Bekijk het volledige profiel van Sander Sandor en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Sander Sandor heeft 6 klassenfoto's en kent 3 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
Aanmelden'Had ik ook altijd al willen doen!' 'Echt iets voor jou!' (NOT).
'Had ik ook altijd al willen doen!' 'Echt iets voor jou!' (NOT)
Hogeschool van Utrecht Facu..., 1994
Ik was een ongelooflijke dromer toen ik op het Wageningsch Lyceum belandde.
Ik was een ongelooflijke dromer toen ik op het Wageningsch Lyceum belandde. Mijn eerste cijfer was een 3,5 voor Frans (ik had nog nooit ergens een cijfer voor gehad). Leren of studeren was totaal nieuw voor mij. Ik kon uren naar Piet Broek luisteren, maar 1850 bleef voor mij een jaartal uit de achttiende eeuw. Ik nam veel dingen heel letterlijk. Toen meneer Dragt vertelde dat het in de bibliotheek stil moest zijn en het 'een soort van heilige grond' was dacht ik dat er op die plek ooit een klooster moest hebben gestaan. My name is de Vries, Anne de Vries, maar ik schreef 'Jhon' in plaats van 'John'. So waht? (dacht ik toen) Meneer Leenderts stelde eerst een vraag en riep dan je naam. Soms wist ik het antwoord, maar was ik te nerveus om iets te zeggen. Ik had alleen maar minnetjes achter mijn naam. Ik zat voor mijn gevoel in een klas met alleen maar slimme kinderen uit Wageningen Hoogbegaafd. Ik had graag carrière gemaakt bij Mobach, maar ik moest weg. Het was beter voor mij... Ik had meer structuur nodig of zo. Doodzonde. Misschien had ik het eerste jaar gewoon opnieuw moeten doen. En desnoods het 3e en 5e ook. : ) Ik herinner me het heen en weer fietsen vanuit Ede, project, op kamp in Utrecht Lunetten en mijn liefde voor Marjolein. Stiekem vond ik haar broer Onno spannender (nooit mee gepraat - ik was 13!).
Wageningsch Lyceum, 1987
De lokatie aan de Bettekamp was knus, maar alle gangen, kozijnen en vergaderkamertjes ademde een ouderwetse en schoolse sfeer.
De lokatie aan de Bettekamp was knus, maar alle gangen, kozijnen en vergaderkamertjes ademde een ouderwetse en schoolse sfeer. In mijn beleving veranderde dat in het nieuwe gebouw nauwelijks. Het was kil, afstandelijk en onpersoonlijk. Maar de medeleerlingen maakten een hoop goed. Hans (de eerste jongen die alle twijfels wegnam) en later Ilse, Jannelle, Job en Jacko.
Pallas Athene College, 1988