt. Wel moest een paar keer de necrologie van prins Bernhard tevoorschijn getrokken worden. Van bekende personen liggen die al klaar.
Banenverlies
Met al die technische veranderingen was wel te verwachten dat dat banen zou gaan kosten. Zo ook onze afdeling die in zijn geheel werd opgedoekt. Blijkbaar werden de advertenties in India gemaakt en konden klanten hun zelf hun tekst aanleveren. Ook rouwadvertenties. Daar waren wij altijd heel precies in. Klopten naam, tijd en datum?
De digitale of papieren krant?
Wat vinden jullie prettiger lezen? De digitale of papieren krant? Zelf vind ik papier aangenamer. Er wordt wel gezegd dat de krant goed is om vis in te verpakken. Dat kan niet met een digitaal exemplaar.
Behalve dat, is de geur van een verse krant iets heel speciaals. Dus toen ik de kans kreeg om nog eens in een drukkerij rond te lopen heb ik die gegrepen. En nog wel bij mijn oude werkgever!
En tot slot: vergeet de bezorger niet! Door weer en wind, voor dag en dauw. Dat verdient een extraatje aan het eind van het jaar.
Reacties 1
Geef mij de papieren krant maar. Leest rustiger. Waarna hij handig is om spullen in te verpakken, je groente in de koelkast vers te houden of om onderin de kattenbak te leggen of met vriezend weer de gaten en kieren in mijn 200 jaar oude huis te dichten. Ook handig om te knutselen(papier maché), als placemat te gebruiken, onder je fiets te leggen als je die uit elkaar gaat halen of als je gaat verven of gewoon om je verzameling boutjes erop te legen zodat je een passende kunt zoeken. Heb altijd een stapel kranten klaarliggen voor gebruik.