Ad Wijnen

Nu ik iets over de lagere school wil schrijven, kom ik er achter dat ik er eigenlijk nog maar weinig van af weet.

Nu ik iets over de lagere school wil schrijven, kom ik er achter dat ik er eigenlijk nog maar weinig van af weet. Een oorzaak is denk ik, dat er in die tijd er niet veel gebeurde in onze kleine wereld, er veel regelmaat was en er veel vanzelfsprekend was. Dat alles in tegenstelling tot wat er vandaag de dag allemaal gebeurt en mogelijk is. Maar laat ik toch maar een poging wagen: Ik had de pech (of geluk) dat ik 3x in een dubbele klas gezeten heb, nl klas 2/3, 3/4 en 4/5. Klas 1, Meneer Jansen. • Hij werkte met witte en rode schijven. Als je erg je best deed mocht je een witte schijf op je tafeltje leggen. Had je iets verkeerds gedaan of vervelend geweest dan kreeg je een rode schijf (soms 2!) op je tafeltje en moest je nablijven. • Hij bereidde ons ook voor op de eerste communie. Hij vertelde daarbij dat als je voor de eerste keer “Onze Lieve Heer” ontving (te communie ging) je een geweldig gevoel van binnen kreeg. Vol verwachting ging ik de eerste keer ter communie, maar…. er gebeurde bij mij niets! • Hij kon prachtig in kleur op het bord tekenen. Klas 2, Meneer Vriens. • Meneer Vriens had 2 of 3 houten kastjes met aan een kant glas ervoor, in de klas staan. Daar fokte hij muizen in. Zo nu en dan mochten we dan naar een nestje jonge muizen kijken. • Ik geloof dat we in de 2e klas pas met een (kroontjes) pen mochten schrijven. In je tafeltje had je een klein potje met inkt, waarin je dan die pen moest dopen en dan.. schrijven maar. In het begin was het wel een hoop geknoei. Klas 3, Meneer Jochems. • Ik denk wel dat het een goede meester was die je (als hij je mocht) stimuleerde. Maar er gebeurde ook dingen die nu ontoelaatbaar zouden zijn. Als iemand (vooral uit een hogere klas) iets fout had gedaan op bv. de speelplaats dan moest hij bij meneer Jochems in de klas in de hoek staan. Als het speelkwartier voorbij was en wij weer in de klas zaten, werd die jongen voor in de klas afgeslagen. Soms met de hand, soms met een liniaal. Dit ter lering voor ons allemaal. • Hier herinner ik me nog goed dat meneer Jochems een nieuw soort pen mee naar school bracht. Een wondertje van techniek, niemand had zo’n pen ooit gezien! Dat was de eerste ballpoint die ik in mijn leven zag. Klas 4, Meneer van Duren. • Omdat er op de Willibrordusschool geen plaats meer was moesten wij als klas 4/5 naar de Trudoschool. Elke dag dus een flink stuk lopen! De 5e klas had schoolzwemmen en omdat ik in de 4e zat mochten wij ook daar aan mee doen. Maar toen ik in de 5e klas zat, had ik weer schoolzwemmen! Klas 5, meneer Henst. • Deze meester bracht ons iets heel bijzonders bij, nl zelfbewustzijn. Wij waren bij hem geen kleine kinderen meer, maar we behoorden voortaan tot de grote jongens. Dus geen Jantje of Adje meer, maar Jan en Ad. Bij hem was je iemand en niet zomaar een uit velen. Klas 6, meneer Schellekens. • Hij splitste de klas in 3 delen op. nl; de beste leerlingen, de middenmoot en de “mindere” leerlingen. Iedere categorie kreeg op eigen nivo in een aantal vakken onderwijs/opdrachten. . Het was de tijd van de Suez crisis en daar vertelde hij de klas vol overgaven over, zoals met alle belangrijke gebeurtenissen in de wereld. Ook kan ik me nog herinneren dat hij de evolutietheorie van Darwin vol vuur bestreed. Darwin was in zijn ogen een grote Ketter. Zou hij heden ten dagen nog zo denken??? Als ik zo achteraf mijn school moet beoordelen, rekening houdend met de tijd, dan geef ik die tijd toch een dikke 8.

St. Willibrordusschool, 1951