In mijn vorige blog, herinneringen aan de lange weg naar school, beschreef ik de weg die we als kleuters naar school liepen. Het grappige was dat dat herinneringen opriep, die ik totaal vergeten was. Ken je dat?
Ineens zag ik het lage gebouw van de kleuterschool weer voor me. Je kwam binnen door een grote dubbele deur en dan was er nog een deur. Het was dus gewoon een halletje, maar dat begrip kende ik toen nog niet. Na de tweede deur ontvouwde zich een grote ruimte. Aan die ruimte grensden drie gangen. Eén naar de rode klas, één naar de gele klas en één naar de blauwe. In die gangen hing je je jas op. Je kreeg een haakje toegewezen; ik had een gans. Vond ik best wel een dom gansje.
Ik zat in de gele klas. Bij juffrouw Hummels, tenminste ik geloof dat ze zo heette. Dat is dan weer het gekke van je geheugen. Het haakje waar mijn jas aan hing weet ik nog, maar over de naam van de juf aarzel ik… Wat ik honderd procent zeker weet, is dat deze juf de liefste van de drie juffen was. Zeker te weten! Ik was er in ieder geval zeker van. Ze was ook heel mooi, die juf van mij. Prachtig zwart haar had ze, dat ze hoog opgestoken droeg. Ze kleedde zich vaak in een groen-geel geruite rok en een gele trui.
Terugkijkend denk ik: ze was gewoon een modern jong meisje. Suikerspinnen waren in die tijd reuze in de mode.
Van mode had ik weinig verstand, maar ik was me er wel diep van bewust dat petticoats heel erg begerenswaardig waren. Wat was ik jaloers op M. Zij had er eentje die je op kon blazen! En dan stond ie wijd uit! Het toppunt van mooi. Alweer die terugwerkende kracht: ik had – mode of niet – ook nooit zo’n onhandig kledingstuk voor mijn dochter gekocht.
Hebben jullie dat nu ook? Van die malle, kleine herinneringen aan je kleutertijd, waar je nu toch anders tegenaan kijkt, dan toen je kleuter was?
Reacties 6
Ik herinner me de rijen twee aan twee Bij komen en gaan en het liedje dat we zongen als de school uitging. Ook de kleurige ramen in de gang naast de ingang kan ik me herinneren. We hadden ook kralenkettingen die je moest ophangen bij de wc deur zodat men wist dat de wc bezet was. En natuurlijk mijn favoriete juf met haar tekkel Wammes. Er waren drie klassen naast elkaar, elk met een schuifpui.
Ik heb in Bovenkarspel op de kleuterschool gezeten. Dat is, zo'n 57 jaar geleden. Ik heb op twee kleuterscholen gezeten. De eerste was ergens in de buurt van de kerk voor zover ik mij dat kan herinneren. Ik ben daar maar kort geweest. Ik heb het idee dat deze kleuterschool toen werd gesloopt. Wat ik mij daarvan nog goed kan herinneren is dat we aluminium doppen en aluminiumfolie van chocoladerepen moesten sparen. We moesten dit inleveren bij de nonnen op school. Zij konden daar geld voor krijgen voor kinderen in de ontwikkelingslanden. Wij vonden dit een prachtig excuus om vooral veel chocoladerepen te vragen. Thuis zagen ze daar gelukkig de humor en ook het nut van in. De tweede en laatste kleuterschool kan ik mij nog wat beter herinneren. Deze lag volgens mij in de Murillostraat in Bovenkarspel. Het was vlak langs de sloot bij de Broekerhavenweg. Het waren twee van die grijze houten noodgebouwtjes met twee zandbakken ervoor. Ik weet dat we veel buiten speelden maar op de een of andere manier hadden kinderen toch in de gaten dat ik oorspronkelijk niet uit Bovenkarspel kwam. Zij speelden minder met mij. Mogelijk had ik toen toch al een wat Brabants accent. Soms was dat een reden voor wat plagerijen maar op mijn beurt plaagde ik terug. Ik wou de kindjes dan slachten en bakken net zoals mijn vader deed met de konijnen die hij schoot tijden het jagen. Velen waren niet opgewassen tegen dit kinderlijk verweer en gingen met betraande gezichtjes en een hoop herrie hun beklag doen bij de nonnen. Ik moest beloven dat niet meer te zeggen. Ik heb dat ook nooit meer gezegd maar ging wel eens per