Eddy Masselink
Kent 2 personen
Bekijk het volledige profiel van Eddy Masselink en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Eddy Masselink heeft 32 klassenfoto's en kent 2 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenTja, die Ulo.
Tja, die Ulo. De eerste in Twello en daarom nog even ondergebracht in een paar van die lichtgroene houten noodlokaaltjes op de Barteld. De eerste leraren waren directeur Harm Boorsma (hij kwam uit Alkmaar) en Van Munster (die kwam uit Bokkie Wokkie, kan niet anders). Meer klassen waren er in het eerste jaar nog niet. Later werd er bijgebouwd en kreeg de school ook een dependance op het dorp. Dat was dacht ik de voormalige Landbouwschool. Lachuh, toen Harm Boorsma op de Barteld voor het eerst en uiterst trots naar school gereden kwam in zijn spiksplinternieuwe bolide, een Messerschmidt, of zoiets. Een spartaans driewielig voertuig met aan de voorzijde (!) het enige portier. Iedereen mocht er ff inzitten. En Boorsma maar glunderen en vertellen over dat ding. Iets over cc's, pk's, cilinders, aandrijving en wat al niet. Van Munster daarentegen kwam steeds op de fiets naar school. Een auto had hij niet, althans geen echte. Wel een zeer uitgebreide verzameling miniatuurtjes. Maar die maf kende wel alle automerken en uitvoeringen uit z'n kop. Ik weet ook nog dat hij ooit ene Goosje van Huffelen in een postzak van de PTT propte en hem in de vlaggenmast vooraan bij de ingang omhoog hees. Halverwege knapte het touw. Goosje overleefde de smak wel. Trouwens, Van Munster en Goosje van Huffelen moesten elkaar wel altijd hebben. Van Munster gaf trouwens ook Natuurkunde. Hij kon José Wemerman er maar niet van overtuigen dat goud oplost in kwik. José wilde derhalve de proef op de som nemen, draaide een gouden ring van haar vingers en plompte deze in een buisje met kwik. Niemand heeft die ring ooit weergezien.
Openbare ULO, 1962
Jarenlang sprak je hier de leraren aan met meester.
Jarenlang sprak je hier de leraren aan met meester. Dat zat er zó in, dat ik die gewoonte op de Ulo maar slecht kon afleren. Maar een leuke school was het zonder meer, met als drijvende kracht meester Versluijs (klas 6). Hij gaf ook zangles. Chaos... zeker als er ook ene Hans(je) Vos in je klas zit die met geen mogelijkheid de diverse toonhoogten uit elkaar kon houden, laat staan de melodieën. Versluijs was ook de drijvende kracht achter het zwembad achter de school. Hij ging trouwens aan de haal met de eer, terwijl de leerlingen wekenlang huis-aan-huis balpennen moesten verkopen om de centjes daarvoor bij elkaar te krijgen. Dat eerste schoolzwembad was overigens ook een soort prestige-object, want bekend was dat de Roomse lagere school op Duistervoorde eveneens in de race was voor de titel "Eeste Voorster school met een eigen zwembad". Haha, wij wonnen... In klas drie had ik topografie van juffrouw Van der Toorn, de moeder van mijn latere vriend Martin. En van de eerste klas herinner ik me nog dat we daar voor het eerst met een balpen mochten schrijven en die verrekte kroontjespen niet meer uit het etui hoefden te halen. Ook aanwezig in de herinnering is dat Aap-Noot-Mies bord. Prachtig... Oja, het speelkwartier... de meesters en juffrouwen maakten er een gewoonte van om allemaal naast elkaar van noord naar zuid over het schoolplein te paraderen. Met de handen op de rug.
Openbare Lagere School, 1956
Tja, die Ulo.
Tja, die Ulo. De eerste in Twello en daarom nog even ondergebracht in een paar van die lichtgroene houten noodlokaaltjes op de Barteld. De eerste leraren waren directeur Harm Boorsma (hij kwam uit Alkmaar) en Van Munster (die kwam uit Bokkie Wokkie, kan niet anders). Meer klassen waren er in het eerste jaar nog niet. Later werd er bijgebouwd en kreeg de school ook een dependance op het dorp. Dat was dacht ik de voormalige Landbouwschool. Lachuh, toen Harm Boorsma op de Barteld voor het eerst en uiterst trots naar school gereden kwam in zijn spiksplinternieuwe bolide, een Messerschmidt, of zoiets. Een spartaans driewielig voertuig met aan de voorzijde (!) zo'n grote draaideur. Iedereen mocht er ff inzitten. En Boorsma maar glunderen en vertellen over dat ding. Iets over cc's, pk's, cilinders, aandrijving en wat al niet. Van Munster daarentegen kwam steeds op de fiets naar school. Een auto had hij niet, althans geen echte. Wel een zeer uitgebreide verzameling miniatuurtjes. Maar die maf kende wel alle automerken en uitvoeringen uit z'n kop. Ik weet ook nog dat hij ooit ene Goosje van Huffelen in een postzak van de PTT propte en hem in de vlaggenmast vooraan bij de ingang omhoog hees. Halverwege knapte het touw. Goosje overleefde de smak wel. Trouwens, Van Munster en Goosje van Huffelen moesten elkaar wel altijd hebben. Van Munster gaf trouwens ook Natuurkunde. Hij kon José Wemerman er maar niet van overtuigen dat goud oplost in kwik. José wilde derhalve de proef op de som nemen, draaide een gouden ring van haar vingers en plompte deze in een buisje met kwik. Niemand heeft die ring ooit weergezien.
Gemeentelijke school voor MAVO, 1962