ongeluk op enkele lange tenen staan. Het is toch nog goed gekomen. Verder bleef ik het bijzonder vinden dat er op school tussen de kinderen nooit gesproken werd over de nonnen. Het ging altijd over pinguïns. Ik begreep daar toen niets van. Het was ook erg leuk als we tussen de middag of aan het einde van de schooldag bij mijn zus en mijn zwager mochten spelen en of eten. Corrie en Sjaak Houtenbos woonde toen in de Murillostraat, vlakbij de school dus. In deze tijd kwam de zeer strenge winter van 1963 voorbij. Vooral om met mijn ouders in hun groene Ford taunus met het hele gezin over het IJsselmeer te rijden maakte op mij een diepe indruk. Zelf woonde we toen in de Brillant Star straat naast de familie Botman en wat later verhuisde we naar de La Reinelaan. Daar woonde we naast de familie Bregman. Mijn vader kreeg daar een dienstwoning van de gemeente. Het was een bijzondere tijd waarin de sneeuw soms meters hoog tegen de deuren lag. Waar we nog een kolenhok hadden en we met z'n allen om de kolenkachel zaten. Deze kachel moest altijd met wat papier aangemaakt worden. Het was ook de tijd dat iedereen zijn loon nog wekelijks in een papierenzakje mee naar huis kreeg. Mijn moeder dacht de kachel aan te maken met het papier dat op de keukentafel lag. Helaas ging daarmee ook het weekloon van mijn vader in vlammen op. Dat betekende dat we het een week heel zuinig aan moesten doen. We waren met zijn negenen, dus genoeg monden om te voeden. Daarvoor kwam bijvoorbeeld de melkboer nog langs met melk uit de kan. Maar toen later de melkflessen met aluminiumdoppen kwamen gaf dat wat problemen. De melkboer zette deze buiten klaar maar de kool- en pimpelmezen pikten met hun snavels de doppen kapot. Ze dronken het bovenste laagje melk eruit. Dat was niet zo'n ramp maar deze doppen konden we niet meer sparen voor school. In deze tijd raakte we ook bekend met de West Friese Flora. We hebben onze ogen uitgekeken naar alle auto's en vooral ook de buitenlandse auto's. Later toen we konden lezen en schrijven schreven we hele boekjes vol met buitenlandse kentekens. Het was een wedstrijd om de meeste kentekens te verzamelen. Dit is wat ik nog zo'n beetje weet van mijn kleuterschooltijd. Niet zo heel veel. In mijn leven is er echter zoveel gebeurd dat ik er nu maar een boek over aan het schrijven ben. Dat gaat niet zo snel als ik zou willen omdat ik nog aan het werk ben en nog veel hobby's heb.
De kleuterschool van mij stond in Oldehove op de hoek van Schipvaart..Julianastraat met een groot grasveld er voor voor zover ik weet een leuke tijd allerlei dingen doen en maken en veel plezier en je netjes gedragen. Door Juf( Hillie) Olthuis kregen we les leuke juf was ze en volgens mij hadden we 3 klasjes ieder een eigen rij in school . jammer dat je er niet zoveel meer van weet ja zo gaat het in de loop de jaren en het ouder worden.
Oh I love these memories. Thank you for sharing. I remember walking to my "kleuterschool" It was in a little red church with only 2 big rooms. I also remember that I already had a 'best friend' who lived in the opposite direction of where I lived. We traded flip/flops (shoes) when we would walk to the park. I don't remember her name, but I do remember her, my little mates and of course the 3 teachers who taught us. It was a mother and her daughter and a young lovely teacher. I believe her name is Mj. Gans. What a lovely time.
Mijn kleuterschool was 1 jaar weet nog hoog Amsel op 16 november was was toen zo kan niet veel weten uit deze tijd is te lang gelden Yvonne Stalman - Grissen,
Ik weet dat de juffrouwen rookte in de klas [begin jaren 70 dat kon toen nog], we hadden schildpadjes in het klasje staan. Het buitenspelen in de zandbak, daar vond je opgerookte sigaretten, en natuurlijk de kring spelletjes [favoriet, zat een klein zigeunermeisje huilend op een steentje..]